پول نقد در نوار غزه تقریبا به اندازه غذا و سوخت کمیاب شده است. اسکناس‌های تازه، وارد نمی‌شوند و پول واحد رایج یعنی «شِکِل» اسرائیلی، عملا از گردش افتاده است.
فروشندگان نیز معمولا اسکناس‌های پاره یا فرسوده را نمی‌پذیرند. همین باعث شده مردم ناچار شوند برای «تعمیر» اسکناس‌ها پول بپردازند؛ سرویسی که برای هر اسکناس تا ۱۰ شِکِل هزینه دارد.
در شرایطی که تورم افسارگسیخته و بیکاری گسترده زندگی مردم را فلج کرده، بسیاری از خانواده‌ها ناچار شده‌اند وسایل خانه‌شان را بفروشند تا مایحتاج ضروری بخرند.
در سال ۲۰۲۴ میلادی نرخ تورم در غزه ۲۳۰ درصد افزایش یافت و بیکاری به بیش از ۸۰ درصد رسید. در چنین وضعیتی، زندگی روزمره مردم به‌طور فزاینده‌ای به پول نقد وابسته شده، آن هم پولی که تهیه‌اش روز‌به‌روز گران‌تر می‌شود.
