فشار برای ایجاد زیرساختهایی مقاوم در برابر تغییرات اقلیمی، از بحرانهایی چون سیل و قطع برق سرچشمه میگیرد. بانکهای توسعه پا به میدان گذاشتهاند تا شکاف مالی را پر کنند؛ اما آیا بهاندازهی کافی چابکاند؟
بانکهای توسعه نقش فزایندهای در جبران کمبود زیرساختهای جهانی ایفا میکنند. با تشدید شوکهای اقلیمی و فشار بر بودجههای عمومی، نهادهایی مانند بانک سرمایهگذاری زیرساخت آسیا (اِیآیآیبی) وارد عمل شدهاند تا پروژههای پایدار و مقاوم را بهصورت مشترک تأمین مالی کنند.
جین لیچون، رئیس بانک سرمایهگذاری زیرساخت آسیا (اِیآیآیبی) اعلام کرد «ما بیش از ۶۰میلیارد دلار در ۴۰ کشور سرمایهگذاری کردهایم» و افزود تمرکز اصلی بر حوزههای انرژی، حملونقل و زیرساخت دیجیتال بوده است.
بهگفتهی کارشناسان، تأمین سرمایهی بلندمدت و همکاری میان بخشهای مختلف، از ارکان اصلی تحقق پروژهها به شمار میرود. تاتیانا روزیتو، معاون وزیر برزیل با تأکید بر لزوم افزایش چشمگیر سرمایهگذاری گفت: «دیگر زمان میلیاردها گذشته؛ باید به مقیاس تریلیونها فکر کنیم.»
اکنون مسئلهی اصلی آن است که سرمایهگذاریها با عدالت اقلیمی همراستا شوند؛ بهویژه در مناطقی که بیشترین آسیب را میبینند اما کمترین سهم را در بحرانهای اقلیمی داشتهاند.