به گفته اخترشناسان، یک سیارک در پایان ماه جاری میلادی (اوایل مهرماه) به قدری به کره زمین نزدیک خواهد شد که به طور موقت وارد مدار آن می‌شود و پدیده‌ای را بوجود خواهد آورد که که به عنوان «ماه کوچک» شناخته می‌شود.
آگهیاین سیارک که برای اولین بار در تاریخ هفتم اوت (۱۷ مرداد) توسط ناسا در کمربند سیارکی «اَرجُن» شناسایی شد، چرخش خود به دور زمین را از ۲۹ سپتامبر (۸ مهر) آغاز خواهد کرد و تقریباً دو ماه تا ۲۵ نوامبر (۵ آذر) در این مدار باقی خواهد ماند.
این سیارک را «سامانه هشدار نهایی برخورد سیارک به زمین» (که در انگلیسی به اختصار «اطلس» هم گفته می‌شود)، با استفاده از تجهیزاتی در ساترلند واقع در آفریقای جنوبی شناسایی کرد و نام «PT5 2024» را برای آن انتخاب کردند. «سامانه هشدار نهایی برخورد سیارک به زمین» با بودجه آژانس فضایی آمریکا (ناسا) گردانده می‌شود.
این سیارک در مقایسه با اندازه قمر زمین بسیار کوچک است و طول آن نزدیک ۱۰ متر است.
مینی ماه چیست و چگونه پدید می‌آید؟
آدام فرانک، پروفسور اخترفیزیک از دانشگاه روچستر در گفتگو با اِی‌بی‌سی‌نیوز در مورد پدیده «ماه کوچک» گفت: «آنچه در اینجا داریم سیارکی است که اساساً به مثابه یک کوه پرنده در فضا است که اکثر این مدت در مدار نزدیک به زمین – یا در همان فاصله‌ای که زمین از خورشید می‌چرخد – حرکت می‌کند و در دام گرانش زمین می‌افتد و بخشی از منظومه قمری زمین خواهد شد.»
او گفت: «این سیارک شاید حدود دو ماه به گرد زمین بچرخد و سپس به بیرون پرتاب خواهد شد. بنابراین ما برای حدود دو ماه یک ماه ریزه میزه خواهیم داشت.»
آیا می‌توانیم ماه کوچک را ببینیم؟
پروفسور فرانک گفت که متأسفانه این مینی ماه با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نخواهد بود زیرا بسیار کوچک است.
او توضیح داد: «برای دیدن این سیارک به تلسکوپ نیاز دارید. البته حتی با وجود آن نیز ممکن است به دلیل مسافتی که دارد چالش برانگیز باشد. در واقع، این پدیده بیشتر به خاطر مفهوم و ایده‌اش جالب است تا اینکه واقعاً یک ماه اضافی دیگر به دور زمین باشد.»
او گفت: «اگر چیزی به این اندازه به زمین برخورد کند، یک رویداد فاجعه‌بار تقریباً مانند آخرالزمان در کتاب مقدس خواهد بود. با این حال، این سیارک در فاصله‌ای مشابه مدار ماه قرار دارد، بنابراین به هیچ وجه آنقدر نزدیک نمی شود که ما را تهدید کند.»
با این حال، این پدیده به اخترشناسان اجازه می‌دهد تا درباره سیارک‌ها و آسمان اطلاعات بیشتری کسب کنند.
وی افزود: «اخترشناسان تلاش زیادی را برای فهرست‌نویسی انواع مختلف سیارک‌ها برای ردیابی موقعیت مکانی آن‌ها اختصاص می‌دهند. اگر قرار باشد یکی از آن‌ها به قدری به زمین نزدیک شود که تهدیدی بالقوه به حساب آید، باید راه‌هایی برای انحراف مسیر یا مدیریت آن‌ها پیدا کنیم تا از برخورد جلوگیری کنیم.»
در مطالعه‌ای که این هفته منتشر شد، محققان خاطرنشان کردند که رویدادهای قبلی «مینی ماه» کوتاه مدت بوده و در سال ۱۹۸۱ و ۲۰۲۲ رخ داده است.