اجمل رحمانی پس از خروج از افغانستان در یک سال پیش، گمان میکرد که در اوکراین پناهگاه امنی پیدا خواهد کرد. اما سرنوشت به گونهای رقم خورد که مجبور شود این بار برای فرار از بمبهای روسیه همراه با صدها هزار پناهجوی دیگر به لهستان بگریزد.
اجمل رحمانی پس از خروج از افغانستان در یک سال پیش، گمان میکرد که در اوکراین پناهگاه امنی پیدا خواهد کرد. اما سرنوشت به گونهای رقم خورد که مجبور شود یک دفعه دیگر و این بار برای فرار از بمبهای روسیه همراه با صدها هزار پناهجوی دیگر به لهستان بگریزد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه این مرد افغان چهل ساله که با همسرش مینا، پسر ۱۱ سالهاش عمر و دختر ۷ سالهاش مروه به تازگی وارد لهستان شده میگوید: «من از یک جنگ فرار کردم و اکنون جنگ دیگری آغاز شده است. من واقعاً بدشانس هستم.»
آقای رحمانی چهار ماه قبل از خروج آمریکاییها از افغانستان تصمیم گرفت کشورش را ترک کند چرا که احساس خطر می کرد. او میگوید: «من ده سال برای ناتو در فرودگاه بینالمللی کابل کار کردم... اما هیچکس نمی خواست به من کمک کند و به من ویزا بدهد.»
به همین دلیل او به اوکراین، تنها کشوری که مایل به پذیرش او بود، رفت و در اودسا شهری بندری در کنار دریای سیاه ساکن شد. آقای رحمانی میگوید در افغانستان زندگی خوبی داشته اما به دلیل مهاجرت مجبور شده است همهچیز را بفروشد و از دست بدهد.
چهار روز پیش، وقتی روسیه به اوکراین حمله کرد، این مهاجر افغان مجبور شد دوباره همه چیز را ترک کند. او با خانوادهاش ۱۱۱۰ کیلومتر را طی کرد و از اودسا تا مرز لهستان آمد. وی میگوید جاده در اواخر راه به خاطر ازدیاد خودروها به طور کامل مسدود شده بود و به همین خاطر سی کیلومتر انتهایی را به همراه خانوادهاش پیاده آمدهاند.
او میگوید: «وقتی رسیدیم هوا خیلی سرد بود، برای دخترم پتو برداشتم. چند دقیقه بعد حالش خیلی خیلی بد شد و مادرش شروع به گریه کرد.» سپس یک آمبولانس رسید و پلیس مرزی اوکراین به همه خانواده اجازه عبور داد.
او گفت: «ما خوش شانس بودیم، بیش از ۵۰ هزار نفر در مرز بودند. همه ایستاده منتظر بودند، با بچه و چمدان و هرکدام منتظر بودند نوبتشان برسد.»
اداره مرزبانی لهستان بعدازظهر یکشنبه اعلام کرد از آغاز تهاجم روسیه به اوکراین، نزدیک به ۲۱۳ هزار نفر از اوکراین وارد این کشور شدهاند. بنابر اعلام این نهاد تنها در روز شنبه، ۷۷ هزار و ۳۰۰ پناهنده و در روز یکشنبه تا ساعت ۳ بعدازظهر ۵۳ هزار پناهنده دیگر وارد خاک این کشور شدهاند.
در میان پناهندگان در مرز لهستان علاوه بر اوکراینیها، صدها نفر از ملیتهای دیگر شامل دانشجویان و کارگران افغان، کنگویی، مراکشی، هندی، اکوادوری و نپالی نیز وجود دارند.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
توماش پیترزاک، وکیل در یک سازمان مردمنهاد لهستانی به نام اوکالنی «Ocalenie» که در امور مربوط به پناهجویان فعال است، میگوید اجمل رحمانی و خانوادهاش مانند هر کسی که ویزای لهستان ندارد ۱۵ روز فرصت دارند تا درخواست رسمی برای تعیین وضعیت خود ارائه دهند.
آقای پیترزاک همزمان اضافه میکند که این ضربالاجل در حال حاضر با توجه به تعداد فزاینده پناهجویان غیرمنطقی است و لهستان باید قوانین خود را در این زمینه خیلی سریع اصلاح کند.
آقای رحمانی نگرانی خود را در مورد آینده خود پنهان نمیکند، با این حال اولین ساعات حضور در لهستان را «بسیار دلگرمکننده» یافته است: «از ما استقبال خوبی شد، مردم مهربان و خندان هستند. آنها به ما شکلات برای فرزندانمان دادند و میزان انرژی خوبی از آنها گرفتیم.»