ببینید اسماعیللی آذربایجان چگونه در حال نوسازی و تحول است؛ ساکنان و صنعتگران جدید را میپذیرد و همچنان هویت روستایی اصیل خود را حفظ میکند.
اسماعیللی، با دسترسی آسان از باکو، سالهاست گریزگاهی روستایی برای کسانی است که از شتاب زندگی شهری به آرامش پناه میبرند. امروز شاهد شکوفایی دوبارهی زندگی روستایی هستیم؛ جایی که مهاجران جدید با توان و مهارتهای خود، آمیزهای دلنشین از فرهنگها پدید میآورند.
روستای ایوانوفکا، که پیشتر آخرین کُلخز یا مزرعهی اشتراکی در قفقاز بود، امروز پذیرای گردشگرانی است که میخواهند در مرکز فرهنگی مولوکان با تاریخ محلی آشنا شوند و از کشاورزانی چون آندری آنتیفیف عسل و پنیر تهیه کنند؛ عسلی که شهرت جهانی یافته است.
نگارخانهی دَمیر جلوهگر نوزایی خلاقانهی روستاست و هنرمندانی را از باکو میپذیرد، درحالیکه اقامتگاههایی چون اوهایو اِن و کافه میزبان گردشگران بینالمللیاند.
دوستداران شراب میتوانند در همان نزدیکی، به شرابسازی چابیانت بروند؛ جایی که مارکو کاتلانی، شرابساز ایتالیایی، مهارتش را به کار میگیرد تا گونههای اصیل انگور آذربایجان، مانند مادراسا و بایان شیرا، را معرفی کند.