اجرای سمفونی شماره دو گوستاو مالر در تالار کنسرت آمستردام

اجرای سمفونی شماره دو گوستاو مالر در تالار کنسرت آمستردام
نگارش از Euronews

تالار کنسرت آمستردام فصل جدید برنامه های خود را آغاز کرد.

تالار کنسرت آمستردام فصل جدید برنامه های خود را آغاز کرد. سمفونی شماره دو گوستاو مالر، آهنگساز اتریشی که به «رستاخیر» معروف است، برنامه افتتاحیه فصل جدید بود. دانیل گاتی، رهبر جدید ارکستر سلطنتی کنسرت خِباؤ در آمستردام است.

دانیل گاتی، از سپتامبر سال جاری میلادی رهبری ارکستر سلطنتی کنسرت خِباو آمستردام را برعهده دارد. او که قبلا رهبر ارکستر ملی فرانسه و رهبر ارکستر فیلارمونیک سلطنتی بوده، مشاور هنری ارکستر مجلسی مالر نیز هست.

وی درباره تالار کنسرت آمستردام می گوید: «تالار کنسرت آمستردام مرکز فرهنگی این شهر است و قلب موسیقی آمستردام در این سالن می طپد. همیشه گفته ام که “ارکستر سلطنتی کنسرت خِباو” آمستردام تنها به یک شهر تعلق ندارد، این ارکستربخشی از اروپا و از آنِ همه جهان است.»

اجرای آثار متنوع و متفاوتی در کارنامه هنری استاد گاتی به چشم می خورد.از آهنگسازان مکتب دوم موسیقی وین در اواخر قرن نوزدهم مانند آرنولد شونبرگ و آلبان برگ گرفته تا آهنگسازان فرانسوی دوره رمانتیک.

یان رائس، مدیر تالار کنسرت آمستردام درباره استاد گاتی می گوید: «دانیل گاتی، بااستعداد و پرشور است. رپرتواری که اجرا کرده گسترده است. او کنجکاو و باهوش است. به همین دلیل هم از او انتظار زیادی از او داریم. گاتی در اجرای زنده با مخاطب ارتباط واقعی برقرار می کند و جوانها را به تمرینات دعوت می کند.»
پس از اجرای تمرینها، دوستداران ارکستر، طی مراسمی ویژه و با هدیه ای نمادین از هفتمین رهبر ارکستر سلطنتی کنسرت خِباو آمستردام تشکر کردند.

دانیل گاتی می گوید: «به من دوچرخه هدیه داده اند که نماد شهر آمستردام است. خیلی تحت تاثیر قرار گرفته ام. یک ماه است که اینجا هستم و این استقبال گرم و پرشور حسابی مرا شگفت زده کرده است.»

مالر سمفونی شماره را، با پرسش پیرامون مرگ شروع می کند و موومان پنجم و آخر آن هم را با یک موومان آوازی با شعری به نام رستاخیز به پایان می برد. حال و هوای قطعه آخر، حال وهوایی مذهبی است.

دانیل گاتی می گوید: «دوست دارم کسانی که به سالن کنسرت می آیند با این قصد بیایند که پیله ای دور خودشان بتنند و به خودشان بگویند: “قرار است دو ساعت از موسیقی لذت ببیرم. موبایلم را خاموش میکنم و پا به فضای دیگری می گذارم. به خاطر خودم به کنسرت موسیقی کلاسیک می روم. تخیل را به کار می گیرم تا این ریتم سرسام آور زندگی روزمره را آهسته کنم و درباره جنبه های مختلف وجود خودم بیندیشم. درباره چیزهایی که ممکن است حتی باعث ترس ام شود.»

وی می افزاید: «وقتی به موومان آخر می رسم، احساس میکنم در زندگی پرسشهایی هست که هر چه پیرتر می شوید یافتن پاسخ برایشان سخت تر می شود. این قطعه سمفونی به من کمک کرد از جهان پس از مرگ (قیامت و رستاخیز) هراسی نداشته باشم. امیدوارم حتی کسانی که به آن ایمان ندارند با گوش دادن به این سمفونی تحت تاثیر قرار بگیرند و به همین پرسش ها فکر کنند.»

مطالب مرتبط