تیم ملی افغانستان با هدایت مجید مرتضایی، سرمربی ایرانی خود موفق شد برای نخستین بار در مسابقات جام جهانی ۲۰۲۴ فوتسال به مرحله یک هشتم نهایی این رقابتها صعود کند.
فرانسپرس به بهانه موفقیت چشمگیر فوتسالیستهای افغان در این تورنمنت، در گزارشی ویژه به محبوبیت روزافزون این رشته ورزشی در کشوری پرداخته که ورزش کریکت در آن همچنان حرف اول را میزند.
مصطفی، جوان ۲۱ ساله افغان در کشوری که چهار دهه جنگ، استیلای اسلامگرایان طالبان، انزوای جهانی و فقر را پشت سر گذاشته، سرخوش از نمایش درخشان تیم ملی فوتسال کشورش می گوید: «ما فوق العاده خوشحالیم، این موفقیتها به ما کمک می کند تا رویایی داشته باشیم و به آینده امیدوار باشیم.»
او که آرزوی گل زدن در یکی از تورنمنتهای فیفا را در سر میپروراند میگوید: «ما فهمیدیم که هیچ چیز غیرممکن نیست و با تلاش و مبارزه میتوانیم به آنچه میخواهیم برسیم.»
این گزارش با حضور در یک مجموعه ورزشی مجهز به زمینهای چمن مصنوعی برای فوتسال در ابعاد ۴۰ در ۲۰ متر تهیه شده است.
این مجموعه ورزشی در مرکز کابل واقع شده و هر روز علاقمندان برای تمرین و رقابت در قالب تیمهای پنج نفره در آن حضور پیدا میکنند.
این دسته از جوانان علاقمند به فوتسال در کابل اواسط سپتامبر، همزمان با برپایی مسابقات جام جهانی مقابل صفحههای نمایش تلویزیونی جمع میشدند تا رقابت تیم ملی کشورشان را با ۲۳ تیم دیگر حاضر در این تورنمنت تماشا کنند.
آنها پس از پیروزی تیم افغانستان مقابل آنگولا فریاد شادی سر دادند و برغم شکست مقابل آرژانتین، قهرمان جهان در سال ۲۰۱۶، همچنان امیدوار بودند.
نخستین نگرانیها در چهره هواداران جوان تیم ملی فوتسال افغانستان پس از شکست این تیم مقابل اوکراین نمایان شد.
چهارشنبه شب اما پایان ماجراجویی تیم فوتسال افغانستان با شکست ۳ به ۱ مقابل پاراگوئه رقم خورد؛ این در حالیست که افغانها نیمه نخست را با برتری یک به صفر از زمین خارج شده بودند.
مصطفی، جوان افغان علاقمند به فوتسال در ادامه میگوید: «وقتی میبینید که پرچم کشورتان در میادین مهم به اهتزار درآمده و سرود ملی کشورتان خوانده میشود، از انگیزه بیشتری برای رسیدن به اهداف خود برخوردار میشوید.»
همانطور که جهان تاکنون دولت طالبان را به عنوان دولت رسمی افغانستان به رسمیت نشناخته، طالبان نیز به عنوان حاکمان جدید این کشور، پرچم و سرود ملی را که در مسابقات بینالمللی استفاده میشود به رسمیت نمیشناسند.
از سوی دیگر، با توجه به آنکه نهادهای بینالمللی ورزشی تغییر رسمی قدرت در افغانستان را به رسمیت نمیشناسند، همچنان از پرچم قدیمی سیاه، سبز و قرمز جمهوری اسلامی افغانستان در مسابقات استفاده میکنند.
این در حالی است که طالبان پس از تسلط بر کابل در سال ۲۰۲۱، پرچم جدید سفید و سیاه امارت اسلامی را جایگزین پرچم قبلی کرد.
در خصوص سرود ملی نیز، گوش دادن به آن با توجه به تفسیر بسیار سختگیرانه طالبان از اسلام، گناه محسوب میشود زیرا موسیقی از دید آنها به کلی حرام است.
برای لباس ورزشکاران نیز مقرراتی وضع شده است؛ آنها باید لباسهای گشاد بپوشند که حداقل از ناف تا زیر زانو را بپوشاند. این مقررات تنها مخصوص ورزشکاران مرد است زیرا زنان به طور کلی از ورود به سالنهای ورزشی منع شدهاند.
محبوب سعیدی، مربی تیم فوتسال در مجموعه ورزشی طلوعِ کابل حضور تیم ملی کشورش را در مسابقات جام جهانی، «دستاوردی تاریخی» و «لحظهای غرورانگیز» برای مردم کشورش توصیف میکند.
« این خودش یک دستاورد بزرگ است »
با این حال، این موفقیت برای از یاد بردن مشکلات روزمرهای که ورزشکاران افغانستان با آن روبرو هستند، کافی نیست.
افغانستان با ۴۵ میلیون نفر جمعیت که یکی از فقیرترین کشورهای جهان به شمار میرود همچنین با فقر زیرساختهای اغلب فرسوده روبرو است.
کریکت با حمایت مالی اسپانسرهای خصوصی که در این ورزش محبوب سرمایهگذاری میکنند، توانسته تا حدودی جایگاه خود را حفظ کند. اما برای سایر ورزشها، اغلب باید با امکانات محدود و راهحلهای خلاقانه کنار آمد.
عبدالله رستم زاده، مدیر مجموعه ورزشی طلوع در کابل میگوید: «ما استعدادهای زیادی در افغانستان داریم، اما به دلیل کمبود امکانات و تجهیزات ورزشی، با مشکلات عدیدهای روبرو هستیم.»
وی میافزاید: «برخی از جوانان حتی قادر به پرداخت هزینه ثبتنام نیستند اما ما همچنان سعی می کنیم تا جایی که میتوانیم به آنها کمک کنیم.»
مدیر مجموعه ورزشی طلوع یادآور میشود که برخی از بازیکنان باید خرج خانوادهشان را بدهند و نمیتوانند فقط روی تمرینات فوتسال تمرکز کنند.
وی در ادامه تاکید میکند که راهیابی تیم ملی فوتسال کشورش در این شرایط به مرحله یک هشتم نهایی مسابقات جام جهانی در نوع خود یک دستاورد بزرگ محسوب میشود.
حدود یک سوم از پانزده عضو تیم ملی فوتسال افغانستان در کشور همسایه، ایران، زندگی میکنند و در همین کشور به صورت حرفهای به این ورزش اشتغال دارند.