بیش از یکصد هزار نفر از افراد محلی در ایالت جارکند در شرق هندوستان جان خود را به خطر میاندازند تا زغالسنگها را از معادن روباز و شعلهور جمعآوری کنند و به فروش برسانند.
آتشسوزی در یکی از این معادن در پی یک حادثه در سال ۱۹۱۶ آغاز شد. از آن زمان بدین سو این آتشسوزی به طور مرتب گسترش یافته و فروچالههایی ایجاد میکند که افراد و خانههای بناشده روی آن را در خود میبلعد.
کارگران غیرقانونی در کارگاههای محلی فرایند ککسازی را انجام میدهند. این فرایند عبارت است از تولید سوختی پایدار از زغالسنگ که برای پخت و پز و کورههای آجرپزی استفاده میشود.
تصور میشود صدها نفر از جمعکنندگان زغال سنگ در طول این سالها جان خود را در این مکان از دست داده باشند.