اتحادیه اروپا برای بسیاری از کشورها و مردم این قاره و جهان صلح، رشد اقتصادی و ثبات به همراه داشته است.
اتحادیه اروپا برای بسیاری از کشورها و مردم این قاره و جهان صلح، رشد اقتصادی و ثبات به همراه داشته است. شصت سال از امضای معاهده رم که منجر به شکل گیری این اتحادیه شد می گذرد. با اینحال پس از برکسیت، شک و تردید در ماندن یا خروج از این اتحادیه در میان کشورهای عضو رواج یافته است. برای آنچه پیش می آید چه کسی را باید سرزنش کرد؟
واقعیت این است که هنوز اتحادیه اروپا محبوبیت دارد و بررسی های اخیر نشان می دهند که ۶۶ درصد از مردم اروپا باور دارند که وجود این اتحادیه باعث ثبات در دنیای پر از مشکل بوده و خواهد بود. ۸۱ درصد از مردم نیز موضوع آزادی در جابجایی و کار کردن در همه جای اروپا را دوست دارند. اما صداهای اعتراض و نقد نیز هر روز بیشتر به گوش می رسد.
از جمله این موارد یونان است. یونان در سال ۱۹۸۱ به اتحادیه اروپا و بیست سال بعد به منطقه پولی یورو پیوست. در اوج جنگ سرد، پیوستن یونان برای هدف توسعه اتحادیه اروپا، راهی مطمئن برای دموکراسی و ایجاد ثبات در جنوب اروپا بنظر می رسید و البته همینطور هم بود. اما سه دهه بعد و حتی پس از اجرای سه طرح نجات مالی، اقتصاد این کشور سقوط کرد و فقر در آن گسترش یافت. حال زمزمه هایی از خروج این کشور از منطقه یورو و حتی اتحادیه اروپا در صورت ادامه بحران اقتصادی به گوش می رسد.
جنبش های پوپولیستی و جنبش های خروج از اتحادیه اروپا نیز این روزها بسیار جلب نظر می کنند. برای مثال لهستان که روزی فرزند خلف اتحادیه اروپا در انتقال قدرت دموکراتیک بود. این کشور تا کنون یکی از بزرگترین دریافت کننده های بودجه از این اتحادیه بوده و اقتصاد پر رونقی دارد. با اینحال دولتی در لهستان به روی کار آمده است که مدام ارزش های مشترک اتحادیه اروپا را به چالش می کشد.
بروکسل، مرکز اتحادیه اروپا و قلب تپنده قاره است. البته این شهر برای بعضی کشورها مرکز شر به حساب می آید. منتقدان اتحادیه می پرسند آیا این نهاد به مالیات دهندگان اروپایی ارزش متقابل پول آنها را باز می گرداند و بودجه را به درستی هزینه می کند و یا اینکه بودجه های عظیم صرف هزینه های بیهوده می شوند؟