در این گزارش ویدئویی، مجموعهای از مهمترین مطالب منتشرشده در رسانهها و اندیشکدههای بینالمللی طی ۲۴ ساعت منتهی به نیمروز پنجشنبه ۷ اوت ۲۰۲۵ (۱۶ مرداد ۱۴۰۴) گردآوری شده است. نسخه کاملتر این مرور را میتوانید در متن تفصیلی زیر دنبال کنید.
موسسه مطالعات بینالمللی میدلبری: بازگشت پاندول: تصور مسیر آینده روابط فزاینده نامتقارن ایران و روسیه
موسسه مطالعات بینالمللی میدلبری در مونتریِ کالیفرنیا مقالهای در مورد روابط ایران و روسیه منتشر کرد که خلاصه آن را میخوانید: «ایران و روسیه در سالهای اخیر همکاریهای دفاعی خود را گسترش دادهاند، اما توازن این رابطه بهسوی وابستگی بیشتر ایران تغییر کرده است. حملات اسرائیل و درگیریهای منطقهای آسیبپذیری ایران را افزایش داده و نیازش به کمک نظامی روسیه را بیشتر کرده است.
در مقابل، روسیه با تقویت تولید داخلی پهپادها و تنوع در منابع تسلیحاتی، کمتر به ایران وابسته شده است. با وجود تداوم همکاریها، این رابطه بهطور فزایندهای نامتقارن شده و بیشتر به نفع روسیه است. احتمال ادامه شراکت راهبردی بالا است، اما سناریوهای دیگری مانند اتحاد محدود یا قطع رابطه نیز در صورت رخداد شرایط خاص ممکن است.»
واشنگتن پست: چگونه سپاه پاسداران بیسروصدا اقتصاد ایران را شکل میدهد؟
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست گزارشی در مورد نقش سپاه پاسداران در اقتصاد ایران منتشر کرد که خلاصه آن بدین شرح است: «کارشناسان اقتصادی میگویند که دخالتهای پنهانی سپاه در شرکتهای خصوصی، باعث نابودی رقابت سالم، فراری دادن سرمایهگذاران داخلی و خارجی، و تشدید بحران اقتصادی در ایران شده است.
در افشایی کمسابقه، بنیانگذار شرکت موفق فناوری ایرانی «دیوار» (پلتفرم آگهیهای آنلاین) فاش کرده که نیروهای امنیتی، بهویژه سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مانع از عرضه سهام این شرکت در بورس تهران شدهاند. دلیل این اقدام، مخالفت سپاه با شخصیت مستقل و منتقد بنیانگذار آن، حسام آرمندهی، عنوان شده است.
سپاه از پایان جنگ ایران و عراق وارد فعالیتهای اقتصادی شد و از آن زمان تاکنون با تکیه بر نفوذ امنیتی و حمایت رهبری، به یکی از بازیگران اصلی اقتصاد کشور تبدیل شده است. اکنون نیز کارشناسان هشدار میدهند که نقش فزاینده، بیپاسخگویی و فشارآور این نهاد، آینده اقتصادی ایران را تهدید میکند.»
کانورسیشن: قدم بعدی خامنهای چیست؟ رهبر ایران پس از جنگ با تصمیمهایی دشوار روبهرو است
رسانه استرالیایی کانورسیشن تحلیلی به قلم شروین زینالعابدین، استاد دانشگاه ایالتی آریزونا در مورد چالشهای رهبر ایران منتشر کرد که چکیده آن را میخوانید: «علی خامنهای اکنون بر سر یک دو راهی قرار دارد: حفظ موقعیت خود با واگذاری تدریجی اختیارات به جانشینش برای ایجاد اصلاحات کنترلشده، یا کنارهگیری رسمی از قدرت به سبک پاپ بندیکت و حفظ جایگاه معنوی در قالب "رهبر بازنشسته" در حالیکه جانشینش مسیر اصلاحات تدریجی را آغاز کند.
در همین حال، فشارهای داخلی برای اصلاحات، بهویژه در حوزههایی مانند رفع فیلترینگ، آزادی رسانهها و اصلاح قوانین اجتماعی پس از اعتراضات گسترده سال ۲۰۲۲، دوباره افزایش یافتهاند. دولت نیز در تلاش است با پیوستن به نهادهایی مانند گروه بریکس و همکاری بیشتر در سطح جهانی، از انزوای بینالمللی بکاهد.
با این حال، برنامه هستهای ایران همچنان موضوعی کلیدی و حساس باقی مانده است. هرچند تهران بر صلحآمیز بودن آن تأکید دارد، خاطره شکست برجام و اقدامات مخفیانه و نظامی اسرائیل و آمریکا باعث بیاعتمادی شدید در نظام شده است. اکنون خامنهای با تصمیمی سرنوشتساز روبهروست: آیا پیش از مرگ خود کشور را بهسمت اصلاح هدایت کند تا میراثی ماندگار برجای بگذارد؟ یا آنکه محافظهکارانه مقاومت میکند و فرصت نادر بازسازی اعتماد عمومی و تعامل جهانی را از دست میدهد؟»
ورلد پولتیکس ریویو: اروپا فرصت دیپلماسی هستهای با ایران را هدر میدهد
ورلد پولتیکس ریویو، نشریه تحلیلی فعال در حوزه سیاست بینالملل، دیدگاه ناتالی توچی، مشاور سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مورد نحوه تعامل اروپا و ایران را بازتاب داده که خلاصه آن را میخوانید: «جنگ بین اسرائیل و ایران در ژوئن گذشته با حمایت آمریکا اتفاق افتاد و با هدف تخریب ظرفیتهای هستهای تهران انجام شد، اما پس از درگیری، آتشبس شکنندهای برقرار شد. آمریکا و اسرائیل معتقدند این جنگ ایران را تضعیف کرده و ممکن است آن را به میز مذاکره بازگرداند؛ در حالی که ایران بر مقاومت خود و محدودیتهای قدرت نظامی اسرائیل تاکید دارد. هر دو طرف انتظار ادامه تنشها را دارند، بنابراین آتشبس، شکننده باقی مانده است.
اروپا که نقش قابل توجهی در مدیریت یا پایان دادن به این جنگ نداشته، اکنون میتواند با اتخاذ دیپلماسی فعالتری، آتشبس را پایدار کند. ولی اروپا به جای تقویت گفتگوها، تهدید به بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل علیه ایران کرده است؛ اقدامی که میتواند توافق هستهای موسوم به برجام را که اروپا ده سال پیش نقش مهمی درشکلگیری آن داشت، نابود کند.
اروپا سابقهای موفق در عرصه دیپلماسی هستهای با ایران دارد، اما از سال ۲۰۲۲ و بهویژه پس از حمله روسیه به اوکراین، توجه خود را از خاورمیانه دور کرده و موضع سختتری نسبت به ایران اتخاذ کرده است. تهدید اروپا به بازگرداندن تحریمها و اهداف بلندپروازانهاش درباره برنامه هستهای و موشکی ایران میتواند باعث شکست دیپلماسی شود. به جای این، اروپا باید بر حفظ حداقل همکاری ایران با آژانس بینالمللی انرژی اتمی و بازگشت به میز مذاکره تمرکز کند، حتی اگر این هدف کوچکتر از دستاوردهای گذشته باشد.»