«اصل آن است که شراب عطروطعم آبوخاک و میوههای منطقهاش را در خود داشته باشد و در تولید آن باید تاجایممکن از مداخله صنعتی که طعم را عوض میکند پرهیز کرد.»
آگهیپیتر و رادوستین بنیانگذار شرابسازی جورجییف و میلکوف هستند، آنها نسل تازهٔ شرابسازان بلغارند با ایدههای تازهشان ریشه در سنّت این کشور دارد.
این دو کارشان را در سال ۲۰۱۴ شروع کردند بدون اینکه بدانند چطور اشتیاق محض را به کسبوکار تبدیل کنند. آنها که امکان خرید تاکستان را نداشتند راهی مزارع گوشهوکنار کشور شدند و با خود گفتند که وقت کشف انواع انگورهای محلی و سنتی است.
پیتر میگوید:«کار را با مقدار کم شروع کردیم چون آزمایشی بود. دو نوع شراب ریختیم یعنی دو بشکه ۳۰۰ لیتری انگور قرمز از نوع روبن و از نوع ماورود.»
شوق شرابسازی از نوجوانی در رادوستین بوده است. او بهخاطر دارد که اولین شرابش را با پدر و پدربزرگش در حدود هفت یا هشت سالگی ریخته است. پیتر خودش کنجکاو تهیه شراب بود آنها همدیگر را در دوران دانشجویی شناختند، و شبی وقت بازدید از یک شرابسازی محلی فهمیدند علاقهٔ مشترکی به این کار دارند.
این دو دوست برای کسب دانش و تجربه راهی کشورهای آمریکا، نیوزیلند، چین، اتریش و مالت شدند. آنها میگویند اصل مهم کار آن است که شراب باید طعم خاک و میوههای هر منطقه را بدهد و در ساختش باید تاجایممکن از مداخله صنعتی که طعم را عوض میکند پرهیز کرد.
پیتر و رادوستین میخواهند که جوانانی که علاقمند به شراب گازدار طبیعی هستند وسع خرید شرابشان را داشته باشند. کلید کار آنها تولید شرابهای مدرن از انگورهای سنتی است، با تکیه بر دانش و تجربه.
برای نمونه آنها از انگور میسکت سرخ بلغار، که بهندرت در دیگرنقاط جهان یافت میشود، برای تولید نوعی شراب گازدار طبیعی استفاده میکنند. میسکت سرخ، که از دوران باستان در بلغارستان کشت میشده، با وجود صفت سرخ در نامش برای تهیه شراب سفید بهکار میرود.
عشقوعلاقهٔ این دو شرابساز جوان امروز به سبک زندگی آنها بدل شده و پیتر با نشاندادن یک بطری شراب میگوید: «کل معنای زندگیام در این بطری خلاصه میشود، چون کاری است که ما هر روز میکنیم، و هرکس که این بطری را باز میکند طعمی آبوخاک و کار ما را میچشد.»