محمدعلی عزیزجعفری، فرمانده پیشین سپاه در گفتگویی که روز شنبه منتشر شد مدعی شد که ایران در برنامه موشکی خود هیچ‌گاه به روسیه متکی نبوده، بلکه این روسیه است که به موشک‌های ایرانی احتیاج دارد.
آقای عزیزجعفری در پاسخ به پرسش مجری مبنی بر این که آیا ایران در پیش‌برد توانمندی موشکی خود به روسیه اتکا داشته است، گفت: «نه به هیچ‌وجه. در اوایل انقلاب و زمان جنگ [ایران و عراق] لیبی و کره شمالی کمک‌هایی کرده بودند. مثلا اگر اطلاعاتی لازم داشتیم از آنها می‌گرفتیم، یا اجازه بازمهندسی بر روی موشک‌های آنها را داشتیم، در همین حد بود.»
او افزود: «روس‌ها چه آن موقع و چه بعد از آن هیچ کمکی نکردند. روس‌ها برعکس به موشک‌ها و پهپادهای ما احتیاج دارند.»
آقای عزیزجعفری در تشریح این ادعای خود گفت: «من بعید می‌دانم روس‌ها دقت نقطه‌زنی موشک‌های ما را داشته باشند. از نظر برد و حجم مشکلی ندارند. اما راجع‌به دقت و فناوری که ما داریم، ممکن است فناوری ما با آنها تفاوت داشته باشد.»
این در حالتی است که بنابر اظهارات تحلیل‌گران نظامی، بسیاری از موشک‌های تولید ایران از جمله موشک کروز زمین به زمین «سومار» و «شهاب ۳» به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم از مدل روسی ساخته شده است.
به گزارش Missile Threat وابسته به اندیشکده آمریکایی «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی» (CSIS)، به نظر می‌رسد که ایران موشک‌های «سومار» را از روی موشک‌های Kh-55 روسیه که دارای قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای است ساخته است.
بنابر این گزارش، اوکراین در سال ۲۰۰۵ اعلام کرد که ایران در سال ۲۰۰۱ توانسته است ۱۲ موشک Kh-55 به صورت غیرقانونی و در بازار سیاه خریداری کند.
جنگ ۱۲ روزه و سرنوشت شهرهای موشکی
آقای عزیزجعفری در این گفتگو مدعی شد که هیچ‌کدام از شهرهای موشکی ایران در جریان جنگ ۱۲ روزه آسیب ندیده است و گفت: «هیچ‌کدام آسیب ندید. همه این‌ها زیر کوه هستند. ممکن است که برخی ورودی‌های آنها هدف حمله قرار گرفته باشند، ولی خودشان آسیب ندیدند.»
او همچنین مدعی شد که ایران محدودیتی در موجودی موشک ندارد.
این درحالی است که مقامات اسرائيل پیش‌تر مدعی شده بودند که ایران پیش از جنگ ۱۲ روزه دو هزار و ۵۰۰ موشک بالستیک در اختیار داشته است. همچنین بنابر اعلام ارتش اسرائيل ایران در جریان این جنگ بیش از ۵۰۰ موشک به سوی اسرائیل پرتاب کرد. بسیاری از تحلیل‌گران بر پایه همین اطلاعات گفته بودند که اگر جنگ ۱۲ روزه برای ماه‌ها ادامه پیدا می‌کرد، احتمالا زرادخانه موشکی ایران با کمبود ذخایر مواجه می‌شد.
آقای عزیزجعفری همچنین مدعی شد مقامات ایرانی از دهه ۱۳۷۰ می‌دانستند که در سال‌های آینده ایران با اسرائيل وارد جنگ خواهد شد. او گفت: «تا چند سال بعد از جنگ [هشت ساله]، صدام همچنان خطر بود اما می‌دانستیم که تهدیدی از جنس آن جنگ دیگر تکرار نخواهد شد. ولی مشخص بود که در آینده هر چقدر که انقلاب جلوتر برود، با اسرائیل در منطقه و آمریکا به عنوان دشمن بزرگ به جنگ خواهیم رسید. باید خودمان را از همان موقع آماده می‌کردیم. فاصله ما با آنها در فناوری‌ها روز فاصله زیادی داریم و همین فاصله نوع نبرد ما را با آنها نامتقارن می‌کرد.»