نخستین مورد انتقال ویروس زیکا در آسیا در ماه اوت گذشته در سنگاپور گزارش شد.
آگهینخستین مورد انتقال ویروس زیکا در آسیا در ماه اوت گذشته در سنگاپور گزارش شد. در موارد گزارش شده، افراد نه از طریق سفر به آمریکای جنوبی، بلکه بر اثر گزیدگی پشه های محلی مبتلا شده اند. عامل این بیماری در سنگاپور هم مانند مناطق دیگر جهان، همان «پشه مصری» است.
نظام بهداشت و سلامت در کشور کوچک سنگاپور بر خلاف کشورهای دیگر منطقه بسیار پیشرفته است و اجازه همه گیری بیماری را نمی دهد.
بنا بر آمار مرکز کنترل و پیش گیری بیماری های آمریکا، «سی دی سی»، در تاریخ دهم شهریور گذشته، سنگاپور پنجاه و هشتمین کشور دارای هسته فعال زیکا نامیده شده است.
سازمان جهانی بهداشت بیم آن دارد که در دیگر کشورهای جنوب شرق آسیا که امکانات کمتری دارند، شیوع این همه گیری دست کم گرفته شود. این سازمان فیلیپین، تایلند، اندونزی و ویتنام را در فهرست کشورهایی قرار می دهد که در معرض خطر انتقال این بیماری از طریق محلی یا بومی هستند.
همه گیری نوع یا «سوش» ویروس زیکای آسیایی در سال ۲۰۱۵ در آمریکای لاتین آغاز شد. امروز در قاره آمریکا تنها شیلی، اروگوئه و کانادا از خطر این بیماری در امان مانده اند. اما این نوع در آفریقا تاکنون تنها به کشور کیپ ورد وارد شده است. سازمان سی دی سی آمریکا تاکنون در قاره اقیانوسیه نیز شیوع این ویروس را در هشت کشور و منطقه گزارش کرده است.
سازمان جهانی بهداشت در ماه فوریه ۲۰۱۶ همه گیری نوع آسیایی ویروس زیکا را «خطری جهانی برای سلامت عمومی» نامید؛ اما از آن پس شاهد گسترش آن در جهان بوده است.
یکی از مسئولان این سازمان گفت: «اگر چه ما بعد از هفت ماه اول شیوع زیکا، چیزهای بیشتری درباره آن می دانیم، اما هنوز هم نیاز فوری به ادامه پژوهش های جهانی داریم. این یکی از موارد اضطراری است، زیرا سبب نگرانی در همه دنیاست. ویروس دارد پخش می شود و عامل شیوع بیماری در بسیاری از کشورهاست.»
سازمان جهانی بهداشت، روز سه شنبه هم چنین افزایش دوره خطر شیوع از راه جنسی را بررسی و توصیه کرد در موارد مشکوک، حتی اگر نشانه های بیماری موجود نباشد، به جای هشت هفته به مدت شش ماه از برقراری ارتباط جنسی خودداری شود، زیرا این بیماری بیشترین تأثیر مخرب خود را بر جنین می گذارد. این تأثیر شامل تغییر در آهنگ رشد جمجمه، کوچک سری و ناشنوایی است.