یوسی کوهن، رئیس پیشین موساد، اطلاعات جدیدی درباره چگونگی نفوذ اسرائیل در حزب‌الله و ترور عماد مغنیه، فرمانده ارشد نظامی این گروه در سال ۲۰۰۸ میلادی فاش کرده و این روایت را در کتاب جدید خود با عنوان «شمشیر آزادی: اسرائیل، موساد و جنگ مخفی» شرح داده است.
در این کتاب، کوهن روایت مفصلی از چگونگی نفوذ اطلاعات اسرائیل به حزب‌الله در اوایل دهه ۱۹۹۰ ارائه می‌دهد و آن دوره را به عنوان «دروازه طلایی» برای کاشت اولین شبکه‌های انسانی این آژانس در داخل حزب‌الله توصیف می‌کند.
او می‌گوید این روند زمانی آغاز شد که در اوایل دوران کاریش، با یک مرد لبنانی که او را با نام مستعار «عبدالله» می‌نامد، تماس برقرار کرد.
کوهن او را یک مبارز سابق و عضو قدیمی حزب‌الله توصیف می‌کند که از اعتماد چهره‌های ارشد برخوردار بوده و دسترسی قابل توجهی به محافل داخلی حزب‌الله داشته است.
کوهن می‌گوید که خود را به عنوان یک تاجر آمریکای لاتین که به دنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری در خاورمیانه است، جا زده است و هویت آرژانتینی‌اش به او اجازه داده تا به‌دور از توجه سرویس‌های امنیتی، رابطه‌ای شخصی و حرفه‌ای با عبدالله برقرار کند.
طبق این روایت، عبدالله نیز در آن زمان به دنبال فرصت‌های اقتصادی در خارج از کشور بود و همین موضوع زمینه همکاری آنها را فراهم کرد.
کوهن می‌نویسد که پس از چندین جلسه، او به عبدالله گفته است که یک شرکت برای «کار تحقیقاتی» درباره حزب‌الله، پول پیشنهاد می‌دهد. عبدالله در ابتدا از انجام هر کاری که این گروه را هدف قرار دهد خودداری کرده، اما درنهایت موافقت کرده تا آنچه را که کوهن به عنوان «بخشی از دقیق‌ترین اطلاعاتی که موساد تاکنون از داخل حزب‌الله دریافت کرده» ارائه داد.
کوهن می‌گوید اولین وظیفه عبدالله ارائه اطلاعات درباره سرنوشت دو سرباز اسرائیلی یعنی رحیم الشیخ و یوسی فینک بود که در سال ۱۹۸۶ توسط حزب‌الله اسیر شدند.
برند اشمیدباوئر، مشاور امنیتی آلمان، در آن زمان در حال میانجیگری برای تبادل احتمالی زندانیان بود. به گفته کوهن، عبدالله تأیید کرد که این دو سرباز بر اثر جراحات فوت کرده‌اند؛ تحولی که مسیر مذاکرات را تغییر داد.
رئیس سابق موساد می‌نویسد که بیشترین ارزش عبدالله بعدها زمانی آشکار شد که او شروع به ارائه اطلاعات درباره فعالیتهای عماد مغنیه کرد.
کوهن ادعا می‌کند که این مأمور، نقشه روزانه‌ای از محل اختفای مغنیه، حلقه‌های امنیتی او، الگوهای سفرش در لبنان و سوریه و جزئیاتی درباره اطرافیانش ارائه می‌داد.
در این کتاب اشاره شده است که وزارت خارجه ایالات متحده جایزه قابل توجهی برای اطلاعاتی که منجر به دستگیری مغنیه می‌شد، پیشنهاد داده بود و اسرائیل او را یکی از خطرناک‌ترین استراتژیست‌های حزب‌الله می‌دانست.
کوهن می‌گوید ترور سال ۲۰۰۸ در دمشق طبق نقشه‌ای که «توسط موساد طراحی و توسط تیم‌های مشترک آمریکایی-اسرائیلی اجرا شد» انجام شد؛ البته او از ذکر جزئیات این عملیات خودداری می‌کند.
کوهن تکرار می‌کند که عبدالله نقش محوری در جمع‌آوری اطلاعاتی داشت که اسرائیل را قادر ساخت مغنیه را در طول سال‌ها ردیابی کند.
این روایت همچنین به روشن شدن استراتژی موساد در قبال حزب‌الله و ایران کمک می‌کند. کوهن می‌گوید ورود تجهیزات و فناوری‌های دستکاری‌شده به محیط کار حزب‌الله از دهه ۱۹۹۰ به بعد و سپس به ایران، نشان‌دهنده تغییر عمده‌ای در قابلیت‌های اطلاعاتی اسرائیل بود.
او می‌افزاید که موساد دهه‌ها تلاش کرد تا مراکز قدرت حزب‌الله را از طریق شبکه‌های انسانی و عملیات سایبری از کار بیندازد.
کوهن استدلال می‌کند که نفوذ اسرائیل به درون ساختار تشکیلاتی حزب‌الله، به ایجاد تاخیر در وقوع یک درگیری گسترده‌تر کمک کرد و از اجرای مجموعه‌ای از حملات که این گروه برنامه‌ریزی کرده بود، جلوگیری کرد.
او نتیجه می‌گیرد که حزب‌الله همچنان «بزرگترین چالش در مرز شمالی اسرائیل» است و مقابله با نفوذ آن، محور جنگ اطلاعاتی مداوم اسرائیل با ایران است.