گزارشهای جدید نشان میدهد که دگرباشان LGBTQ در ترکمنستان در ترس دائمی از بازداشت و شکنجه زندگی میکنند. دو مرد که موفق به فرار از این کشور شدهاند به خبرگزاری فرانسه گفتهاند که به دلیل گرایش جنسی خود مورد تجاوز، ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفتهاند.
ارسلان، که اکنون در خارج از ترکمنستان بصورت پنهانی زندگی میکند، میگوید که در زندان پنج بار مورد تجاوز قرار گرفته و داوود دیگر قربانی نقض حقوق بشر در این کشور همسایه ایران میگوید شکنجهگرش دستکش بهدست میکرده تا با خون او تماس نداشته باشد.
شهادت این دو نفر، از سوی سازمانهای غیردولتی حقوق بشری صحتسنجی شده و منتقدان از مستندات این دو فرد با عنوان «نیمه پنهان رژیم بهشدت بسته عشقآباد» یاد میکنند.
دولت عشقآباد نوع برخورد حکومت با جامعه دگرباشان را بهعنوان دفاع از «ارزشهای سنتی» مردم ترکمن توجیه میکند.
ارسلان، ۲۹ سال سن دارد. او از اقلیت ازبک است و در شهر ترکمنآباد بزرگ شده و پس از مهاجرت به عشقآباد، با جامعهای کوچک از همجنسگرایان آشنا شده است. او پس از سه سال وارد رابطهای مخفیانه با یک مرد دیگر شده بود. ارسلان سپس همراه با حدود ۱۰ نفر دیگر به دلیل گرایش جنسی «متفاوت» خود بازداشت شد. در زندان، از سوی یک زندانی محکوم به قتل که مسئولیت بند را برعهده داشت، مورد تجاوز قرار گرفت. پس از آزادی، با تهدیدهای مداوم روبهرو شد و دو بار به دلیل گرایش جنسیاش به بیمارستان روانی فرستاده شد.
داوود عمر اف، ۲۹ ساله و مبتلا به اچآیوی، در محلهای مختص طبقه متوسط در پایتخت زندگی میکرد. در سال ۲۰۱۹، در جریان یکی از سرکوبهای همجنسگرایان، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و شکنجه شد. او میگوید که شکنجهگرانش از دستکش استفاده میکردند تا با خون ناشی از جراحات او تماس نداشته باشند. او همچنین مورد تجاوز قرار گرفت و هنوز قادر به بیان جزئیات آن نیست.
ترکمنستان کشوری است در مرزهای شمالی ایران با منابع فراوان نفت و گاز که بیشتر به خاطر رفتارهای غیرمعمول رهبر سابق خود، قربانقلی بردیمحمداف، در رسانهها مطرح میشود. بردیمحمداف که قبلا دندانپزشک بود و بعدها به فردی «خودکامه» تبدیل شد، حتی شعرهایی درباره اسب شخصیاش مینوشت و تیم فوتبال او در لیگ محلی هیچگاه شکست نمیخورد. او و پسرش، سردار، رئیسجمهور کنونی، توجه ویژهای به سلامت مردم داشتهاند و سردار برنامهای برای ممنوع کردن سیگار تا پایان سال در نظر گرفتهاست.
با این حال، پشت مجسمههای عظیم و شهر مرمری «آرکاداگ» که به افتخار بردیمحمداف ساخته شده، مخالفان و اقلیتها به شدت سرکوب میشوند. سازمان عفو بینالملل و دیدهبان حقوق بشر میگویند دگرباشان بیش از دیگر گروهها مورد آزار و اذیت قرار میگیرند و اغلب به زندان یا تیمارستان فرستاده میشوند. واقعیت این است که در ترکمنستان همانند اکثر کشورهای منطقه، اقلیتهای جنسی با تهدیدهای جدی مواجه هستند.
در مقایسه با کشورهای همسایه در آسیای مرکزی، ترکمنستان یکی از سرکوبگرترین کشورهاست. ترکمنستان به بیش از ۱۰۰ کنوانسیون بینالمللی پیوسته است، اما همچنان بهطور گستردهای به نقض حقوق بشر متهم است. در این شرایط، فعالان حقوق بشر از جامعه بینالمللی خواستهاند تا فشار بیشتری بر ترکمنستان وارد کنند تا حقوق بشر در این کشور رعایت شود.