آگهیاهورا کودک ۲/۵ ساله که قربانی تجاوز ناپدری (بعضی رسانه ها وی را نامزد و یا دوست پسر مادر این کودک معرفی کرده اند) شده بود عصر روز سه شنبه به خاک سپرده شد.
این کوک گیلانی روز شنبه گذشته مورد تجاوز ناپدری قرار گرفته و به قتل رسیده بود.
علی مصطفوی نیا دادستان رشت می گوید: «ناپدری این کودک بعد از اینکه سر کودک را با ضربات محکم به دیوار مجروح کرده آمده بیرون از منزل داد و فریاد کرده و از همسایه ها کمک خواسته که به داد برسید این پسر ما افتاده. پس از اینکه وی به بیمارستان منتقل شد تلاش پرسنل بیمارستان نتیجه نداد و منتهی به فوت این کودک انجامید. به طبع خود این ناپدری در مظان اتهام بود و دستگیر شد و در لحظات اول اقرار نکرد گفتش که شیطان به جلد من آمد و من مشکل روحی و روانی ندارم.»
این دنیای کثیف جای فرشته هایی مثل بنیتا،آتنا و اهورا نیست.این بچه ها لیاقتشون چیزی بیشتر از این دنیا بود. pic.twitter.com/kavaoNMwfC
— آدم ناسازگار (@nasazegar) October 18, 2017
به گزارش ایسنا دکتر رضا جعفری معاون امور اجتماعی بهزیستی گیلان گفته است: «کارشناس تیم اورژانس اجتماعی سریعا به بخش ترومای بیمارستان پورسینا مراجعه و در خصوص وقوع تعرض جنسی از پزشک بیمارستان خواستار معاینه و آزمایشات مربوطه شد و در طی معاینه وقوع کودک آزاری جنسی تایید شد.» گزارش پزشکی نشان می دهد که روی بدن کودک علائمی از سوختگی هم دیده شده است که لزوم تحقیقات درباره اینکه آیا آزار جسمی نسبت به این کودک سابقه داشته را به موضوع جدی بدل می کند.
مادر این کودک در این ارتباط گفته است: «زمانی که پرسنل بیمارستان دلیل مرگ اهورا را تجاوز اعلام کردند شوکه شدم زیرا رفتار مجتبی با فرزندم بسیار خوب بوده است و اصلا باورم نمی‌شود که او این کار را کرده باشد.»
گفتگو با قاتل #اهورا / خودم یک دختر دو ساله دارم pic.twitter.com/7phUHuoO1O
— روزنامه شهروند (@shahrvand_paper) October 18, 2017
در سوی دیگر ماجرا پدر این کودک به رسانه ها گفته است: «قبل از تماس بیمارستان، خود رئیس مجتمع به من زنگ زد. چون خیلی با همسایه ها در ارتباط خوبی بودیم. من خیلی نمیخواهم باز کنم. ولی کارهایی در ان ساختمان کردند که در شان و شخصیت ساکنان محترم مجتمع نبود. ساکنین مجتمع هنوز با من در ارتباط هستند و حاضرند شهادت دهند که چه اتفاقاتی افتاده است. رئیس مجتمع یک هفته قبل به سر کار من آمد و به من اعلام کرد که ما صدای زوزه اهورا را شنیدیم. این مسائل قبلا اتفاق افتاده است و قابل توجیه کردن نیست. این خانم دو ماه بچه را به من نشان نمی داده به این بهانه که من نفقه نمی دادم.»
آزار جنسی کودکان، تابوی فرهنگی
در حالی خبرهای مربوط به تجاوز و قتل کودکان این روزها بیشتر در ایران شنیده می شود که از یک سو فقدان مطالعات جدی، و از سوی دیگر تلاش منظم و هماهنگ و آگاهی‌بخش سازمان ها و نهادهایی همچون صدا و سیمای جمهوری اسلامی، آموزش و پرورش و حتی رسانه های اجتماعی مشهود به نظر می رسد.
در روزهای گذشته مدیر عامل سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران خبر داده بود که ۹۰ درصد کودکان کار در پاتوق ها مورد تجاوز و آزار جنسی قرار گرفته اند.
گزارش سازمان ملل متحد در زمینه خشونت علیه کودکان نشان می دهد که بیشترین اعمال خشونت آمیز بر روی کودکان توسط آشنایان و معتمدین آنها از جمله والدین، همکلاس‌ها، معلمین، و کارفرمایان انجام می شود.
کمتر از ۱۰% از آزار جنسی کودکان در محیطی خارج از محیط شناخته شده کودکان و توسط غریبه‌ها صورت می‌گیرد. #کودک_آزاریpic.twitter.com/DQx3sSwsWF
— Simple Brain 748 (@SB_748) September 30, 2017
با اینکه پژوهش های اندکی در جهان درباره مسیرهایی که منجر به برملا شدن سوء استفاده جنسی از کودکان می شود، انجام شده است با این حال برخی از این مطالعات اندک نشان می دهد که بیشتر از ۵۰ درصد مادرانی که کودکانشان مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته بودند پیش از وقوع سوء استفاده احساس کرده اند که چیزی در زندگی کودکانشان درست نبوده است.
پژوهشی (عوامل خانوادگی کودک آزاری، پژوهش اکبر علیوردی نیا، محمد رضا حنی و ابراهیم ابراهیمی) با حجم نمونه ۳۷۲ نفر از دانش آموزان شهرستان شهریار در مقطع اول متوسطه نشان می دهد که «بین ارتباطات مختل در خانواده و کودک آزاری همبستگی بالایی وجود دارد.» محققان این پژوهش نتیجه گرفته اند که:«الگوهای تعاملی بین همسران و مهارت های ارتباط بر شدت کودک آزاری تاثیر می گذارند.»
این پژوهش می گوید که کودک آزاری بیش از آنکه تحت تاثیر متغیرهای زمینه ای ماننده اندازه خانوار و طبقه اجتماعی باشد بیشتر ناشی از عوامل رابطه ای در خانواده است. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که « آزار عاطفی و آزار جسمی با روابط ناسالم زناشویی ارتباط نزدیکتری دارد. والدینی که از روابط زناشویی خود ناخشنودند؛ نفرت، خشم و نارضایتی خود را در مشاجرات، ناسزاگویی ها، کتک کاری همدیگر و ترک خانه نشان می دهند که بنا به گزارش دانش آموازان درباره خانواده هایشان، ۵۶/۳ درصد زن و شوهرهای تحقیق حاضر به این وضعیت دچار می باشند.»
نتایج تحقیقات گوناگون نشان می دهد خانواده هایی که انزوای اجتماعی بیشتری دارند احتمالا بیشتر دست به خشونت های عاطفی و جسمی کودکانشان می برند.
دکتر نیکول جعفری به پرسش‌های والدین در رابطه با آموزش پیشگیری از آزار جنسی به کودکان پاسخ می‌دهد#میچکاhttps://t.co/DF4stGLPBA
— United for Iran (@united4iran) September 8, 2017
با این حال الگوهای رفتاری در ارتباط با سوء استفاده جنسی از کودکان در جوامع مختلف متفاوت است و افزایش افشای خبرهای مرتبط با تجاوز و قتل کودکان در ایران، بر لزوم پژوهش‌هایی که بتواند الگوهای رفتاری متجاوزان به کودکان را بازشناسی کند، صحه می گذارد.
از سوی دیگر، دسترسی محققان به افرادی که دست به آزار جنسی کودکان می زنند امر دشواری است و مشخص نیست سیاست قوه قضاییه ایران در این زمینه چگونه است اما شاهد انتشار اخباری نیستیم که محققان حوزه های آسیب های اجتماعی توانسته باشند بعنوان مثال به قاتل آتنا دختر پارس آبادی دسترسی داشته باشند و پیش از اعدام وی به یافته هایی رسیده باشند.
در ماجرای اهورا نیز مشخص نیست آیا فرد متجاوز نیز بزودی حکم اعدام دریافت خواهد کرد و بنابراین بار دیگر محققان برای پژوهش های جدی به این فرد دسترسی نخواهند داشت؟