فیلیپ آگیون، اقتصاددان فرانسوی و برنده مشترک جایزه نوبل اقتصاد ۲۰۲۵، پرورش خود در میان نوآوران و هنرمندان خلاق را یکی از عوامل اصلی موفقیتش دانست.
آگیون به همراه جوئل موکیر(اقتصاددان اسرائیلی-آمریکایی) و پیتر هاویت (اقتصاددان کانادایی) این جایزه را برای توضیح چگونگی نقش نوآوری در خلق محصولات تازه، رشد اقتصادی و بهبود رفاه انسانی دریافت کرد. اندیشه او بر این استوار است که این نوآوریها کسبوکارهای قدیمی را پشت سر میگذارند و از میدان خارج میکنند.
او در مصاحبهای با خبرگزاری آسوشیتدپرس میگوید: «ما یک مدل جدید رشد اقتصادی ساختیم که اکنون آن را مدل رشد شومپیتری مینامیم. سه ایده اصلی در پسِ این مدل وجود دارد. نخست اینکه رشد بلندمدت حاصلِ فرایند انباشتیِ نوآوری است، یعنی هر نوآور، خلاقیت خود را بر پایه نوآوریهای پیشین بنا میکند. دوم، اینکه نوآوریها از آسمان نمیافتند، بلکه توسط کارآفرینان پدید میآیند. کارآفرینان تحقیق و توسعه انجام میدهند و در پیِ نوآوریاند، زیرا میدانند اگر نوآوری کنند، از آن بهرهمند خواهند شد، محصولی بهتر یا روشی ارزانتر برای تولید خواهند یافت و در نتیجه، سودی از آن به دست میآورند. و سومین ایده، تخریب خلاق است: نوآوریهای تازه، فناوریهای قدیمی را کنار میزنند.»
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
آگیون در ادامه درباره محیطی که در آن رشد کرده گفت: «من در میان نوآوران بزرگ شدم. منظورم این است که مادرم، گابریل آگیون، خودش نوآور بود. او پیش از آنکه مدِ "اوت کوتور"(Haute Couture) همهگیر شود، مفهوم پوشاک لوکس آمادهپوشیدن را ابداع کرد. آن زمان اصلاً چیزی به نام لباس آمادهپوشیدن لوکس وجود نداشت. در واقع، با برند "کلوئه" (Chloé) او این مفهوم را پدید آورد. او دیدگاهی داشت درباره اینکه زنان باید آزاد باشند، نباید روزی چهار بار لباسشان را عوض کنند، و در واقع، تصویری از زنی آزاد و رها از قید و بندها در ذهن داشت. همین دیدگاه الهامبخش آفرینش مدِ لوکس آمادهپوشیدن شد. من در کنار او بزرگ شدم، در کنار کارل لاگرفلد... او حتی تکالیف زبان آلمانی مرا انجام میداد! به همین دلیل است که آلمانیام چندان خوب نیست. اما رشد کردن در میان چنین افرادی، طبیعتا تاثیر خودش را دارد. از طرف پدرم هم، او ارتباط نزدیکی با سوررئالیستها داشت، نویسندگان و نقاشان سوررئالیست؛ بنابراین میتوانم بگویم که در فضایی سرشار از خلاقیت و آفرینش بزرگ شدم.»