انتخابات بوسنی؛ برگزاری دومین تظاهرات در اعتراض به تقلب صربها در انتخابات

هزاران نفر روز یکشنبه بار دیگر در بوسنی و هرزگوین به خیابانها آمدند و به نتایج انتخاباتی که یک هفته پیش از این در ۲ اکتبر (۱۰ مهر) برای تعیین اعضای شورای ریاست جمهوری برگزار شده بود، اعتراض کردند.
این دومین اعتراض بزرگ شهروندان در یکهفته اخیر محسوب میشد و معترضان معتقد بودند که میلوراد دودیک، رهبر صربهای بوسنی و هرزگوین که طرفدار روسیه است، در این انتخابات تقلب کرده است.
اگرچه نتایج نهایی این انتخابات هنوز اعلام نشده است اما میلوراد دودیک که بار دیگر برای ورود به شورای ریاست جمهوری از منطقه صربنشین نامزد شده، از هم اکنون مدعی پیروزی است.
این ادعا در حالی مطرح شده که مخالفان او اصرار دارند نامزد رقیب او، یعنی یلینا تریویچ اقتصاددان، برنده این انتخابات بوده و میلوراد دودیک تقلب کرده است.
این تنشها و دریافت گزارشهای متعدد از تقلب در انتخابات، درنهایت باعث شد که مقامات دفتر مرکزی انتخابات واقع در سارایوو، دستور بازکردن مهر و موم صندوقها و بازشماری آراء حدود هزار شعبه اخذ رای در سراسر کشور را صادر و اعلام نتایج قطعی انتخابات را به بعد از بازشماری آراء موکول کنند.
میلوراد دودیک که قدرتمندترین سیاستمدار منطقه نیمه خودمختار صربهای بوسنی است، اتهام تقلب در انتخابات را رد کرده است؛ اما رقیب او یلینا تریویچ در جریان یک گردهمایی که روز یکشنبه در شهر «بانیا لوکا» برگزار شد، بار دیگر اعلام کرد که آرای مردم به سرقت رفته و به همین دلیل به جای بازشماری آرای تنها هزار مرکز اخذ رای، باید آرای ریخته شده به «همه صندوقها در سراسر کشور» بازشماری و تحقیقات لازم درباره تقلب آغاز شود.
یلینا تریویچ گفت: «تنها من قربانی این سرقت نیستم؛ بلکه همه مردم هستند. ما عقب نشینی نمیکنیم و متوقف نمیشویم.»
میلوراد دودیک ۶۳ ساله به دلیل حمایتهایش از ایدۀ جدایی صربستان از بوسنی و هرزگوین بارها از سوی غرب تحریم شده است؛ با این وجود این تحریمها عملا تاثیری بر فعالیتهایش نداشته است و او توانسته برای سالها بدون چالش در این کشور حکمرانی کند.
روسیه نیز بطور متقابل از دودیک حمایت میکند و همین موضوع باعث نگرانی غرب درباره ثبات در این کشور بسیار آسیبپذیر شده است.
غرب بویژه از این موضوع نگران است که در بحبوحۀ جنگ اوکراین، مسکو به دنبال بیثباتی بیشتر در بوسنی باشد تا توجهات را از درگیریهای اوکراین منحرف کند.
پیش از این، جاه طلبیهای جداییطلبانۀ قوم صرب بوسنی و هرزگوین، جرقه جنگی ویرانگر را زد که بیش از ۱۰۰ هزار کشته و میلیونها آواره طی سالهای ۱۹۹۲-۱۹۹۵ برجای گذاشت.
این جنگ درنهایت با مداخله ایالات متحده و امضای یک توافقنامه صلح به پایان رسید؛ اما از آن زمان یکی از پیچیدهترین سیستمهای سیاسی جهان با هدف به رسمیت شناخته شدن موجودیت صربها، مسلمانان و کرواتهای بوسنی به اجرا گذاشته شد.
اختلافات شدید قومی در این کشور باعث شده که ۲۷ سال پس از جنگ، نه تنها بوسنی و هرزگوین همچنان یک اقتصاد ضعیف و ناکارآمد داشته باشد بلکه نتواند پیش شرطهای لازم برای پیوستن به اتحادیه اروپا را نیز فراهم کند.