«ماجراجویی، شور و اشتیاق، سیاست، حسد، دسیسهچینی و شکنجه و قتل همه در کار است تا احساسات انسانی را نشان دهد.»
اپرای توسکا اثر پوچینی با نمایش چهار مرگ در سه ساعت یکی از مجذوب کنندهترین نمایشهای جنایی تاریخ اپراست.
شاهکار نفسگیر پوچینی، براساس نمایشنامهای به همین نام اثر ویکتورین ساردو، حالا به اپرای باستیِ پاریس بازگشته است.
مارتینا صِرافین در نقش فلوریا توسکا، خواننده مشهور ظاهر میشود و مارچلو پوئنته نیز نقش کاوارادوسی، عاشق پرشور او را ایفا میکند.
به تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
مارتینا میگوید: «پوچینی واقعا از زمانه خودش جلو بود به این دلیل که او با موضوع احساسات به شکلی شگفتانگیز برخورد میکند.» و میافزاید: «لحظاتی خاص هست، مثلا آنجا که اسکارپیا میگوید «درها را باز کنید» تا بتواند صدای معشوقش را که دارند او را شکنجه میکنند بشنود و بعد ارکستر شروع میکند.»
دان اتینگر تنظیمکننده آهنگهای این اجرا میگوید: «پوچینی سلطان «وریسمو» است. یعنی امر واقعی در هنر. او درباره آدمهای واقعی، فضاهای واقعی، و فرهنگهای واقعی مینویسد.»
مارچلو پوئنته که نقش عاشق توسکا را بازی میکند نیز معتقد است بسیاری از احساسات بشری در موقعیتهای دراماتیک این اپرا گنجانده شده است. او میگوید: «ماجراجویی، شور و اشتیاق، سیاست، حسد، دسیسهچینی و شکنجه و قتل همه در کار است تا احساسات انسانی را نشان دهد.»
مارتینا درباره شخصیت زن اصلی اپرای پوچینی میگوید: «توسکا به نظر من زنی است به شدت مدرن. با اینکه باورهای مذهبی دارد اما زنی است آزاد. ازدواج نکرده، و با معشوقش روزگار میگذراند.»
خشم توسکای عاشق پیامدی مرگبار دارد. او اسکارپیا، رئیس پلیس شیطانصفت را میکشد. مردی که میخواهد به هر قیمت توسکا را از آن خود کند. اما باز هم نمیتواند عاشق شیفته خود یعنی کاوارادوسی را نجات دهد.
پوچینی آواز پایانی را به توسکا واگذار کرده است و او به تنهایی روی صحنه میخواند و به سوی سرنوشت خود پیش میرود.
مارتینا درباره کشش این اجرای خاص برای خود میگوید: «این قطعه برای من خیلی گیراست، پرده سیاه میافتد و معلوم است چه میشود. او میمیرد و بعد وارد دنیای دیگری میشود و میبینید که به سمت نور میرود.»
بیشتر بخوانید: