ریچارد برانسون، کارآفرین بریتانیایی و بنیانگذار شرکت فضایی «ویرجینگلکتیک» قرار است روز یکشنبه ۲۰ تیر (۱۱ ژوئیه) به فضا برود.
ریچارد برانسون، کارآفرین بریتانیایی و بنیانگذار شرکت فضایی «ویرجینگلکتیک»، قرار است روز یکشنبه ۲۰ تیر (۱۱ ژوئیه) به فضا برود.
این سفر که تقریبا ۹ روز قبل از سفر جف بزوس مالک آمازون به فضا انجام میشود، نقطه عطفی در فرآیند تجاری شدن ایده گردشگری فضایی به شمار میرود.
آقای برانسون شرکت ویرجین گلکتیک را در سال ۲۰۰۴ و با هدف ساخت یک فضاپیمای مسافرتی جهت حمل ۲ خلبان و ۴ مسافر تاسیس کرد. مطابق هدفگذاری اولیه قرار بود این شرکت فضاپیمایی بسازد که بتواند در ناحیه بالاتر از ۸۰ کیلومتری سطح زمین، موسوم به «فضای بیرونی» خارج از مرز قراردادی زمین و فضا، پرواز کند.
سفر آقای برانسون با فضاپیمای موسوم به«ویاساس یونیتی» (VSS Unity) انجام میگیرد. این فضاپیما تا کنون بیش از ۲۰ پرواز آزمایشی انجام داده و سه بار به لبه فضا رسیده است. پنج کارمند شرکت ویرجین گلکتیک پیشتر در مراحل آزمایشی سوار بر این فضاپیما بودهاند، با این حال پرواز ریچارد برانسون او را به اولین میلیاردری تبدیل خواهد کرد که با وسیله نقلیه ساخت خودش به فضا سفر کرده است.
سه نفر از همکاران آقای برانسون نیز در این سفر همراه او خواهند بود. بت موزس، مربی فضانورد ارشد در شرکت ویرجین گلکتیک، کالین بنت مهندس عملیات و متخصص تجهیزات کابین و همچنین سیریشا بندلا معاون امور تحقیقات این شرکت همسفران آقای برانسون را تشکیل خواهند داد.
پرواز فضایی چگونه صورت خواهد گرفت؟
در صورت مساعد بودن شرایط جوی، پرواز ریچارد برانسون برای ساعات بامدادی یکشنبه ۱۱ ژوئیه برنامهریزی شده است. یک پرواز فضایی که البته ممکن است با تلقی رایج از سفر فضایی اندکی تفاوت داشت باشد.
در واقع تصور بیشتر مردم از «پرواز در فضا» این است که فضانوردی دور زمین بچرخد و دستکم چند روز در بیرون از جو زمین به صورت معلق در فضا به سر ببرد. با این حال این کاری نیست که قرار است آقای برانسون انجام دهد.
فضاپیمای ویاساس یونیتی در حقیقت به جای اینکه مانند اغلب موشکهای فضاپیما از یک سکوی پرتاب و به صورت عمودی بلند شود، از یک باند هواپیمایی در نیومکزیکوی آمریکا بلند خواهد شد. سپس بعد از ۴۵ دقیقه پرواز و اوجگیری آهسته تا ارتفاع ۵۰ هزار پا، موتورهای فضاپیمای اسپیسشیپ۲ درون آن روشن خواهند شد.
فضاپیمای ویاساس یونیتی سرعت کافی را برای فرار از کشش جاذبه زمین ندارد با این حال با سرعتی برابر با سه برابر سرعت صوت، یعنی حدود ۳۷۰۰ کیلومتر در ساعت، میتواند در فاصله ۸۰ کیلومتری از سطح زمین پرواز کند.
در بالاترین نقطه مسیر این پرواز برانسون و همسفرانس برای مدت کوتاهی بیوزنی را تجربه خواهند کرد. در این مقطع اوج، موتور فضاپیما خاموش شده و مسافران در سفینه معلق میشوند. در این حالت فضانوردان منظره وسیعی از زمین را در زیر و سیاهی و خلاء را در بالا میتوانند مشاهده کنند.
در خاتمه مسیر نیز فضاپیما با یک فناوری مدرن که به نام «سامانه پر پرواز» خوانده میشود به آرامی دو بال خود را باز میکند تا بتواند در نهایت روی یک باند فرود بیاید.
تفاوت پروازهای ویرجین گلکتیک با اسپیس ایکس و بلو اوریجین چیست؟
سه شرکت ویرجین گلکتیک، اسپیس ایکس و بلو اوریجین بر سر تجاری کردن سفرهای فضایی با یکدیگر رقابتی فشرده دارند.
آنچه عمدتا شرکت اسپیس ایکس انجام میدهد ساخت فضاپیماهای مداری است. به این معنی که موشکهای ساخت این شرکت به قدری قدرت دارند که میتوانند با عبور از سرعت ۲۷ هزار کیلومتر در ساعت، از کمند جاذبه زمین رها شوند و ماهوارهها را در مدار زمین یا فضانوردان را در ایستگاه فضایی بینالمللی قرار دهند. کاری که برای مثال فضاپیمای ویرجین گلکتیک، دستکم در حال حاضر، نمیتواند انجام دهد.
از آن سو شرکت بلو اوریجین، که قرار است جف بزوس مالک آمازون را به فضا ببرد، از سیستم عمود پرواز استفاده میکند به نحوی که مسافران در یک کپسول در پایگاه فضایی قرار میگیرند و سپس از سکوی پرتاب به سمت آسمان میروند.
ناظران میگویند اختلافات فناوری این شرکتها امر مهمی نیست و از زمانی که پروازهای تجاری آغاز شود بسیاری از ثروتمندان آماده هستند تا پول خود را برای چند دقیقه تجربه شرایط بیوزنی و تماشای کره زمین از بالا خرج کنند.
پیش از این ویرجین گلکتیک اعلام کرده بود که تاکنون ۶۰۰ نفر برای این نوع سفرها جا رزرو کردهاند. قیمت بلیتهای اصلی این شرکت ۲۵۰ هزار دلار است.
در عین حال که پروازهای فضایی ایدهای بسیار جذاب برای مردم و به خصوص ثروتمندان به شمار میرود با این حال این بالقوه دارای خطر نیز هستند. ریچارد برانسون در این باره میگوید: «باید در ذهنمان باشد که در هر پرواز فضایی تعدادی انسان داخل فضاپیما هستند و این واقعیت که خود من به عنوان رئیس شرکت داوطلب پرواز شدهام به آدمها جرات میدهد که بتوانند اعتماد کنند. فکر میکنم کمترین کاری که بنیانگذار چنین شرکتی میتواند بکند این است که برود آن بالا و با آدمهای خودش یک سفر فضایی انجام دهد.»