خوانش شاعرانه پیانیست زن فرانسوی از اثر موریس راول
نظرها
کنسرتو در سل ماژور اثر موریس راول یک کنسرتو برای پیانو و ارکستر در سه موومان است. آهنگساز فرانسوی این اثر را از تابستان ۱۹۲۹ تا پاییز ۱۹۳۱ میلادی در پاریس و پس از بازگشت از آمریکا ساخت.
هلن گریمو، پیانیست فرانسوی اخیرا به این اثر راول جانی دوباره بخشیده است. تالار کنسرت والت دیسنی در لس آنجلس میزبان این اجرا بود. ارکستر فیلارمونیک لس‌آنجلس در این اجرا پیانیست فرانسوی را همراهی کرد.
حرکت قطار الهام‌بخش راول در ساخت موومان اول کنسرتو پیانو در سل ماژور بود
هلن گریمو درباره کنسرتو پیانو در سل ماژور اثر راول می‌گوید: «این قطعه فوق‌العاده است، پر از انرژی وشادی است. حس حرکت در موومان اول این قطعه بی‌نظیر است. راول سوار قطار بود و حرکت قطار الهام‌بخش این موومان بود که کیفیتی ماشینی دارد؛ اما ماشینی که روح دارد.»
راول این کنسرتو را در دهه بیست قرن گذشته میلادی و پس از سفری طولانی به آمریکا برای برگزاری کنسرت ساخت. این سفرها تاثیر زیادی بر آهنگساز فرانسوی و آثار بعدی او گذاشت.
لیونل برنگیه، رهبر ارکستر فرانسوی این اجرا می‌گوید: «برگزاری این کنسرت‌ها موفقیت بزرگی برای راول به‌حساب می‌آمد. موسیقی جاز و سبک‌های دیگر موسیقی که در اینجا [آمریکا] شنید تاثیر زیادی روی او گذاشت. این اثر راول سرزنده و با روح است. ضربآهنگ و ریتم موسیقی جاز آمریکایی را در آن حس می‌کنید.»
نواختن برخی از قطعات پیانو نیاز به روحیه ماجراجویی دارد
او تنها نوازنده پیانو نیست و استعدادهای فراوانی دارد؛ استعدادهایی که به خوانش شاعرانه او از آثار آهنگسازانی چون راول و برامس کمک کرده است.
از نظر هلن گریمو، موومان دوم این اثر موریس راول فوق‌العاده است. او می‌گوید: «پس از موومان اول به موومان درخشان دوم می‌رسید با ملودی که به نظر می‌رسد، پایان ندارد. وقتی این قطعه را می‌شنوید احساس می‌کنید که از روح برمی‌آيد.»
هلن گریمو در اجراهایش، از درنوردیدن مرزهای جدید ابایی ندارد. پیانیست فرانسوی می‌گوید: «امید من در اجرای هر کنسرتو پیانو، انتقال چنان حسی به مخاطب است که گذشت زمان را به شکل دیگری تجربه کند. هر کدام از این قطعات می‌تواند تمام عمر شما را همراهی کند. به همین دلیل نواختن آنها نوعی ماجراجویی به حساب می‌آید. به نظرم اجرای این آثار نیاز به روحیه ماجراجویی دارد.»
لیونل برنگیه درباره هلن گریمو می‌گوید: «او می‌تواند بسیار آرام و لطیف بنوازد اما طی چند ثانیه چنان شدت و قدرتی به موسیقی می‌دهد که جادویی به نظر می‌رسد.»
- یوجا وانگ: با اجرای کنسرتو پیانوی چهارم راخمانینف انگار هدیه می‌گیرم
- «رابطه نوازنده با ساز، مانند رابطه دو انسان است»
هلن گریمو: مهاجرت، فرصتی است برای اینکه خودتان را پیدا کنید
گریمو در سال ۱۹۶۹ میلادی در اکس-آن- پروانس در فرانسه به دنیا آمد. نوازنده چیره دست در سن ۱۳ سالگی در کنسرواتور پاریس پذیرفته شد. او بیش از ۳۰ سال است که در آمریکا زندگی می‌کند.
پیانیست و نویسنده فرانسوی می‌گوید نخستین بار که به آمریکا سفر کرد، همان حس شعودی را تجربه کرد که پیش از او راول تجربه کرده بود.
او می‌گوید: «وقتی بزرگ می‌شدم همواره حس می‌کردم به جای دیگری تعلق دارم و وقتی جوان بودم به آمریکا آمدم و ناگهان مشکل برایم حل شد: دیگر اهمیت نداشت به جایی تعلق داشته باشم. آنچه باعث می‌شود در آمریکا احساس کنم در خانه خودم هستم این است که همه از جاهای دیگر به اینجا آمده‌اند.»
او می‌افزاید: «می‌دانید از نظر هنری همیشه به این ایده علاقه داشتم که وقتی از ساحلی آن قدر دور می‌شوید که دیگر نمی‌توانید باز گردید اما هنوز از ساحل دیگر خیلی فاصله دارید در فضایی هستید که فضای دیگرگونی است، فضایی است برای مسخ و تغییر. به نظرم در همین فضاست که می‌توانید خودتان را پیدا کنید.»