اگر توافقی حاصل شد، این توافق باید شامل اقدامی از سوی آمریکا در برقراری مجدد معافیت در تحریمهای نفتی باشد. از سوی دیگر ایران نیز باید متعهد به انجام برخی اقدامات بشود.
آگهیفرانسوا نیکولو، سفیر پیشین فرانسه در ایران گفت در شرایط فعلی امانوئل ماکرون تنها امید باقی مانده برای میانجیگیری بین ایران و آمریکاست.
در حالی که امانوئل بون، مشاور دیپلماتیک ماکرون در سه هفته گذشته دو بار به ایران سفر کرده، برخی از احتمال سفر رئیس جمهوری فرانسه به ایران در روزهای آینده خبر میدهند. امانوئل بون در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ رایزن دوم سفارت فرانسه در تهران بود و در همان زمان فرانسوا نیکولو به عنوان سفیر فرانسه در ایران آخرین سالهای فعالیت دیپلماتیک خود را پشت سر میگذاشت.
آقای نیکولو در گفتگو با مسعود سالاری، خبرنگار یورونیوز در مورد میانجیگری فرانسه در تنش آمریکا و ایران اظهار خوشبینی کرده است. متن این گفتگو را در زیر بخوانید.
یورونیوز: هدف امانوئل بون از سفر به تهران دقیقا چیست؟ آیا فرانسه به دنبال آن است که تهران را متقاعد کند تا به طور کامل به تعهدات برجامی خود بازگردد و به این ترتیب زمینه را برای گفتگوی ایران با کاخ سفید آماده کند؟
فرانسوا نیکولو: بله، دقیقا همین طور است. امانوئل ماکرون تلاش میکند تا گونهای توافق بین ایران و آمریکا پیدا شده یا دست کم مقدمات آن فراهم شود، زیرا این تنها طریق یافتن راهحلی برای بحران حاضر است. باید امیدوار بود که امانوئل بون توانسته است راهی برای تشویق ایران به پذیرفتن شرایطی پیدا کند تا از تحریمهای آمریکا کاسته شود. زیرا ایران در حال حاضر از تحریمها و به ویژه تحریمهای نفتی رنج زیادی میبرد. اگر توافقی حاصل شد، این توافق باید شامل اقدامی از سوی آمریکا در برقراری مجدد معافیت در تحریمهای نفتی باشد. از سوی دیگر ایران نیز باید متعهد به انجام برخی اقدامات بشود. این دقیقا همان کار کلیدی است که امانوئل بون در این زمان مشغول انجام آن است.
بیشتر بخوانید:
- رایزنیهای مشاور ماکرون با مقامات ایران همزمان با جلسه اضطراری شورای حکام
- وزیر خارجه فرانسه: واکنش ایران به تصمیم اشتباه آمریکا غلط بود
یورونیوز: فرانسه یک متحد بزرگ آمریکاست. جایگاه دیپلماتیک این کشور در تنش حاضر چیست؟ آیا انتظار نتیجه ملموسی از میانجیگری فرانسه میرود؟
فرانسوا نیکولو: رئیس جمهوری ماکرون با روحانی و ترامپ، رؤسای جمهوری ایران و آمریکا هر دو گفتگو کرده است. بنابراین او از این موضوع به عنوان اهرمی برای ترسیم یک خط پیوند استفاده میکند تا بتواند دو طرف را به نوعی به هم نزدیک کند. در شرایط فعلی افراد زیادی که بتوانند چنین کاری را به انجام برسانند سراغ نداریم. یادتان هست که شینزو آبه نخستوزیر ژاپن تلاش کرد تا میانجیگری کند. اما متاسفانه چند روز پیش از سفر او به تهران، دولت واشنگتن تحریمهای تازهای را علیه ایران وضع کرد. بنابراین موضوع میانجیگری ژاپن در نطفه خفه شد. وزیر امور خارجه آلمان هایکو ماس هم به تهران سفر کرد. اما متاسفانه او با زبانی که مناسب شرایط نبود، خیلی تند صحبت کرد. بریتانیاییها را هم ببینید که در این اوضاع خودشان را در ماجرای نفتکش ایرانی گریس۱ گیر انداختهاند. بنابراین بریتانیاییها هم از امکان میانجیگری بیبهرهاند. پس چه کسی میماند؟ ماکرون. باید امیدوار باشیم که او بتواند کاری از پیش ببرد.