یک هواپیمای مسافربری این هفته در اولین ساعات سال ۲۰۲۵ میلادی از باند فرودگاه هنگ‌کنگ بلند شد و در آخرین لحظات سال ۲۰۲۴ میلادی بر زمین نشست؛ اتفاقی نادر که تنها در آغازین ساعات سال نو روی می‌دهد.
آگهی
پرواز Cathay Pacific CX880 در ساعت ۱۲:۲۱ صبح به وقت محلی روز اول ژانویه ۲۰۲۵ میلادی فرودگاه بین‌المللی هنگ کنگ را ترک کرد و پس از حدود ۱۲ ساعت پرواز، در ساعت ۸:۳۳ بعد از ظهر به وقت محلی روز ۳۱ دسامبر ۲۰۲۴ در لس‌آنجلس فرود آمد.
البته ساختار فضا-زمان هنوز همچنان دست‌نخورده باقی مانده و این هواپیما قبل از پرواز فرود نیامده است؛ بلکه این اتفاق صرفا به دلیل تقسیم بندی‌های زمانی و عبور از خط تاریخ بین‌المللی (IDL) روی داده است.
«خط تاریخ بین‌المللی» که یک خط تقریباً عمودی است، از صدوهشتادمین نصف‌النهار در اقیانوس آرام می‌گذرد و کشتی‌ها و هواپیماها هنگام عبور از آن از غرب به شرق، یک روز تقویمی به عقب برمی‌گردند.
یک شگفتی به نام «کنکورد»
با این حال برای مشاهده این تأثیر، همیشه لازم نیست از «خط تاریخ بین‌المللی» عبور کنید.
پیش از این یک بار هنگام تحویل سال از ۱۹۹۹ به سال ۲۰۰۰ میلادی، شرکت ایرفرانس به مشتریانش این فرصت را داد تا شروع یک هزاره جدید را «دو بار» جشن بگیرند.
به این ترتیب که مسافران با یک هواپیمای کنکورد، فرودگاه شارل دوگل پاریس را در ساعت ۱ بامداد به وقت محلی در ۱ ژانویه ۲۰۰۰ میلادی ترک کردند تا در ساعت ۱۱ شب به وقت محلی در روز ۳۱ دسامبر ۱۹۹۹ میلادی در فرودگاه جان اف کندی نیویورک فرود آیند. آنها با این کار، جشن هزاره را یکبار در پاریس و یکبار در نیویورک جشن گرفتند.
از آنجایی که این هواپیما با سرعت مافوق صوت حرکت می‌کرد، توانست به اندازه کافی سریع حرکت کند تا از چرخش زمین نسبت به زمان محلی پیشی بگیرد.
اگرچه «خط تاریخ بین‌المللی» به طور گسترده مورد توافق کشورهاست اما هیچ وضعیت حقوقی بین‌المللی ندارد و کشورها در انتخاب تقویم تاریخیِ خود آزادند.
نصف‌النهار ۱۸۰ کره زمین، از چند خشکی از جمله منتهی‌الیه شرق روسیه و برخی جزایر فیجی عبور می‌کند. با این وجود عبور آن از این کشورها، تاثیری روی روزهای تقویمی آنها نداشته است.
این موضوع بار دیگر یادآور آن است که بسیاری از جنبه‌های مناطق زمانی و تقویم‌ها، ساخته‌های انسانی هستند که عمدتا با هدف تسهیل زندگی مثلا برای برنامه‌ریزی سفر و استانداردسازی ارتباطات در سراسر جهان طراحی شدند.
حتی زمان‌بندی ۲۴ ساعته شبانه‌روز نیز چیزی مشخص و ثابت نیست؛ زیرا سرعت چرخش زمین می‌تواند تحت تأثیر ماه و دیگر اجرام آسمانی قرار بگیرد و به این ترتیب روزها از ۲۴ ساعت طولانی‌تر یا کوتاه‌تر شود؛ البته در حد چند میکروثانیه.
بطور مثال بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۲۰۲۰ میلادی میانگین روز حدود ۳ میلی‌ثانیه کمتر شد (هر میلی‌ثانیه برابر با یک‌هزارم ثانیه است).
اما در چهار سال گذشته، روزها دوباره کمی طولانی‌تر شدند و هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند چرا.