این تحول بزرگ، سرآغاز عصری جدید برای حمل‌ونقل دریایی پایدار به شمار می‌رود؛ جایی که شناورهای مجهز به انرژی هیدروژنی فعالیت خود را در دریای شمال آغاز کرده‌اند و چشم‌اندازی از آینده‌ای کاملاً بدون آلایندگی با حمل‌ونقل دریایی را به نمایش می‌گذارند.
در پایانه‌ی رودخانه‌ای آلبلاسِردام، نزدیک روتردام، خدمه‌ی شناور اچ2 بارج 2 مشغول سوخت‌گیری به شیوه‌ای متفاوت‌اند: بارگیری کانتینرهایی حاوی هیدروژن سبز که با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر تولید شده‌اند. برخلاف کشتی‌های دیزلی سنتی، این شناور هیچ‌گونه دی‌اکسید کربنی منتشر نمی‌کند.
سارا راوازا، مدیرعامل شرکت فیوچر پروف شیپینگ توضیح می‌دهد: «شناورهای ما می‌توانند سالانه حدود ۱۰۰ سفر رفت‌وبرگشت، هرکدام به مسافت ۵۰۰ کیلومتر را انجام دهند. این موضوع سالانه موجب صرفه‌جویی ۲هزار تُن دی‌اکسید کربن می‌شود.»
این شرکت در سال ۲۰۱۷ فعالیت خود را به‌عنوان یک شرکت مشاوره‌ای برای کمک به کاهش آلایندگی در صنعت حمل‌ونقل دریایی آغاز کرد. آن‌ها با هدف اثبات امکان دستیابی به آلایندگی صفر مطلق، سرانجام یک شناور دیزلی قدیمی را خریداری کرده و آن را به سامانه‌ی پیشرانه‌ی هیدروژنی-الکتریکی مجهز کردند. شناور اچ2 بارج 1 در سال ۲۰۲۳ به آب انداخته شد و یک سال بعد، اچ2 بارج 2 نیز به آن پیوست.
تونی ویرویلیس، معمار دریایی در شرکت فیوچر پروف شیپینگ، توضیح می‌دهد: «شناورهای ما به موتور الکتریکی و سلول سوختی مجهز شده‌اند. سلول‌های سوختی دستگاه‌هایی هستند که هیدروژن را به برق و آب تبدیل می‌کنند. این برق برای حرکت شناور استفاده می‌شود.»
از نگاه کاپیتان دراگوش لوپو، که ۱۸ سال را در دریا گذرانده، گذار به نیروی هیدروژنی تجربه‌ای تحول‌آفرین بوده است.
بخش حمل‌ونقل دریایی برای تسریع روند کربن‌زدایی خود، به مشوق‌های بیشتری نیاز دارد
با وجود این موفقیت، گسترش پروژه هنوز با چالش‌هایی روبه‌روست. هیدروژن همچنان پرهزینه است و مشوق‌های اندکی برای رقابتی‌شدن مالی کشتیرانی سبز وجود دارد.
او همچنین بر ضرورت حمایت قاطع‌تر دولت‌ها برای کنارگذاشتن شناورهای با سوخت فسیلی تأکید می‌کند.
بازسازی این دو شناور با کمک بخشی از طرح بنادر بدون آلایندگی دریای شمال (ZEM Ports) وابسته به اتحادیه‌ی اروپا انجام شد؛ ابتکاری که به‌منظور شتاب‌بخشیدن به روند حذف آلایندگی از صنعت کشتیرانی به اجرا درآمده است. شرکت «فیوچر پروف شیپینگ» به‌عنوان یکی از همکاران در پروژه‌ای چندملیتی به ارزش ۳.۶ میلیون یورو حضور دارد که بخشی از بودجه‌ی آن از طریق «سیاست انسجام اتحادیه‌ی اروپا» و برنامه‌ی «اینترگ نورث سی» و با همکاری چهار شریک دیگر تأمین شده است.
این شرکت حدود ۱۰درصد از هزینه‌های بازتجهیزی خود را از طریق طرح «زم پورتز» دریافت کرده است. براساس اظهارات راوازا، این اقدام حمایتی پیامی صریح و آشکار به صنعت ارسال کرد مبنی بر اینکه اتحادیهٔ اروپا به ظرفیت و آیندهٔ هیدروژن ایمان دارد.