ینس فردریک نیلسن، نخست‌وزیر گرینلند روز چهارشنبه در سخنرانی خود در پارلمان اروپا خواستار همکاری نزدیک‌تر با اتحادیه اروپا شد. او به خبرنگاران گفت کشورش به دنبال پیوستن به اتحادیه اروپا نیست و «قطعا به دنبال پیوستن به» ایالات متحده هم نخواهد بود.
او در پاسخ به پرسش خبرنگار یورونیوز درباره احتمال پیوستن گرینلند به اتحادیه اروپا یا الحاق آن به آمریکا ایده‌ای که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا چند بار مطرح کرده است، تاکید کرد: «صریح بگویم ما قرار نیست به هیچ کشور دیگری بپیوندیم.»
نیلسن گفت کشورش در حال حاضر برنامه‌ای برای عضویت در اتحادیه اروپا ندارد اما گرینلند در تلاش است روابط همکاری خود با اتحادیه اروپا را در حوزه‌های گوناگون از جمله آموزش، صنایع معدنی و صنعت گسترش دهد. او افزود: «ما به دنبال عضویت در اتحادیه اروپا نیستیم و قطعا هم نمی‌خواهیم بخشی از کشور دیگری باشیم.»
گرینلند چه می‌خواهد؟
گرینلند سرزمینی خودمختار در پادشاهی دانمارک است که حدود ۵۶ هزار نفر جمعیت دارد. این جزیره از سال ۲۰۰۹ میلادی دولتی خودگردان دارد؛ نظامی که بر پایه‌ی سنت خودمختاری و در سال ۱۹۷۹ بنا شده است.
گرینلند در پی همه‌پرسی سال ۱۹۸۲، در سال ۱۹۸۵ از جامعه اقتصادی اروپا (پیش‌درآمد اتحادیه اروپا) خارج شد اما همکاری‌های نزدیک خود با اروپا را حفظ کرد. در سال‌های اخیر این روابط تقویت شده و اتحادیه اروپا دفتر نمایندگی خود را در شهر نوک، پایتخت گرینلند افتتاح کرد.
نخست‌وزیر نیلسن به دنبال گسترش همکاری‌هایی است که بر اساس چند توافق‌نامه جداگانه در زمینه‌هایی مانند آموزش، مواد معدنی حیاتی، انرژی‌های تجدیدپذیر، دیجیتالی‌سازی و گردشگری پایدار شکل گرفته‌اند.
او در سخنرانی خود در پارلمان اروپا بر همکاری در حوزه مواد خام تاکید کرد. گرینلند ۲۴ مورد از ۳۴ ماده معدنی حیاتی شناسایی‌شده توسط اتحادیه اروپا را در اختیار دارد.
نیلسن گفت: «در سال ۲۰۲۳ اتحادیه اروپا و گرینلند درباره مشارکت راهبردی در زمینه زنجیره تامین مواد خام پایدار به توافق رسیدند اما با توجه به شرایط امنیتی جهان و گذار به اقتصاد سبز، لازم است سرعت عمل بیشتری داشته باشیم.» او خاطرنشان شد: «مواد معدنی حیاتی گرینلند می‌تواند توازن جهانی و امنیتی را تغییر دهند اما باید سریع عمل کرد.»
شیلات نیز از دیگر محورهای مهم برای گرینلند است چرا که یکی از صنایع اصلی این کشور به‌شمار می‌رود. از سال ۱۹۸۵ توافقی میان گرینلند و اتحادیه اروپا موسوم به «مشارکت در شیلات پایدار» برقرار است که به کشتی‌های اروپایی اجازه می‌دهد در آب‌های گرینلند صید کنند و در ازای آن گرینلند از کمک مالی اروپا و دسترسی بدون عوارض به بازار اتحادیه برای محصولات شیلاتی برخوردار باشد. نیلسن این توافق را «رضایت‌بخش» توصیف کرد اما گفت همکاری در بخش شیلات باید متناسب با رشد و توسعه صنعت ماهیگیری گرینلند به‌روز شود.
گرینلند چه نمی‌خواهد؟
در روابط گرینلند و اتحادیه اروپا برخی مسائل مورد اختلاف نیز وجود دارد. نیلسن در سخنرانی خود ابراز امیدواری کرد که بروکسل در تصمیم خود درباره ممنوعیت عرضه محصولات حاصل از شکار فک تجدیدنظر کند. او گفت این تصمیم «تاثیر منفی شدیدی بر شکار فک گذاشته و موجب کاهش چشمگیر عرضه داخلی و صادرات پوست فک شده است.»
او افزود شکار فک بخش جدایی‌ناپذیر فرهنگ مردم «اینوئیت» است که مهارت‌شان نسل‌به‌نسل منتقل می‌شود. «در واقع این بخش مهمی از فرهنگ و هویت ماست.»
نیلسن در پایان گفت: «گرینلند به اتحادیه اروپا نیاز دارد و اتحادیه اروپا نیز به گرینلند نیاز دارد»؛ جمله‌ای که به نظر می‌رسد پیامی آشکار به واشنگتن بود؛ آن‌هم پس از آنکه دونالد ترامپ احتمال استفاده از فشار نظامی یا اقتصادی برای تصاحب این سرزمین خودگردانِ دانمارک را مطرح کرد.
روبرتا متسولا، رئیس پارلمان اروپا نیز با تکرار سخنان نیلسن گفت: «گرینلند همیشه در اتحادیه اروپا شریکی قدرتمند خواهد داشت.»
او در نشست خبری تاکید کرد که اتحادیه اروپا «با خواست یا مطالبه به گرینلند نمی‌آید بلکه با روحیه احترام متقابل و دوستی» وارد تعامل می‌شود.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
متسولا همچنین به سرمایه‌گذاری‌های اروپا در حوزه آموزش اشاره کرد و وعده داد که حمایت‌های بیشتری در راه است. او گفت: «وقتی به سوی اروپا نگاه کنید دوستان و متحدان خود را خواهید یافت.»