مراسم عروسی مرضیه ابراهیمی، یکی از چهار قربانی اسیدپاشی اصفهان برگزار شد.
حادثه اسیدپاشی در اصفهان در ۲۳ مهر سال ۱۳۹۳ شمسی روی داد و در جریان آن، مهاجمان موتورسوار دستکم چهار زن را هدف قرار دادند.
خانم ابراهیمی در زمان وقوع این حادثه ۲۴ سال سن داشت و به عنوان ماما در بیمارستان کار می کرد. در زمان حادثه، تنها چند ماه از عقد او می گذشت.
او در پی اسیدپاشی، قرنیه یکی از چشمهایش را از دست داد و به نیمی از صورت و دستها و بدنش نیز آسیبهای جدی وارد شد.
مهرداد، همسر مرضیه در زمان حادثه ۲۷ سال سن داشت و به عنوان استاد زبان انگليسی در دانشگاه مشغول به کار بود. پس از این حادثه و با وجود آسیب جدی ظاهر مرضیه، مهرداد همچنان در کنارش باقی ماند.
با این وجود دورههای طولانی درمان، مانع از آن شد که این زوج بتوانند زندگی مشترک خود را آغاز کنند.
مرضیه ابراهیمی در این مدت دستکم ۲۰ بار عمل شده است اما نتوانسته بینایی چشمش را بازیابد.
شهیندخت مولاوردی، دستیار ویژه رییسجمهوری ایران در امور حقوق شهروندی در صفحه توییتر خود، ازدواج آنها را تبریک گفته است. خانم مولاوردی پیش تر در سفر به اصفهان با مرضیه ابراهیمی دیدار کرده بود.
اگر غم لشگر انگیزد که خون عاشقان ریزد من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
تبریک به مرضیه و مهرداد عزیز با آرزوی بهترینها pic.twitter.com/6eSwvsTIRk— شهیندخت مولاوردی (@mowlaverdi) 23 septembre 2017
علاوه بر مرضیه، سهیلا جورکش از دیگر قربانیان اسیدپاشی نیز از ناحیه چشم آسیب دید و هر دو چشمش را از دست داد.
سه سال پس از وقوع این حوادث، هنوز عاملان آن شناسایی و دستگیر نشدند. همچنین با وجود قولهای مساعد دولت ایران برای تامین مالی مراحل درمان قربانیان اسیدپاشی اصفهان (مرضیه، سهیلا، مینا و سارا) پرداخت هزینههای دارو و درمان، یکی از دغدغههای اصلی خانوادههای آنهاست.
انتشار اخبار مربوط به اسیدپاشی اصفهان، تصاویر قربانیان و اخبار مربوط به تجمعات اعتراضی در این رابطه در سال ۱۳۹۳ شمسی باعث شد شماری از خبرنگاران از جمله آریا جعفری عکاس خبری، همچنین سردبیر و دبیر اجتماعی خبرگزاری ایسنا بازداشت شوند.
برخی از مقامات جمهوری اسلامی ایران اقدام خبرنگاران به پوشش خبری حادثه اسیدپاشی و انعکاس اعتراضات مردمی به عملکرد مسئولان در این باره را، تهیه خوراک تبلیغاتی برای رسانههای بیگانه و جوسازی رسانهای و شایعه پراکنی توصیف کردند.
در حالی که گفته می شد عاملان اسیدپاشی، افرادی وابسته به گروههای مذهبی افراطی و یا حزب اللهی هستند، مقامات مسئول بیشتر توطئه بیگانگان و یا نوعی انتقام شخصی را علت وقوع این حوادث در اصفهان می دانستند.