در این گزارش ویدئویی، مجموعهای از مهمترین مطالب منتشرشده در رسانهها و اندیشکدههای بینالمللی طی ۲۴ ساعت منتهی به نیمروز دوشنبه ۱۰ نوامبر ۲۰۲۵ (۱۹ آبان ۱۴۰۴) گردآوری شده است. نسخه کاملتر این مرور را میتوانید در متن تفصیلی زیر دنبال کنید.
جروزالم پست: بازسازی «حلقه آتش» توسط ایران؛ آمریکا باید عراق را در کانون توجه خود نگه دارد
اریک ماندل، مدیر موسسه اطلاعات سیاسی خاورمیانه (MEPIN) در روزنامه اسرائیلی جروزالم پست، تحلیلی در مورد تحولات عراق نوشت که خلاصه آن را میخوانید: «ایران پس از ضربات سنگین اسرائیل و فشارهای تازه آمریکا در حال بازآرایی "حلقه آتش" خود است؛ حلقهای که اکنون نقش عراق و کرانه باختری را در کنار لبنان و غزه پررنگتر میسازد.
انتخابات پارلمانی عراق آزمونی تعیینکننده خواهد بود. هر دولت آمریکایی که به دنبال ثبات منطقه و مهار جاهطلبیهای ایران است، باید عراق را در اولویت قرار دهد. واشنگتن باید روند انتخابات را رصد کند، مانع دخالت تهران شود و اجازه ندهد نیروهای وابسته به ایران بیش از این در ساختارهای سیاسی و نظامی عراق نفوذ کنند.
چون سکوت ایران یا نیروهای نیابتیاش نشانه عقبنشینی نیست، بلکه بخشی از یک بازآرایی راهبردی است.
لذا بازسازی حلقه آتش ایران، میتواند دستاوردهای سال گذشته آمریکا و اسرائیل را معکوس کند. واشنگتن باید درک کند که مهار قدرت منطقهای ایران حتی بدون تغییر رژیم، جزء منافع بنیادین آمریکاست.
تنها حضور مستمر، بازدارندگی معتبر و همکاری پایدار آمریکا و اسرائیل میتواند از شعلهور شدن دوباره این حلقه آتش و تبدیل آن به یک آتشافروزی منطقهای جلوگیری کند.»
فرانسه ۲۴: ایران: سدهای مشهد، شهری با چهار میلیون جمعیت، تقریبا خالی شدهاند
رسانه فرانسه به بهانه بحران کمبود آب در ایران و افت ذخیره آب سدهای تامین کننده آب شرب مشهد به زیر ۳ درصد، با کاوه مدنی، مدیر دانشگاه ملل متحد برای آب، محیطزیست و سلامت و معاون اسبق سازمان محیط زیست ایران گفتگو کرد.
آقای مدنی در این مصاحبه تلویزیونی توضیح داد: «مشکل فعلی کمآبی در ایران یک شبه خلق نشده است و محصول دههها مدیریت غلط، عدم آیندهنگری و عدم درک این است که رو به پایان بودن آب بزرگترین محدودیت در برابر رشد و توسعه در یک اقلیم خشک به شمار میرود. در نتیجه، برنامهریزیای برای شرایط امروز ایران صورت نگرفته است.
البته بحران با خشکسالی منطقهای و تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی تشدید شده است. ایران در حال حاضر با ششمین سال خشکسالی پیاپی خود مواجه است. شرایط فعلی برای مناطقی مثل تهران و مشهد بسیار غیرمعمول است. وضعیتی که در این دو شهر بزرگ ایران پیشآمده، پیشتر در شهرهای کوچکتر و کمجمعیتتر رخ داده بود.
کمآبی موجب کاهش تولید برق آبی و قطعی برق نیز میشود. در نتیجه، کشاورزی و صنعت ایران از این کمبود ضربه میخورد و زندگی شهروندان عادی نیز مختل میشود. دولت ایران هم با وجود کاهش فشار آب، دچار نوعی کلافگی است و نمیداند که دقیقا باید چکار کند.
نباید فراموش کنیم که ایران به تازگی درگیر جنگ بوده و دولت نیازمند جلب حمایت مردم است و به دنبال عصبانی کردن مردم و تحمیل استرس بیشتر به آنها نیست. در چنین شرایطی، دولت امیدوار بود که با آغاز سال آبی جدید، بارشها آغاز شود ولی این اتفاق نیافتاد.
لذا مردم در حال حاضر بسیار نگران هستند و نمیدانند چه باید بکنند چون که مشکل فعلی راهحل کوتاهمدت ندارد. تنها راهحل کوتاهمدت کاهش مصرف آب است که هم برای مردم و هم دولت نگرانکننده است.
ایده تخلیه شهر تهران هم که آقای پزشکیان مطرح کرده، واقعبینانه نیست. صحبت از تخلیه میلیونها نفری که در تهران در حال فعالیت اقتصادی و زندگی هستند، عملا غیرممکن است. تنها کاری که دولت در این زمینه قبلا انجام داده، تعطیلی چند روزه فعالیت ادارههای دولتی بوده که به منزله تشویق غیرمستقیم مردم به سفر در تعطیلات بوده است.
درواقع، وقتی کمبود شدید آب و نیاز به کاهش شدید مصرف پیشمیآید، تخلیه یک شبه شهری مثل تهران ممکن نیست و تشویق آنها به سفر تنها مُسکنی کوتاهمدت است و نه راهحل بحران.
ایران بیش از ۹۰ درصد آب خود را برای تولید محصولات کشاورزی و ایجاد شغل برای فقرا استفاده کرده است. در شرایط فعلی، کشور نیاز دارد که به متنوعسازی اقتصادش و کاهش مصرف آب در بخشهای غیرضروری روی آورد. تحقق این هدف نیازمند تغییر رویکردهای کلان حکومت برای برقراری ارتباط با غرب و رفع تحریمهاست.
متاسفانه برای حل بحران کمبود آب در ایران هیچ راهحل جادویی وجود ندارد و نیازمند حل بسیاری از مسائل دیگر است. ابتدا باید این باور کل حاصل شود که فقدان آب مهمترین مانع رشد و توسعه است، سپس باید برای کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی و سایر بخشهای غیرضروری برنامهریزی و سیاستگذاری شود.»
کانورسیشن: یک امپراتور رومی در برابر پادشاه ایران زانو میزند: پیام نهفته در مجسمه تازه نصبشده در تهران
رسانه آنلاین استرالیایی تحلیلی در مورد رونمایی از مجسمهای تازه با عنوان «زانو زدن در برابر ایران» در میدان انقلاب تهران منتشر کرد که چکیده آن را میخوانید: «این مجسمه یک امپراتور روم را در حالت تسلیم و خاکساری در برابر شاپور یکم، پادشاه نامدار ساسانی (حکومت حدود ۲۴۲ تا ۲۷۰ میلادی)، به تصویر میکشد.
این سوال مطرح است که منشا این مجسمه چیست و چرا چنین مجسمهای اکنون نصب شده است؟
هرچند بیش از ۱۷۰۰ سال از پیروزیهای شاپورشاه گذشته است، این رخدادها همچنان بخشی از حافظه تاریخی و هویت ملی ایرانیاناند.
مجسمه تازه، پیش از هر چیز، پیامی رو به داخل دارد: تقویت روحیه ملی و پیوند با گذشتهای مقتدر.
لذا برخی تحلیلگران، نصب این مجسمه را نماد ایستادگی ملی پس از حملات هوایی آمریکا به تاسیسات هستهای ایران در ماه ژوئن دانستهاند. اما هنوز مشخص نیست که آیا نصب این مجسمه هشداری به غرب است یا خیر.»