نازنین زاغری میگوید نماینده دولت بریتانیا به او گفته امضای این اعترافات ارزشی ندارد و او اگر این نامه را امضا نکند، مقامهای ایرانی به او اجازه نمیدهند سوار هواپیما شود.
آگهینازنین زاغری رتکلیف میگوید مقامهای سپاه پیش از آزادی، او را مجبور کردند در لحظه آخر و در فرودگاه اعترافاتی را امضا کند تا او بتواند سوار هواپیما شود.
خانم زاغری در گفتگو با شبکه بیبیسی جهانی با اشاره به اینکه یک مقام دولت بریتانیا هم در آن لحظه کنار او حضور داشته، میگوید مقامهای ایرانی او را مجبور کردند این اعترافات را امضا کند و از آن لحظه هم فیلم گرفتهاند.
وکلای او، دولت بریتانیا را به «همدستی آشکار» با ایران متهم کرده کردهاند که باعث شده خانم زاغری مجبور به امضای اعترافات دروغین شود. زاغری در ماه مارس و شش سال پس از دستگیری در ایران به اتهام جاسوسی، آزاد شد و توانست به بریتانیا برگردد.
زاغری همچنین میگوید در لحظه آزادی به او اجازه داده نشده تا خانوادهاش را ببیند و سپاه پاسداران او را به فرودگاه برده است. او همچنین ادامه داده که مسئولان سپاه به او گفتهاند بدون امضای اعتراف اجازه سوار شدن به هواپیما و بازگشت به بریتانیا را نخواهد داشت.
این زندانی سیاسی پیشین میگوید میخواهد مردم مطمئن شوند که او مجبور شده چنین اعترافاتی را امضا کند تا جمهوری اسلامی بعدا از آنها سوء استفاده کند.
سازمان حقوق بشر Redress به نمایندگی از خانم زاغری نامهای به لیز تراس، وزیر خارجه بریتانیا نوشته و از همدستی آشکار دولت با جمهوری اسلامی برای امضای اعترافات دروغین انتقاد کرده است.
وکلای خانم زاغری-رتکلیف گفتند که او «عمیقاً مضطرب و شوکه» شده است که نمایندگان دولت بریتانیا و همچنین مقامات ایرانی از او خواستهاند تا یک اعتراف دروغین را به عنوان شرط آزادی امضا کنند.
وکلای او ادعا میکنند که مذاکره کننده اصلی بریتانیا به او گفته که این اعترافات هیچ ارزشی ندارد و اگر میخواهد سوار هواپیما شود باید آن را امضا کند.
گرفتن اعترافات اجباری در جمهوری اسلامی ایران روندی مرسوم است و مقامهای امنیتی افراد بازداشتی به ویژه کسانی را که با اتهامات سیاسی و امنیتی دستگیر شدهاند، مجبور میکنند در مقابل دوربین به آنچه مقامهای جمهوری اسلامی میخواهند اعتراف کنند.
سازمان Redress در واکنش به این اتفاقات میگوید: «ما این اعتراف اجباری را بخشی از الگوی شکنجهای میدانیم که خانم زاغری که در سال ۲۰۱۶ بازداشت شده در طی این سالها متحمل شده است. ما نگرانیم که اعترافات علیه او در ایران مورد استفاده قرار گیرد.» این نهاد همچنین از وزارت خارجه بریتانیا به دلیل «تلاشهای بسیار کم» برای مقابله و برخورد با این روند انتقاد کرده است.
خانم زاغری-رتکلیف در سال ۲۰۱۶ به اتهام جاسوسی در ایران بازداشت شد. او برای دیدن خانوادهاش به همراه دختر ۲ سالهاش گابریلا به ایران سفر کرده بود. او به اتهام توطئه برای براندازی به ۵ سال زندان و سپس به اتهام تبلیغ علیه نظام در سال ۲۰۲۱ هم به یک سال دیگر حبس محکوم شد.
او همواره این اتهامات را رد کرده و گفته است که برای ملاقات با خانوادهاش به ایران سفر کرده بود.
زاغری در سال ۲۰۲۰ از زندان خارج شد و یک سال دیگر را هم با مچبند الکترونیکی در حبس خانگی در خانه پدر و مادرش گذراند. پس از آن اگرچه تاحدودی آزادی داشت تا در شهر رفت و آمد کند اما به دلیل نداشتن پاسپورت نتوانست کشور را ترک کند.
در نهایت او به همراه انوشه عاشوری، دیگر شهروند ایرانی-بریتانیایی در ماه مارس و پس از پرداخت بدهی ۴۰۰ میلیون پوندی بریتانیا به ایران توانستند از کشور خارج و به بریتانیا بازگردند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
آگهیاگرچه هر دو دولت گفتهاند که این دو موضوع نباید به هم مرتبط شوند اما خانم زاغری میگوید بوریس جانسون، نخستوزیر بریتانیا در جلسهای در اوایل ماه جاری به او گفته که بازداشتش به خاطر بدهی بریتانیا به ایران بوده است.