جوزف گریما: «غرفه ازبکستان بازتابی از کار یک دانشمند جامع الاطراف و ریاضیدان مشهور قرن نهم به نام خوارزمی است»
در طول پنجاه و نهمین دوسالانه هنر ونیز، شما می توانید هنر را در همه جا احساس کنید. این دوسالانه پرجنب و جوش تر از همیشه است: میل به اشتراک گذاری ایده ها و فضاها بازگشته است و مهمتر از همه، میل به زیبایی. زیبایی یی که در پشت هر گوشه ای از این دوسالانه قابل رویت است.
ازبکستان برای نخستین بار با غرفه اختصاصی خود در این دوسالانه شرکت می کند، نه با یک نمایشگاه کلاسیک برای نمایش آثار هنری، بلکه با نوعی پلتفرم که بازدید کنندگان می توانند از آن برای گفتگو، تبادل دانش و یادگیری متقابل استفاده کنند.
سیدا میرزییووا، معاون رئيس شورای بنیاد توسعه هنر و فرهنگ جمهوری ازبکستان می گوید: «خوشحالم که غرفه ملی ازبکستان تبادل خلاقانه بین هنرمندان و موسیقیدانان ازبک و خارج از کشور را تسهیل می کند. دو سالانه فرصتی برای همه ما برای گردهمایی و همکاری است و رهبری جمهوری ازبکستان از ترویج این روحیه همکاری خوشحال است.»
هدف گایان اومروآ، مدیر اجرایی بنیاد توسعه هنر و فرهنگ جمهوری ازبکستان دادن امکان یادگیری به افراد خصوصا جوانان است: «برنامه آموزشی از مهمترین جنبههای غرفه ماست زیرا ما این فضا را با آموزش پر می کنیم. ما از نمایشگاه گردانان، هنرمندان و مورخان دعوت خواهیم کرد تا با هنرمندان ازبکی همکاری کنند و یک فضای پرجنب و جوش حمایت از یکدیگر را ایجاد کنند و همچنین مکانی برای دانش بسازند تا همه بتوانند از یکدیگر بیاموزند. این مانند یک مکان مراقبه است که در آن همه می توانند احساس طبیعی داشته باشند تا دانش خود را به نمایش بگذارند، یاد بگیرند و در عین حال واکنش نشان دهند.»
بوتههای اسطوخودوس دریایی با بوی دلپذیر خود، تخیل را تقویت می کند. «باغ علم» از سنت دیرینه اسلامی باغ بعنوان محل تجمع و تبادل نظر پیروی می کند. این میراث فرهنگ و علمی نقش مهمی در شکل گیری غرفه جوزف گریما داشته است.
جوزف گریما، متصدی «استودیو خاویار» می گوید: «غرفه ازبکستان بازتابی از کار یک دانشمند جامع الاطراف و ریاضیدان مشهور قرن نهم به نام خوارزمی است. او حتی در زمینه علوم کامپیوتر میراث فوق العاده مهمی از خود بر جای گذاشته است. کلمه الگوریتم حتی اشاره ای به ازبکستان دارد به این معنا که از الگوریتمی می آید که نام لاتین خارزمی است که اهل منطقه خوارزم ازبکستان بوده است و این ایده که در واقع چیزهایی که ما بدیهی می دانیم دارای لایه های بیشتری از معنا و پیوندهای بسیار با فرهنگ های دیگر و مکان های دیگر هستند، چیزی است که به نظر ما عمیقا جذاب آمد».
و همچنین از طریق الگوریتم هاست که چارلی تپ، هنرمند تجسمی و آهنگساز و ابرور زوفاروف، نوازه برجسته کلاسیک ازبکی، به سازهای خود اجازه می دهند با هم ارتباط برقرار کنند. دیالوگ پیانو و نوعی تنبورهمچون منبعی بی نهایت.
کنسرت الگوریتمی که با کار نوازندگان دیگری که در چند ماه آینده دوسالانه ونیز برای نواختن دعوت خواهند شد، غنی تر خواهد شد.