اعتراضات ایران؛ تجمع گسترده ایرانیان در آمریکای شمالی و اروپا؛ بازتاب در رسانه‌های تهران و خارج

تجمع گسترده ایرانیان در آمریکا و کانادا

هزاران نفر از ایرانیان مقیم آمریکا، شامگاه روز شنبه ۲۲ اکتبر در شهرهای واشنگتن و لس‌آنجلس این کشور در همبستگی با معترضان داخل کشور راهپیمایی کردند. 

به گزارش خبرگزاری فرانسه، راهپیمایی هزاران نفر از ایرانیان در واشنگتن، پایتخت ایالات متحده از National Mall شروع و به کاخ سفید ختم شد. آن‌ها با شعارهایی همچون «زن، زندگی، آزادی» و«مرگ بر دیکتاتور» حمایت خود از جنبش اعتراضی در ایران را ابراز کردند.

به گزارش اسوشیتد پرس، ایرانیان در مرکز شهر لس‌آنجلس با اهتزاز صدها پرچم ایران در همبستگی با جنبش اعتراضی ایران شعار دادند و خواستار سرنگونی حکومت ایران شدند. 

هزاران نفر از ایرانیان مقیم کانادا نیز شامگاه روز گذشته در هبستگی با معترضان داخل ایران در شهرهای تورنتو و مونترآل تجمع کردند و شعار سردادند. 

روایت نرگس محمدی از «شب هولناک اوین»

نرگس محمدی، زندانی سیاسی و فعال حقوق بشر در صفحه اینستاگرام خود به شرح وقایقی پرداخته که هفته گذشته در زندان اوین روی داد.

او می نویسد: 
«روز شنبه ٢٣ مهرماه اعزام‌های صبح به بیمارستان کنسل شد و دلیل آن اعلام نشد.
ظهر ٣ بار صدای آژیر زندان به صدا در آمد که بی‌سابقه بود.
ساعت ٩ شب ناگهان صدای شلیک پی‌در‌پی گلوله از داخل زندان همه را بهت‌زده کرد.
صدای شلیک گلوله از تمام اطراف زندان بلند شده بود. صدای انفجارها، ساختمان و شیشه را می‌لرزاند. صدای شلیک غیرقابل شمارش بیش از ٢ ساعت طول کشید.
فریاد زندانیان با شعار "مرگ بر ستمگر" از بندهای مجاور بند زنان به گوش می‌رسید. ما هم در بند زنان شعار می‌دادیم. شعار در زندان طنین‌انداز شده بود. از سمت راست اطاقمان، درست زیر تپه، موتورهای گارد ضدشورش با سر و صدای مهیب عبور می‌کردند. از سمت چپ اتاق و آشپزخانه اتاق ۴ صدای نیروهای امنیتی به وضوح شنیده می‌شد که بالای پشت‌بام بند مجاور مردان حرکت کرده و فریاد می‌زدند اگر سرتان را بیرون بیاورید شلیک خواهیم کرد. آنها بند مجاور را هم تهدید می‌کردند که در حال شعار دادن بودند. گارد فریاد می‌زد اگر داخل نروی با گلوله مخت را داغون می‌کنم و ناگهان صدای گلوله.
از تصور شلیک گلوله به زندانیان دست بسته، قلبم فشرده می‌شد و نفسم بند می‌‌آمد.
صدای انفجار، گلوله، فریاد تهدید به مرگ و شلیک به مغز، فریادهای هولناک گارد در تمام بند می‌پیچید.

به حیاط نگهبانان که تعدادی از همبندی‌هایم بودند رفتم. زمانی که ریاست سازمان زندان‌ها و ٨ نفر همراهانش وارد بند شدند و ریاست حفاظت زندان و نیروهایش روی دیوار حیاط ایستاده بودند، ناگهان گارد ضدشورش وارد حیاط شد و در را بستند. ریاست حفاظت زندان داد می‌زد شما حق ورود به این بند را ندارید و دستور می‌داد که درهای بند به هیچ وجه باز نشود.

وضعیت هولناک بود. نیروهای سرکوب از هم پیشی می‌گرفتند و قابل کنترل نبودند. گارد گویا حتی مسئولان زندان و سازمان را نمی‌شناختند و به دستورات آنها وقعی نمی‌نهادند. شعله‌های آتش دیده می‌شد.
گاز اشک‌آور درست پشت در بند شلیک می‌شد. ناچار از اسپری، سیگار و سوزاندن روزنامه‌ها استفاده کردیم تا بتوانیم دوام بیاوریم.

صدای مردم را از طرف اوین می‌شنیدیم. صدای شعارها به ما می‌رسید و ما هم فریاد «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر استبداد»، «آدم‌کش دیگر نکش»، «بی‌شرف، زندانی رو نزن» سر می‌دادیم.

اما وقایعی قبل از این اتفاق روی داده بود که ممکن است دلالت بر آگاهی زندان از این ماجرا داشته باشد....
از یک هفته پیش از این اتفاق، تحرکاتی در بند وجود داشت. درب مابین راهرو بند و راهرو کارکنان بسته و قفل شد و دریچه‌ای روی آن تعبیه شد تا کارها از آن طریق انجام شود و زندانیان نتوانند به راهرو خروجی دسترسی داشته باشند.
٣ روز پیش از واقعه، کپسول‌های آتش‌‌خاموش‌کن به دستور ریاست زندان و به بهانه پر کردن، از بند خارج شد.
به هر حال با توجه به مجموعه شرایط حاکم بر زندان و آنچه آن شب همه ما شاهد بودیم که زندان بی‌شباهت به میدان جنگ نبود و نیروهای امنیتی و نظامی از زمین و بالای پشت‌بام‌ها، بندها را به محاصره گرفته بودند و زندانیان به شلیک گلوله تهدید می‌شدند و صدها گلوله شلیک شد و انفجارهای مهیبی رخ داد و همینطور مبهم و محل تردید بودن دلیل این وقایع هولناک و شنیدن خبر کشته‌ شدن ده‌ها زندانی از منابع خبری زندان و ضرب و شتم شدید زندانیان (سیاسی و عادی)، حمله به بندهای سیاسی و ضرب و شتم و انتقال آنها به مکان‌های معلوم و نامعلوم، انتقال بیش از ٩٠٠ زندانی و تداوم شرایط به شدت امنیتی، اینجانب نگرانی خود از تکرار چنین وقایعی را اعلام نموده و از مراجع حقوق بشری، عفو بین‌الملل، گزارشگران ویژه حقوق بشر و کمیساریای عالی حقوق بشر و کمیسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا درخواست دارم وضعیت زندانیان را مورد توجه جدی قرار دهند و دولت ایران را موظف به حفظ جان و سلامت آنها نمایند.

با توجه به شرایط کشور ایران و گسترش اعتراضات عمومی، بیم آن می‌رود که برخی منابع امنیتی-نظامی با بهره گرفتن از وقایع ساختگی و شرایط موجود، جان برخی از زندانیان سیاسی در زندان‌ها را به خطر انداخته و ناشی از ناآرامی‌ها اعلام نمایند.

آرنیکا قائم مقامی، معترض ۱۷ ساله نیز جان باخت

کانون حقوق بشر ایران از کشته شدن یک دختر نوجوان دیگر در جریان اعتراضات داخل کشور خبر داد.

بنا بر اعلام این مرکز، آرنیکا قائم مقامی بر اثر اصابت «ضربات باتوم از پشت سر» جان خود را از دست داده است.

گفته می شود که آرنیکا حدود ۱۰ روز در کما و دچار مرگ مغزی بوده و درنهایت روز شنبه جان باخته است.

این مرکز حقوق بشری همچنین ادعا می کند که «مقامات امنیتی او را عمدا به بیمارستان ارتش بردند».

پیام دبیرکل نهضت آزادی به ایرانیان خارج از کشور؛ از همصدایی با ملت و حذف ولایت فقیه تا پرهیز از رادیکالیزه شدن مطالبات 

 
محمد توسلی، دبیر کل نهضت آزادی با انتشار پیامی از ایرانیان خارج از کشور خواست تا «ضمن هم‌صدایی با ملت ایران و حمایت از مطالبات تاریخی ایرانیان، مانع از ترویج خشونت‌طلبی جریانات و رسانه‌هایی شوند که تعهدی به منافع ملی ایران ندارند». 

وی همچنین افزود که «اصل ۵۶ قانون اساسی» تضمین کننده «کامل» مطالبات مشترک ملی است که بر «آزادی و حاکمیت ملی» متمرکز است. 

آقای توسلی با تاکید بر این که « راهبرد پیش‌رو اصلاحات جامعه محور شامل توانمندسازی جامعه، تقویت و توسعه نهادهای مدنی و احزاب سیاسی مستقل است» نوشت: «راهکار پیش‌رو اصلاحات ساختاری در قانون اساسی و حذف اصول مربوط به ولایت‌فقیه از طریق بازگشت به‌پیش‌نویس قانون اساسی مصوب شورای انقلاب است. به لحاظ نظری، این تغییر بنیادین از طریق بازگشت به آموزه‌های قرآنی که ضرورت «جدایی نهاد دین از حکومت» را مورد تأکید قرار می‌دهد، تحول درون حوزوی (پارادایم شیفت) که مورد تأیید اکثریت عالمان و مراجع دینی است و نیز، با بهره‌گیری از دستاوردهای معاصر علوم‌انسانی، امکان‌پذیر است.»

وی با اشاره به این که روند گذار از «استبداد دینی» پیچیده‌تر و طولانی‌تر از «استبداد سلطنتی» است، نوشت: «جنبش اجتماعی ایران با تأکید بر راهبرد مبارزه قانونی، مسالمت‌آمیز و پرهیز از خشونت می‌تواند طی شدن گام دوم را با حداقل هزینه و در راستای منافع ملی تسهیل کند.» 

وی همچنین بر «ضرورت پرهیز از رادیکالیزه شدن مطالبات و پذیرش تدریجی بودن تحولات» تاکید کرد.

سفیر پیشین آلمان در همبستگی با معترضان ایرانی «برای» را نواخت

میشائیل کلور برشتولد، سفیر سابق آلمان در ایران و سفیر کنونی آلمان در اتریش در همبستگی با معترضان ایرانی آهنگ «برای» شروین حاجی‌پور را با پیانو اجرا کرد و در توئیتر خود به اشتراک گذاشت.

هه‌نگاو: «ده‌ها دانش‌آموز در شهرهای کردستان توسط نهادهای امنیتی ربوده شده‌اند»

به گزارش هه‌نگاو، طی روزهای گذشته ده‌ها دانش‌آموز در شهرهای مختلف کردستان توسط نهادهای امنیتی ربوده شده‌اند. سازمان حقوق بشری هه‌نگاو می‌گوید توانسته است هویت ۵۷ تن از آنان را احراز کند.

همچنین دانش‌آموزان در مدارس شهرستان سروآباد به دلیل ایجاد جو امنیتی در مدارس و همچنین حضور مداوم نیروهای امنیتی، امروز یکشنبه در کلاس‌های درس حاضر نشده و مدارس را بایکوت کردند.

دانشجویان دانشگاه شریف غذاخوری دانشگاه را مختلط کردند

دانشجویان دانشگاه شریف امروز یک‌شنبه هنگامی که قصد داشتند به صورت مختلط از غذاخوری دانشگاه استفاده کنند، در ورود به غذاخوری با مقاومت حراست روبرو شدند.  

دانشجویان معترض سپس جلوی درب غذاخوری تجمع کردند و شعار سر دادند. دانشجویان بسیجی هم میزهای غذاخوری را به شکل سنگر روی هم قرار دادند تا از ورود دانشجویان معترض به سلف جلوگیری کنند. 

سپس گروهی از دانشجویان معترض میزهای پشت در سالن البرز را برداشته و چارچوب در را نیز از جا درآوردند تا همه دانشجویان بتوانند داخل سلف شوند. 

دانشجویان معترض در نهایت به سالن غذاخوری وارد شدند و دانشجویان بسیجی که پیش‌تر داخل سالن البرز بودند، سالن را تخلیه کردند.

ویدئوها و اخبار مشابهی نیز از دو دانشگاه امیرکبیر و تهران منتشر شده است.  

پاسخ دفتر مولوی عبدالحمید، امام جمعه زاهدان به اظهارات معاون امنیتی انتظامی وزارت کشور 

در پی اظهارات اخیر مجید میراحمدی، معاون امنیتی انتظامی وزارت کشور که خطبه‌های روز جمعه ۲۹ مهر (۲۱ اکتبر) مولوی عبدالحمید را «تحریک‌آمیز» خوانده بود، دفتر امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان در بیانیه‌ای این اظهارات را «غیرمنصفانه» خواند و خواستار «ورود مسئولان ارشد کشور به حادثه جمعه خونین زاهدان برای اجرای عدالت و انصاف» شد. 

دفتر مولوی عبدالحمید در این بیانیه نوشت: «دلیل اعتراضات روز جمعه ۲۹ مهر در زاهدان، اولا؛ فاجعۀ انسانی کم‌سابقه‌ای است که روز جمعه ۸ مهرماه به وقوع پیوست و با گذشت بیش از ۲۰ روز از این واقعۀ خونین که منجر به قتل حدود ۹۰ نفر و زخمی‌شدن بیش از ۲۰۰ تن دیگر شد، هنوز مسئولان به این حادثه رسیدگی نکرده‌اند. علی‌رغم گذشت چند هفته، نه‌تنها به مردم پاسخی داده نشده و مرهمی بر قلب مصیبت‌زدگان گذاشته نشده است، بلکه همچنان بر زخم‌های مردم داغدیده نمک پاشیده می‌شود و فرماندهان و افرادی که مرتکب قتل مردم شده‌اند آزادانه با رسانه‌ها مصاحبه می‌کنند و برای فرار از جرم، سخنانی غیرواقعی مطرح می‌کنند و مشغول دستگیری و بازداشت هستند و تحمل این برای مردم داغدیده بسیار سخت است. انتظار مردم این بود که تمام قاتلان و آمرین فاجعۀ خونین زاهدان دستگیر و بازداشت و محاکمه شوند.
دلیل دوم برپایی راهپیمایی جمعی از مردم در زاهدان به فضای اعتراضی حاکم در کشور برمی‌گردد که احزاب و گروه‌ها فراخوان برگزاری تجمع می‌دهند.»

مولوی عبدالحمید روز جمعه در خطبه‌های نماز جمعه علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی را مسئول کشتار سه هفته پیش مردم زاهدان دانست و گفت: «مسئولان و مدیران کشور و رهبری جمهوری اسلامی که تمامی نیروهای مسلح تحت فرمان ایشان هستند، همه مسئول هستند و هیچ‌کسی نمی‌تواند از این مسئولیت شانه خالی کند.»

سپاه نیوز، رسانه سپاه پاسداران در واکنش به سخنان آقای عبدالحمید با «هشدار آخر» به وی نوشت: «آقای عبدالحمید، تشویق جوانان و هیجانی کردن آن‌ها علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ممکن است برایتان گران تمام شود. این آخرین هشدار است.»

واکنش سازمان انرژی اتمی ایران به انتشار اطلاعات شرکت تولید و توسعه انرژی اتمی توسط گروه هکری بلک ریوارد  
 

واحد فناوری اطلاعات شرکت مادر تخصصی تولید و توسعه انرژی اتمی در گزارشی دسترسی غیرمجاز از مبدا یک کشور خارجی مشخص به سامانه پست الکترونیک این شرکت که منجر به انتشار محتوای برخی از پست‌های الکترونیکی در فضای مجازی بود را تایید کرد. 

سازمان انرژی اتمی محتوای موجود در ایمیل‌های کاربران را شامل پیام‌های فنی و تبادلات معمول و جاری روزمره دانسته و اعلام کرد: «بدیهی است هدف از انجام این‌گونه تلاش‌های غیرقانونی که از روی استیصال انجام می‌شود، به منظور جلب توجه عموم، فضاسازی‌های رسانه‌ای و عملیات روانی بوده و  فاقد هرگونه ارزش دیگری است»

شامگاه روز شنبه گروه هکری بلک ریوارد برخی «داده‌های مربوط به شرکت تولید و توسعه انرژی اتمی ایران» را منتشر کرد.

روزنامه فرهیختگان: «زور اپوزیسیون ۲ درصد ایرانیان اروپا هم نبود»
 

روزنامه «فرهیختگان» در بازتاب خبر تجمع ایرانیان در برلین، پایتخت آلمان، در مقاله‌ای با عنوان «زور اپوزیسیون ۲ درصد ایرانیان اروپا هم نبود» به بررسی شمار حاضران در این تظاهرات پرداخت.  

این روزنامه «با توجه به تصاویر منتشر شده» جمعیت شرکت‌کننده را ۲۰ هزار نفر تخمین زد و نوشت: «بر اساس برآوردهای دبیرخانه شورای عالی ایرانیان خارج کشور در سال ۱۳۹۹، در سرتاسر اروپا یک میلیون و ۱۸۴ هزار و ۵۵۲ ایرانی زندگی می‌کنند. بنابراین چیزی حدود ۱.۶ درصد ایرانی‌های ساکن اروپا در بهترین حالت در این تجمع بودند، تازه اگر فرض کنیم همه جمعیت دیده شده در عکس ایرانی بودند ‌و هیچ مامور امنیتی و غیر ایرانی در آنجا نبوده است.»

خبرگزاری فرانسه به نقل از سخنگوی پلیس آلمان، شمار حاضران در تظاهرات ضد حکومت جمهوری اسلامی در برلین را ۸۰ هزار نفر گزارش کرد. برخی منابع، شمار شرکت‌کنندگان در این راهپیمایی را بیش از ۸۰ هزار و حدود ۱۰۰ هزار نفر یا بیش‌تر تخمین زده‌اند.