پیشنهاد اخیر کمیسیون اروپا برای تعیین هدف کاهش انتشار ۹۰ درصدی گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۴۰ در مقایسه با سطح سال ۱۹۹۰، مورد انتقاد قانون‌گذاران اروپایی، کشورهای عضو و طرفداران محیط زیست قرار گرفته است.
آگهی
در قلب این بحث، که در این قسمت از برنامه EU Decoded مورد توجه قرار گرفته، این نکته قرار گرفته است که آیا این بلوک ۲۷ کشوری می‌تواند رهبری خود را در سیاست‌های اقلیمی حفظ کند و در عین حال یک قدرت اقتصادی باقی بماند یا خیر.
اتحادیه اروپا از طریق قانون اقلیمی خود متعهد شد که تا اواسط قرن جاری به وضعیت خنثی اقلیمی برسد و هدف میان‌مدت آن کاهش ۵۵ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای در مقایسه با سطح سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۳۰ است. بررسی این قانون مهم که توسط هیئت اجرایی اتحادیه اروپا در ماه ژوئیه هدایت شد، هدفی را برای سال ۲۰۴۰ تعیین می‌کند.
این بررسی همچنین شامل پیشنهادی است که به کشورهای اتحادیه اروپا اجازه می‌دهد در بازار بین‌المللی کربن برای جبران بخشی از آلودگی خود شرکت کنند.
گرگوار لوری، خبرنگار یورونیوز، به این برنامه گفت: «بنابراین اساساً، یک کشور عضو اتحادیه اروپا می‌تواند به یک کشور ثالث خارج از اتحادیه اروپا پول بدهد تا انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهد. سازمان‌های مردم‌نهاد می‌گویند این حرف بی‌معنی است، چون با نظر علمی مغایرت دارد.»
این کار همچنین امکان ایجاد انواع دیگر انعطاف‌پذیری را فراهم می‌کند.
لوری اظهار داشت: ««یکی از آنها حذف کربن است که می‌تواند مبتنی بر طبیعت یا فناوری‌های صنعتی باشد. و در این مورد، سازمان‌های غیردولتی می‌گویند که دستگاه‌های حذف‌کننده این فناوری‌های صنعتی به اندازه‌ی کافی توسعه نیافته‌اند تا بتوان آنها را در مقیاس وسیع تولید کرد.» مورد دیگر «انعطاف‌پذیری بین بخش‌ها است، به طوری که بخش‌هایی که در کاهش تولید خود پیشی گرفته‌اند، بتوانند بخش‌های عقب‌مانده را جبران کنند.»
«ما به تنهایی نمی‌توانیم بحران اقلیمی را حل و فصل کنیم.»
با این حال، تلاش برای تسریع روند بررسی از طریق پارلمان اروپا رد شد.
لنا شیلینگ، نماینده سبزها در پارلمان اروپا از کشور اتریش، به یورونیوز گفت: «راست افراطی به همراه حزب مردم اروپا (EPP) مانع از تصویب آن شدند. حالا ما، به همراه سوسیال دموکرات‌ها و لیبرال‌ها، باید حزب مردم اروپا را هم وارد ماجرا کنیم و این کاری است که سعی در انجام آن داریم، همکاری سازنده و تهیه گزارش دیگر و اصلاحیه‌های دیگر.»
اما قانون‌گذاران تنها کسانی نیستند که اختلاف نظر دارند. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، در ماه ژوئن از کمیسیون اروپا خواسته بود تا پیشنهاد خود را به تعویق بیندازد و استدلال کرده بود که برای دستیابی به یک مصالحه اروپایی که مانع رقابت‌پذیری جهانی رو به زوال این بلوک نشود، به زمان بیشتری نیاز است.
از نظر شیلینگ، موضع مکرون واقعاً مذاکرات بعدی COP را که در ماه نوامبر در برزیل برگزار خواهد شد، «به هم می‌ریزد».
وی افزود: «ما همیشه می‌گوییم که نمی‌توانیم بحران آب و هوا را به تنهایی در اروپا حل کنیم. ما به چین نیاز داریم. ما به آمریکا نیاز داریم. ما به کشورهای دیگر نیاز داریم. ما به هند نیاز داریم. و همزمان، درست قبل از اینکه ما NDC های خود (مشارکت ملی مصمم) را اعلام کنیم که سعی در نجات دارند. و این فقط غیرمسئولانه و بسیار بسیار خطرناک است.»
اما به نظر می‌رسید که مبارزه با تغییرات اقلیمی از فهرست اولویت‌های کمیسیون کنار رفته است. در پیشنهاد ماه گذشته این نهاد در خصوص بودجه ۲ تریلیون یورویی برای دوره ۲۰۲۸ تا ۲۰۳۴، تمرکز بر رقابت‌پذیری و امنیت و دفاع بود.
خبرنگار: آلیس تیدی و ایزابل مارکز داسیلوا
تولید محتوا: پیلار مونترو لوپز
تولید محتوای ویدئویی: زکریا ویگنرون
طراحی گرافیک: لوردانا دومیترو
هماهنگی تحریریه: آنا لازارو بوش و جرمی فلمینگ جونز