همزمان با برگزاری این کنفرانس، ایالات متحده نیز از شورای امنیت سازمان ملل خواست تا از سیاسی کردن موضوع کمک به سوریه خودداری کنند.
آگهیکنفرانس بین‌المللی جمع آوری کمک برای کشور بحران زده سوریه، طی روزهای دوشنبه و سه‌شنبه به میزبانی مشترک سازمان ملل و اتحادیه اروپا در بروکسل، مقر اتحادیه اروپا برگزار شد.
در چهارچوب این کنفرانس که به دلیل شیوع کرونا بصورت مجازی انجام شد، از جامعه بین‌المللی خواسته شد در مجموع بیش از ۸ میلیارد یورو را برای حل مسائل بشردوستانه سوریه و همسایگان این کشور که میزبان پناهندگان سوری هستند، پرداخت کنند.
کنفرانس «حمایت از آینده سوریه و منطقه» در حالی برگزار می‌شود که هنوز پایانی برای درگیری‌های ۱۰ ساله این کشور قابل تصور نیست.
برگزار کنندگان سعی دارند از مسیر این کنفرانس به مردم سوریه که بیشترین آسیب را از این درگیری‌ها دیده‌اند، کمک کنند و منابع مالی لازم را برای سازمان‌های فعال در اموربشردوستانه که مشغول اداره جمعیت پناهجویان و آوارگان این کشور هستند، جمع آوری کنند.
نمایندگانی از بیش از ۵۰ کشور در این کنفرانس دو روزه شرکت کردند.
دومینیک بارچ، نماینده کمیسیاریای عالی پناهندگان سازمان ملل در اردن، در این باره به یورونیوز می‌گوید: «خانواده‌ای با چهار دختر وجود داشت. همه آنها در سن و سال تحصیل در مدرسه بودند و مادرشان تنها یک تلفن هوشمند داشت. مادر باید تصمیم می‌گرفت که کدام یک از دخترها با تنها گوشی در دسترس درس بخواند... اگرچه بسیاری از پناهجویان در مناطق شهری و حتی در اردوگاه‌ها موفق شده‌اند در بخش‌های غیررسمی کاری پیدا کنند اما همزمان بسیاری از منابع پشتیبانی نیز کنار گذاشته شده‌اند.»
سهم لبنان، ترکیه، اردن و عراق از بودجه کمک به سوریه
بنا بر اعلام کمیسیون اروپا طی سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۱ میلادی «صندوق اعتماد منطقه‌ای اتحادیه اروپا برای پاسخ به بحران سوریه» ۲.۳ میلیارد یورو به کشورهایی که از این جنگ آسیب دیده‌اند، کمک کرده است.
لبنان که در میان کشورهای منطقه بیش از دیگران تحت تاثیر جنگ سوریه بوده، یک میلیارد یورو از این کمک مالی را دریافت کرده و باقی پول نیز به اردن، ترکیه و عراق رسیده است.
این پول تنها به میلیون‌ها پناهنده سوری نمی‌رسد؛ بلکه برای میلیون‌ها ساکن کشورهای همسایه نیز که مجبور شده‌اند خدمات عمومی و بازار کار خود را با مهاجران به اشتراک بگذارند، پرداخت می‌شود.
برخی از پروژه‌های تحت پوشش این کمک عبارتند از آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، بهداشت آب و مواد غذایی و توانمندسازی زنان.
صندوق اعتماد منطقه‌ای در اواخر سال ۲۰۲۰ میلادی برای یک سال دیگر از سوی اتحادیه اروپا تمدید شد تا همزمان با تدوین بودجه طولانی مدت اتحادیه اروپا برای سالهای ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۷ میلادی، منابع مالی این صندوق نیز تامین شود.
با این وجود، درباره چگونگی تخصیص این کمکها بویژه در موضوع اختصاص بخشی از این پول به ترکیه، اختلاف‌هایی وجود دارد. ترکیه در حال حاضر میزبان ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار پناهجوی سوری است.
ایزابل سانتوس، نماینده پرتغال در پارلمان اروپا به یورونیوز می‌گوید: «ما باید به سوء استفاده‌های سیاسی انجام شده از سوی رئیس جمهور اردوغان از موضوع پناهندگان توجه كنیم. او نمی‌تواند اتحادیه اروپا را به دلیل وضعیت پناهندگان گروگان بگیرد و از آنها به عنوان سپر انسانی برای مانورهای سیاسی خود استفاده كند.»
بلینکن در شورای امنیت: کمک به سوریه را سیاسی نکنید
همزمان با برگزاری این کنفرانس، ایالات متحده نیز از شورای امنیت سازمان ملل خواست تا از سیاسی کردن موضوع کمک به سوریه خودداری کنند.
آنتونی بلینکن، وزیر خارجه این کشور روز دوشنبه در نشست شورای امنیت خواستار آن شد که گذرگاه‌های مرزی بیشتری را برای فرستادن غذا و سایر کمکها به بیش از ۱۳ میلیون جمعیت نیازمند سوریه باز کنند.
با این وجود روسیه به سرعت مخالفت خود را با عبور این کمکها از مناطق شورشی و مخالف دولت اعلام کرد.
بلینکن همچنین با اشاره ویژه به روسیه و بشار اسد رئیس جمهور این کشور گفت که شورای امنیت باید «از شرکت در حملات یا بهانه‌جویی برای حمله» به بیمارستان‌ها و مناطق نزدیک به تنها گذرگاه مجاز برای انتقال کمکها خودداری کند.
اعضای شورای امنیت سازمان ملل در ژانویه سال ۲۰۲۰ میلادی با اصرار روسیه که دارای حق وتو است، موافقت کردند که چهار نقطه عبور کمک‌های بشردوستانه به سوریه بسته شود و تنها دو گذرگاه مرزی که از مسیر ترکیه و مناطق تحت کنترل شورشیان در شمال غرب می گذرد فعال باشند و در ماه ژوئیه نیز بار دیگر با تهدید وتوی روسیه، یکی از گذرگاه مرزی از مسیر ترکیه را نیز بستند.
آگهیبلینکن خواستار بازگشایی دومین گذرگاه مرزی ترکیه برای انتقال کمک به حدود ۴ میلیون سوری همچنین بازگشایی گذرگاه عراق برای ارسال کمک به جمعیت ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار نفری در شمال شرق سوریه شد که اکنون تحت کنترل چند صد نظامی آمریکایی و نیروهای کرد متحد آمریکا است.
بلینکن با اشاره به اینکه همه اعضای شورا فرزند و احتمالا نوه دارند، پرسید چگونه ممکن است «که در قلبمان یک انسانیت مشترک نداشته باشیم تا اقدام معنی داری انجام دهیم» آنهم در حالی که اوضاع انسانی در سوریه «وخیم» است و بدتر می‌شود.
آقای بلینکن که خود دارای فرزند است، از اعضای شورا خواست تا به فرزندانشان فکر کنند و گفت: «علیرغم اختلافاتمان، باید راهی برای انجام کاری برای کمک به مردم پیدا کنیم. این مسئولیت ماست و شرم آور است اگر چنین کاری انجام ندهیم.»
بلینکن گفت: «متوقف کردن کمک‌های بشردوستانه آنهم در حالی که میلیون‌ها نفر از مردم سوریه به آن وابسته هستند، یک موضوع سیاسی است.»