هرانیتنه در شرق اوکراین؛ جایی که مرده‌ها هم در امان نیستند

 هرانیتنه در شرق اوکراین؛ جایی که مرده‌ها هم در امان نیستند
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

وقتی چند روز بعد از به‌خاک‌سپاری دخترشان به سر قبر او می‌روند،‌ با قبر ویران شده او روبرو می‌شوند.

آگهی

وسیلینا نیکولائوا یکی از مقامات محلی روستایی در شرق اوکراین است. داستانهای بیشماری درباره وضعیت زندگی ساکنان خط مقدم در شرق اوکراین گفته می شود. اما داستانی که وسیلینا نیکولائوا برای ناتالیا لیوچنکووا، خبرنگار یورنیوز تعریف می کند، یکی از تاثیر گذارترین داستانهایی است که در این زمینه وجود دارد.

حتی مرده ها هم در امان نیستند

وسیلینا نیکولائوا داستان خانواده چهار نفری را تعریف می کند که گور دخترشان هم ویران شده است. این زوج یک روز به شهری در نزدیک روستا می روند. آنها دختر بزرگشان را به دلیل خطرات سفر و خسته‌کننده بودن آن با خود نمی‌برند و او را پیش همسایه شان می گذارند. اما همان‌روز خانه همسایه مورد اصابت موشک قرار می‌گیرد،‌ دختر کشته و همسایه مجروح می شود.

در منطقه «هرانیتنه»‌،‌ که در بین نیروهای دولت اوکراین و جدایی‌طلبان طرفدار روسیه واقع شده است، حتی مرده ها هم در امان نیستند. 

این زوج وقتی چند روز بعد از به‌خاک‌سپاری دخترشان به سر قبر او می‌روند،‌ با گورستان ویران شده ای روبرو می شوند که تا اطلاع ثانوی تعطیل است.

به همراه نیکولائوا از روستا بازدید می کنم .او مراکز محلی و ساختمان‌های اداری را به من نشان می دهد. روی تمام این ساختمانها مثل ساکنان این روستا اثرات درگیری و جنگ به چشم می‌خورد. او از خاطرات شخصی‌اش را برایم می گوید.

وسیلینا هنگام آغاز جنگ در سال ۲۰۱۴ میلادی باردار بوده و داخل یکی از ساختمانهای اداری کار می‌کرده است. او به یاد می‌آورد که زمان حملات همکاران اش او را از کنار پنجره دور و در توالت پنهان می کردند.

بیشتر بخوانید:

موقع جنگ او و همسرش مجبور بودند با پای پیاده تا انبار زیرزمینی در حیاط خانه شان بدوند و پناه بگیرند. آنها تمام شب را در آنجا سپری می کردند سپس یک روز تصمیم گرفتند سر گاوهایشان ببرند و با گوشت گاو وسایل شخصی خود از طریق جاده های خطرناکی که به طور مدام مرتب گلوله باران بوده است، فرار کنند.

مدتی بعد وسیلینا نیکولائوا و خانواده اش به محل زندگی شان برگشته است. فرزنداشان آن موقع ۳ سال سن داشته است. امنیت در روستا امنیت بیشتر بوده اما از تنش چیزی کم نشده بود.

Natalia Liubchenkova

به همراه وسیلینا نیکولائوا در هرانیتنه گشتی می زنم. خیابانها آرام است. در پیاده‌روها و خیابانها به ندرت کسی دیده می شود. اما از پشت درهای بسته شورای روستا صدای موسیقی و سروصدای مردم به‌گوش می‌رسد.

دو گروه موسیقی روستا مشغول تمرین هستند و گروهی از کنشگران اجتماعی در دفتر نیکولائوا جلسه دارند.

بیشتر آسیب‌های روستا مربوط به سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ میلادی است. بسیاری از خانه‌ها نیمه ویران هستند. تعمیر ساختمان بیمارستان محلی با کمکهای مردم محلی و کمکهای بین المللی سالها طول می‌کشد.

قبل از آغاز جنگ، ۳۸۰۰ نفر در هرانیتنه زندگی می‌کردند و در حال حاضر حدود ۳۰۰۰ نفر اینجا هستند. شورای محلی می‌گوید که ۴۰ درصد مردم هرانیتنه بازنشسته و مستمری بگیر هستند. ۲۷۰ کودک هم به مدرسه و مهدکودک می‌روند. مردم اینجا زمستان‌های سختی را می گذرانند.

کسانی که در خط مقدم زندگی می‌کنند،‌ از سایرین آسیب پذیرتر هستند. خودروها اجازه رفت و آمد ندارند در نتیجه ساکنان سالخورده برای دریافت حقوق بازنشستگی خود مجبورند از زمینهای مین‌گذاری شده عبور کنند.

به‌رغم توافق مینسک که هدفش برقراری دوباره صلح در دونباس در سال ۲۰۱۵ بود، خبری از صلح نیست و جنگ ادامه دارد. به گفته سازمان ملل متحد از اواسط نوامبر سال گذشته میلادی و اوایل فوریه سال جاری ۷۳ مورد تلفات غیرنظامی ثبت شده استکه ۱۲ نفر آن جان داده‌اند.

ناتلیا شپووالوا کارشناس سیاست خارجی در موسسه کارنگی برای صلح بین‌المللی می‌گوید:‌‌ «مردم در اینجا از ۴ سال پیش در شرایط بحرانی مدام به سر می برند. آنها هر روز تحت فشار هستند حتی روزهایی که روستایشان مورد شلیک قرار نمی گیرد صدای انفجار می شنوند.»

برخی مردم از جریان برق محرومند و زغال سنگ بسیار گران است.

Natalia Liubchenkova

امکان تماس تلفنی وجود ندارد

خانواده ها ویران شده و عده زیادی از عزیزانشان دور افتاده اند. اخیرا از مناطق تحت کنترل جدایی طلبان طرفدار روسیه نمی توان با مناطق دیگر در اوکراین تماس گرفت. مردم برای اینکه از اعضای خانواده شان خبر بگیرند مجبور می شوند به خط مقدم نزدیک شوند.

آگهی

کسانی که در آن سوی خط مقدم، در منطقه تحت کنترل نیروهای دولتی اوکراین هستند برای دسترسی به اینترنت باید بهای سنگینی را بپردازند.

نیکولائوا مثل عده زیادی امیداور است اوضاع به آرامی بهبود یابد. او می گوید: «همه تلاش ما در حال حاضر این است که نهادهای اجتماعی برای کودکان سالخوردگان و افراد معلول را به این مناطق بازگردانیم.»

گروه موسیقی که در ساختمان شورای شهر مشغول تمرین هستند، می خواهند در یک جشن محلی شرکت کنند. نیکولائوا می گوید : «اگر جشن نگیریم، فعالیت ورزشی نداشته باشیم،‌ برای بچه ها برنامه تفریحی برگزار نکنیم زندگی ما فقط می شود بودن. مردم آنقدر خسته و بی رمق شده اند که همین چند ساعت شرکت در چنین برنامه هایی برای ادامه فعالیت و زندگی خیلی اهمیت دارد.»

Natalia Liubchenkova
هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

واکنش‌ها به تصمیم آمریکا برای فروش تجهیزات جنگی به اوکراین

گروهی از نیروهای روس هوادار اوکراین به مناطق مرزی در روسیه حمله کردند

توقف پیشروی روس‌ها در محدوده آودیئیفکا؛ اوکراین: کشتی ۶۵ میلیون دلاری روسیه را هدف گرفتیم