نرخ «وفاداری» شغلی نسل زد در محل کار در اروپا پایین است اما کاهش فرصتهای شغلی سطح ابتدایی در سراسر جهان ممکن است جوانان را وادار کند واقعبینانهتر عمل کنند.
بر اساس گزارش تازه شرکت بینالمللی خدمات کاریابی «رنداستاد» جابهجایی شغلی مکرر در میان متولدین سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۰ اروپا یک علامت هشدار است.
در میان همه نسلها، نسل زد بیشترین تمایل را به تغییر شغل دارد؛ بهطور میانگین در پنج سال نخست زندگی کاری خود، تنها ۱.۱ سال در یک شغل میمانند. در مقابل نسل بومرها (متولدین ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۴) با میانگین ۲.۹ سال وفاداری شغلی در رتبه نخست وفادارترین نسل قرار دارند، پس از آن نسل ایکس (۱۹۶۵ تا ۱۹۸۰) با ۲.۸ سال و نسل هزاره (۱۹۸۱ تا ۱۹۹۶) با ۱.۸ سال قرار میگیرند.
در میان کشورهای اروپایی جوانان لهستانی بیقرارترین گروه هستند؛ ۴۱ درصد از آنها میگویند قصد دارند ظرف یک سال آینده کار خود را ترک کنند. ایتالیاییها و هلندیها با ۳۷ درصد در رتبه بعدی قرار دارند.
شرکت رنداستاد میگوید: «کارفرماها ممکن است این رفتار را نشانهای از بیوفایی بدانند اما یافتههای ما نشان میدهد که این واکنش به انتظارات برآوردهنشده و میل شدید به پیشرفت است.»
در مقابل جوانان ژاپنی وفادارترین نسل زد در جهان هستند؛ فقط ۲۲ درصد آنها میگویند ممکن است ظرف یک سال کارشان را ترک کنند و بسیاری از آنها حتی تمایل دارند مدت طولانی در شغل خود بمانند.
دوگانگی رویاها در برابر پول
در حالی که تقاضا برای نیروهای با تجربه (بیش از ۶ تا ۱۰ سال سابقه) رو به افزایش است، جستجوی شغل برای نسل زد در یک سال و نیم اخیر دشوارتر شده است.
تحلیل ۱۲۶ میلیون آگهی شغلی نشان میدهد فرصتهای شغلی سطح ابتدایی در مجموع ۲۹ درصد کاهش یافتهاند؛ در بخش فناوری این افت ۳۵ درصد و در بخش مالی ۲۴ درصد بوده است. شرکت رنداستاد میگوید دلیل اصلی این کاهش، «افزایش استفاده از هوش مصنوعی و فناوریهای دیجیتال» است.
در مقابل بخش سلامت از معدود حوزههایی است که خلاف این روند حرکت کرده؛ فرصتهای شغلی در این بخش ۱۳ درصد رشد داشته است. به گفته شرکت رنداستاد «نیاز به پر کردن جای خالی نیروهای کار در حوزه سلامت از جمله پرستاران و تکنسینهای رادیولوژی باعث افزایش فرصتهای شغلی در این حوزه شده است؛ تقاضا برای تکنسینهای رادیولوژی جوان بیش از ۱۰۰ درصد رشد داشته است.»
با توجه به کوچک شدن بازار کار و فشار مالی برخی از جوانان به انتخابهای عملگرایانه روی آوردهاند. سه نفر از هر پنج نفر میگویند اگر حقوق و مزایا مناسب باشد حاضرند شغلی را بپذیرند که با ارزشهای شخصیشان سازگار نیست. با این حال تنها ۵۶ درصد از نسل زد میگویند شغل فعلیشان با شغل رویاییشان هماهنگ است (در مقایسه با ۶۳ درصد در میان بومرها) و ۳۷ درصد از انتخاب رشته کاری خود پشیماناند.
مشاغل جانبی، تغییر مسیر و اضافهکاری
در حال حاضر ۵۴ درصد از نسل زد در حال بررسی فرصتهای شغلی جدید هستند. بخش فناوری محبوبترین مقصد آنهاست؛ برای هر ۱۰۰ جوانی که از سایر صنایع خارج میشوند ۷۰ نفر وارد حوزه فناوری میشوند.
اما ترک شغل ممکن است تنها گزینه پیش روی آنها نباشد. گرچه کار تماموقت همچنان محبوبترین انتخاب است (۲۴ درصد)، اما گزینههای دیگری هم روزبهروز طرفدار بیشتری پیدا میکنند.
برای مثال ۲۰ درصد از جوانان نسل زد علاقه دارند در کنار شغل اصلی، کار جانبی هم داشته باشند. ۱۰ درصد ترجیح میدهند شغل نیمهوقت را با یک کار جانبی ترکیب کنند و ۹ درصد چند شغل نیمهوقت را همزمان انتخاب میکنند.
شرکت رنداستاد میگوید: «کاهش فرصتهای شغلی برای نیروهای تازهکار، میتواند توضیح دهد که چرا نسل زد کمتر از میانگین جهانی در قالب یک شغل سنتی تماموقت کار میکند.»
نسل زد با هوش مصنوعی آشناست اما در عین حال نگران پیامدهای آن است. حدود ۵۵ درصد از آنها از هوش مصنوعی برای حل مشکلات کاری استفاده میکنند اما ۴۶ درصد نگران تاثیر بلندمدت آن بر بازار کار هستند.