با وجود اینکه تقریبا ۴۰ درصد از شهروندان غیر اتحادیه اروپا بیش از حد واجد شرایط برای شغل خود هستند، درآمد آنها به طور متوسط ۱۸ درصد کمتر از بومیان است.
آگهی
بر اساس مطالعه‌ای منتشرشده در نشریه علمی نیچر، مهاجران در اروپا و آمریکای شمالی به‌طور متوسط سالانه ۱۷.۹ درصد کمتر از افراد بومی درآمد دارند.
این تحقیق، داده‌های مربوط به حقوق و دستمزد ۱۳.۵ میلیون کارگر در ۹ کشور را در بازه زمانی ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ مورد بررسی قرار داده است. کشورهایی مانند دانمارک، فرانسه، آلمان، هلند، نروژ، اسپانیا و سوئد در این بررسی گنجانده شده‌اند.
طبق یافته‌های این مطالعه، سه‌چهارم این شکاف درآمدی به‌دلیل عدم دسترسی مهاجران به مشاغل با درآمد بالا است. تنها یک‌چهارم این اختلاف مربوط به تفاوت حقوق میان مهاجران و افراد بومی در مشاغل مشابه بوده است.
بر اساس این مطالعه، بیشترین شکاف درآمدی میان مهاجران و بومیان در اسپانیا مشاهده شده؛ جایی که مهاجران بیش از ۲۹ درصد کمتر از نیروی کار بومی دستمزد دریافت می‌کنند. اسپانیا همچنین ۱۳ درصد از نیروی کار خود را از میان مهاجران تأمین می‌کند؛ گروهی که به رشد اقتصادی و افزایش جمعیت کشور کمک کرده‌اند.
در کشورهای نروژ، آلمان، فرانسه و هلند، میزان این شکاف بین ۱۵ تا ۲۰ درصد گزارش شده است.
در مقابل، سوئد کمترین اختلاف را دارد؛ فقط ۷ درصد. بخشی از این تفاوت به این برمی‌گردد که بسیاری از مهاجران شاغل در سوئد در بخش دولتی مشغول به‌کار هستند.
زادگاه مهاجران هم نقش دارد
محل تولد مهاجران نیز تأثیر مهمی در میزان شکاف درآمدی دارد:
مهاجران اهل کشورهای واقع در جنوب آفریقا با متوسط شکاف ۲۶.۱ درصد، بیشترین اختلاف درآمد را با بومیان داشتند.
پس از آن، مهاجران خاورمیانه و شمال آفریقا با ۲۳.۷ درصد قرار دارند.
در مقابل، مهاجران اهل اروپا، آمریکای شمالی و کشورهای غربی تنها ۹ درصد کمتر از بومیان حقوق دریافت می‌کنند.
فرزندان مهاجران، شکاف بسیار کمتری دارند
این مطالعه نشان می‌دهد که فرزندان مهاجران (نسل دوم) شکاف درآمدی بسیار کمتری با بومیان دارند: به‌طور متوسط فقط ۵.۷ درصد کمتر از همکاران با والدین بومی درآمد دارند.
حتی این اختلاف هم در داخل مشاغل تقریباً ناچیز است؛ به‌طوری‌که در همه کشورها، تفاوت حقوق بین بومیان و فرزندان مهاجران در یک شغل خاص کمتر از ۲ درصد بوده است.
راهکارهای پیشنهادی برای کاهش این شکاف
بر اساس آمار یورواستات در سال ۲۰۲۳، حدود ۳۹.۴ درصد از شهروندان غیراتحادیه اروپا در مشاغلی مشغول بوده‌اند که برای آنها بیش‌ازحد واجد شرایط بودند.
طبق یک مطالعه از مؤسسه مک‌کنزی، بهبود تحرک اجتماعی می‌تواند تولید ناخالص داخلی (GDP) کشورهای اروپایی را بین ۳ تا ۹ درصد افزایش دهد و شکاف مهارتی مورد انتظار تا سال ۲۰۳۰ را بدون نیاز به آموزش مجدد نیروی کار پر کند.
پژوهشگران این مطالعه تأکید کرده‌اند که مجموعه‌ای از سیاست‌ها می‌تواند تفکیک شغلی بین مهاجران و بومیان را کاهش دهد. این سیاست‌ها شامل:
آموزش زبان
آموزش مهارت‌های شغلی
برنامه‌های جست‌وجوی کار که کارجویان را مستقیم به کارفرما وصل می‌کنند
دسترسی بهتر به آموزش داخلی
و به‌رسمیت شناختن مدارک تحصیلی خارجی
اقدامات اخیر آلمان و فرانسه
برخی از کشورهای اروپایی، اقداماتی را برای کاهش این شکاف در پیش گرفته‌اند:
آلمان در سال ۲۰۲۴ قانون مهاجرت نیروی متخصص را اجرا کرد که به فارغ‌التحصیلان خارجی اجازه می‌دهد پیش از تأیید نهایی مدرک تحصیلی، وارد بازار کار شوند.
فرانسه نیز مجوز اقامت چندساله «کارت استعداد» را اصلاح کرده تا مهاجران متخصص بیشتری جذب کند، به‌ویژه برای جبران کمبود نیروی کار در بخش سلامت.
نتیجه‌گیری پژوهشگران
به‌گفته پژوهشگران این مطالعه ــ مارتا الویرا، آره اسکیه هرمانسن و اندرو پنر ــ این سیاست‌ها کمک می‌کند تا مهاجران بتوانند به‌طور کامل ظرفیت‌های خود را در اقتصاد کشور میزبان به‌کار گیرند و کشورها نیز از مزایای مهاجرت مانند افزایش بهره‌وری، درآمدهای مالیاتی بالاتر و کاهش نابرابری بهره‌مند شوند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
آنها تأکید کرده‌اند: «سیاست مهاجرتی هوشمند از مرزها آغاز نمی‌شود، بلکه از آنجا شروع می‌شود.»