آرسن ونگر مربی ۶۸ ساله فرانسوی در بیانیهی رسما اعلام کرد که پس از ۲۲ سال حضور در آرسنال، در پایان این فصل از هدایت توپچیها کنار خواهد رفت.
آگهیدوران اسطورهها دیگر به پایان رسیده است. باید باور کنیم که وفاداران به پیراهن و نام باشگاه به تاریخ پیوسته است. آرسن ونگر حتما آخرین نسل از هنرمندان وفاداری بود که در کنار زمین فوتبال جادو میکرد. مردی فرانسوی که وقتی در سال ۱۹۹۶ پا به لندن گذاشت سخت میشد تارهای موی خاکستری را در سرش یافت، اما حالا پس از گذشت بیش از دو دهه و تجربه دو ورزشگاه متفاوت برای باشگاهی که به آن شخصیت و افتخار بخشید به سادگی میتوان گرد پیری را در چهرهاش دید.
آرسن ونگر سالهای پر فراز و نشیبی را در لندن گذراند. او موفقیتهای بسیاری را در هایبری جشن گرفت، استادیومی که طراحی مسطح و منحصر به فردش به قتلگاه تیمهای بزرگ جزیره و حتی اروپا تبدیل شده بود. ونگر البته هیچگاه نتوانست با آرسنال به افتخاری مهم در سطح اروپا دست یابد و تنها یک نایب قهرمانی در سال ۲۰۰۶ تمام آنچیزی است که ونگر در اروپا برای آرسنال به دست آورده است. کارنامه داخلی آرسن هم چندان درخشان نبوده است و دوران طولانی حضور او سرشار از قهرمانیها نبوده است. ونگر در ۲۲ سال تنها ۳ قهرمانی در لیگ برتر برای توپچیها به ارمغان آورد. طرفداران آرسنال سالها بود که با موفقیت خداحافظی کرده بودند. از آخرین قهرمانی آنها در لیگ برتر حدود ۱۴ سال میگذرد و عجیبتر اینکه در این ۱۴ سال (از فصل ۰۴-۲۰۰۳) توپچیها تنها ۲ بار نایب قهرمان شدند. یعنی تنها ۲ قهرمانی و ۲ نایب قهرمانی در طول ۱۴ سال.
بیشتر بخوانید:اسطوره فوتبال آفریقا در آستانه رییس جمهوری؛ تبریک اشتباهی آرسن ونگر به ژرژ وه آ
انتقادات البته ابتدا بیش و پیش از ونگر به مدیران باشگاه بر میگشت. جایی که طرفداران آرسنال معتقد بودند، باشگاهشان تنها به فکر منافع مالی است و استعدادهای جوان را با قیمتی ارزان میخرند، چند سالی در مکتب بازیکنسازی ونگر پرورش مییابند و با مبالغی بالا به تیمهای مطرح اروپایی میپیوندند.
اما در چند سال اخیر مدیران باشگاه تصمیم به تغییر در این استراتژی همیشگی کردند و خریدهای گرانقیمت هم به امارات آمدند، اما نتایج همچنان ناامیدکننده بود و تیفوسیها تنها به کسب FA کاپها دل میبستند. افتخاری که ونگر بیش از هر مربی دیگری در تاریخ انگلستان آنرا کسب کرده و توانسته در این ۲۲ سال ۷ بار فاتح آن شود.
حالا چند ماهی بود که کاسه صبر هواداران آرسنال کاملا سرریز شده بود. تقریبا بازی نبود که طرفداران توپچیها با بنرهایی (Wenger out) به استادیوم نیایند و از او نخواهند که هر چه زودتر باشگاه را ترک کند.
بیشتر بخوانید:هواداران آرسنال دیگر آرسن ونگر را نمیخواهند
اما درست در میانه ناامیدیها، معجزه ونگر دوباره شروع به کار کرد. تیم او در حالیکه در لیگ جزیره به هیچ تیمی نه نمیگفت در لیگ اروپا هر رقیبی را از سر راه برمیداشت. میلان دوباره اوج گرفته گتوزو، در سنسیرو مقهور دانش تاکتیکی ونگر شد، زسکا مسکو نتوانست حریف آرسنال شود و حالا توپچیها باید برای رسیدن به فینال، در مقابل شاگردان دیگو سیمئونه و اتلتیکو مادرید آماده قرار گیرند.
ونگر بالاخره تصمیم شجاعانه را اتخاذ کرد و روز ۲۰ آوریل / ۳۱ فروردین طی بیانیهای رسما اعلام کرد: « بعد از مطالعه و مشورت بسیار، بالاخره تصمیم گرفتم در پایان فصل از نیمکت آرسنال کنار روم. از هواداران خواهش میکنم در کنار تیم باشند تا به بهترین شکل ممکن فصل را به پایان برسانیم. از همهی عاشقان باشگاه میخواهم که از ارزشهای باشگاه دفاع کنند. همواره عاشق این تیم خواهم ماند.»
احتمالا دیگر تاریخ، مربی دیگری را به خود نبیند که ۲۲ سال هدایت یک تیم را به صورت مستمر عهدهدار باشد. ونگر همچون الکس فرگوسن به تاریخ لیگ برتر جزیره خواهد پیوست. هرچند هنوز مشخص نیست که مرد فرانسوی بعد از آرسنال مربیگری تیم دیگری را در خارج از انگلستان عهدهدار خواهد شد یا خیر، اما شاید فرقی نکند، باید به پاس ۲۲ سال هدایت توپچیها به احترام این مرد کلاه از سر برداریم. مرسی آقای ونگر.
