در همهپرسی برکسیت ۵۱.۸۹ درصد مردم بریتانیا به خروج کشورشان از اتحادیه رای دادند و در واکنش به این مساله دیوید کامرون، نخست وزیر سابق بریتانیا از سمت خود استعفاء کرد.
این روزها بحث برکسیت به یکی از مهمترین مباحث سیاسی جهان بدل شده است. ماجرای برکسیت نخستین رابطه تنشزا میان بریتانیا و اتحادیه اروپا نیست چرا که اصطکاک میان این دو بیش از نیم قرن قدمت دارد.
تلاش بریتانیا برای پیوستن به جامعه اروپا (۱۹۶۳-۱۹۶۷)
تاریخ اتحادیه اروپا با «جامعه اروپا» آغاز میشود. جامعه اروپایی نهادی متشکل از سه سازمان بینالمللی (انجمن زغال سنگ و فولاد، انجمن انرژی اتمی و انجمن اقتصاد) بود که از سال ۱۹۵۸ به تدریج شکل گرفت.
این سه نهاد در سال ۱۹۶۳ با یکدیگر ادغام شده و یک کمیسیون واحد تشکیل دادند. این کمیسیون در ابتدا تنها شش عضو داشت و کشورهای فرانسه، آلمان و ایتالیا، بلژیک، هلند و لوکزامبورگ (بنلوکس) را شامل میشد.
بریتانیا تلاش کرد که به این انجمن بپیوندد اما شارل دو گل، رئیس جمهور وقت فرانسه در سالهای ۱۹۶۳ و ۱۹۶۷ درخواست بریتانیا را رد کرد.
پیوستن به جامعه اروپا و نخستین رفراندوم خروج از اروپای واحد (۱۹۷۳-۱۹۷۵)
سرانجام بریتانیا، ایرلند و دانمارک در سال ۱۹۷۳ به اعضای سابق جامعه اروپا اضافه شدند.
حزب کارگر بریتانیا پس از آنکه در انتخابات عمومی سال ۱۹۷۴ پیروز شد به مردم این کشور وعده داد که از طریق «صندوق رای» تکلیف حضور در جامعه اروپا را مشخص خواهد کرد.
به این ترتیب ۶۷.۲ درصد از مردم بریتانیا در زمان هارولد ویلسون، نخست وزیر وقت این کشور به ماندن در گروه رای موافق دادند.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
قدرتنمایی مارگارت تاچر (۱۹۸۴)
مارگارت تاچر، نخست وزیر محافظهکار بریتانیا که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ بر سر قدرت بود مذاکراتی را برای کاهش سهم مشارکت مالی بریتانیا در جامعه اروپا آغاز کرد.
وی که به «بانوی آهنین» شهرت داشت در سال ۱۹۸۴ توانست سهم مشارکت خالص بریتانیا را حدود ۶۶ درصد کاهش دهد.
چهارشنبه سیاه (۱۹۹۲)
بریتانیا و آلمان در سال ۱۹۹۰ به سامانه یکسان سازی نرخ ارز اروپا (ERM) پیوستند. این سیستم در سال ۱۹۷۹ ایجاده شد و هدف آن کاهش تغییر نرخ ارز و دستیابی به ثبات پولی در اروپا بود.
ارزش پول بریتانیا به دلیل افزایش فشار دلالان ارز کاهش یافت و بریتانیا در ۱۶ سپتامبر ۱۹۹۲ (۷ فروردین ۱۳۹۸) عضویت در این سیستم پولی را به حالت تعلیق درآورد.
بسیاری خروج بریتانیا از این سیستم را یک فاجعه خوانده و به همین علت نام «چهارشنبه سیاه» بر آن نهادند، اما برخی این مساله را آغاز شکوفایی اقتصادی این کشور میدانند.
پیمان ماستریخت و شکلگیری اتحادیه اروپا
پیمان اتحادیه اروپا یا پیمان ماستریخت در تاریخ ۷ فوریه ۱۹۹۲ (۱۸ بهمن ۱۳۷۰) در شهر ماستریخت کشور هلند و پس از مذاکرات طولانی میان اعضای جامعه اروپا امضاء شد.
این پیمان سبب ایجاد اتحاد میان کشورهای اروپایی و خلق واحد پول مشترک «یورو» شد.
سرانجام اتحادیه اروپا در اول نوامبر ۱۹۹۳ در شهر ماستریخت شکل گرفت. این اتحادیه که اعضای اولیه آن شش کشور جامعه اروپا بودند اکنون ۲۸ عضو دارد.
آغاز ضدیت با اتحادیه اروپا (دهه ۹۰ میلادی)
حزب استقلال پادشاهی متحد بریتانیا (UKIP) که در سال ۱۹۹۳ با رهبری نایجل فاراژ شکل گرفت زمزمههای مخالفت با عضویت در اتحادیه اروپا را آغاز کرد.
موفقیت این گروه در انتخابات ۲۰۱۴ میلادی بریتانیا سبب شد تا موضوع خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا قوت بیشتری بگیرد و مساله رفراندوم برکسیت از سوی دیوید کامرون، نخست وزیر محافظهکار مطرح شد.
رفراندوم برکسیت و مساله خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (۲۰۱۶ تا کنون)
دیوید کامرون نخستوزیر سابق بریتانیا و رهبر سابق حزب محافظه کار این کشور رفراندوم برکسیت را در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ برگزار کرد.
در این همهپرسی ۵۱.۸۹ درصد مردم بریتانیا به خروج کشورشان از اتحادیه رای دادند و در واکنش به این مساله دیوید کامرون، نخست وزیر سابق بریتانیا از سمت خود استعفاء کرد.
در مارس ۲۰۱۷ بریتانیا برای خروج خود از اتحادیه اروپا مهلت دو سالهای تعیین کرد.
ترزا می، نخست وزیر این کشور اکنون به دنبال پایان بخشی حضور بریتانیا در اتحادیه اروپاست؛ مسالهای که به یک رویداد پیچیده بدل شده و آینده آن مشخص نیست.
بیشتر بخوانید: