برای سالها گفته شده صبحانه مهمترین وعده غذایی است، اما پژوهشهای جدید نشان میدهد که این توصیه برای همه افراد صدق نمیکند.
تعیینکننده اصلی در کنترل وزن و سلامت، مجموع کالری روزانه و کیفیت غذا است، نه صرفا زمان مصرف وعدهها. بعضی افراد با خوردن صبحانه تمرکز و انرژی بهتری پیدا میکنند و برخی دیگر با شروع دیرتر روز و الگوهایی مانند روزهداری متناوب، احساس بهتری دارند. بنابراین نسخه واحدی وجود ندارد.
صبحانه برای برخی گروهها اهمیت ویژه دارد. کودکان و نوجوانان برای تمرکز و یادگیری بهتر، افرادی که تمرین ورزشی صبحگاهی یا کار بدنی دارند و کسانی که در صورت حذف صبحانه تا ظهر دچار ولع شیرینی یا پرخوری میشوند، بهتر است صبحانه را در برنامه خود بگنجانند.
در مقابل، برخی افراد میتوانند صبحانه را حذف کنند یا دیرتر بخورند. اگر صبحها احساس گرسنگی وجود ندارد و فرد با نوشیدن آب، قهوه ساده یا کمی پروتئین مایع میتواند تا ساعت ۱۰ یا ۱۱ تمرکز داشته باشد، حذف صبحانه مشکلساز نخواهد بود؛ به شرطی که کیفیت دو وعده بعدی بالا باشد و پرخوری عصر و شب اتفاق نیفتد.
کیفیت ترکیب صبحانه برای کسانی که آن را مصرف میکنند اهمیت بیشتری از خود عمل خوردن دارد. ترکیب مناسب شامل پروتئین، فیبر و مقدار کمی چربی مفید است تا قند خون پایدار بماند و سیری طولانیمدت ایجاد شود. در مقابل، گزینههایی مانند شیرینی، نوشیدنیهای قندی یا نان سفید با مربا تنها انتخابهای نامناسبی هستند که به افت انرژی و افزایش ولع غذایی چند ساعت بعد منجر میشوند.
برای کسانی که صبحانه نمیخورند نیز رعایت اصولی ضروری است. مصرف آب و الکترولیت سبک توصیه میشود و اولین وعده غذایی باید با پروتئین آغاز شود تا ولع ظهر کنترل شود. قهوه بهتر است با معده خالی و همراه با قند زیاد مصرف نشود.
نمونههایی از صبحانه سالم شامل املت ساده با سبزیجات پخته و نان سبوسدار کوچک همراه با میوه، ماست پرپروتئین یا گیاهی غلیظ با جوپرک خیسانده، دارچین و مغزها، یا ساندویچ خانگی با نان سبوسدار نازک، مرغ یا تخممرغ و سبزیجات پخته هستند.
یورونیوز فارسی را در ایکس دنبال کنید
به طور کلی، صبحانه مهمترین وعده برای همه نیست. مهمترین وعده همان است که کمک میکند روز با انرژی، بدون پرخوری و با کیفیت غذایی خوب سپری شود. اگر فرد صبح گرسنه است یا فعالیت ورزشی دارد، مصرف صبحانه توصیه میشود اما ترکیب آن باید هوشمندانه انتخاب شود. اگر هم گرسنگی وجود ندارد، میتوان روز را دیرتر آغاز کرد؛ به شرط آنکه برای تغذیه سایر وعدهها برنامهریزی مناسب انجام شود.