چگونه از خرچنگ، پلاستیک بگیریم؟

چگونه از خرچنگ، پلاستیک بگیریم؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

خرچنگ، غذایی لذیذ در بشقابهای ما، که البته منبع تولید سالانه میلیون ها تن زباله نیز هست؟ در اتحادیه اروپا، چگونه می توان از پس مانده های حیوانات خوراکی دریایی مثل خرچنگ و میگو استفاده ای بهینه کرد. آیا راههای پیشرفته تر و بهتری برای بازیافت این مواد خوراکی وجود دارد؟

در ایالت باواریای آلمان به آزمایشگاهی می رویم که در آنجا محققان فراِیند تولید پس مانده های خرچنگ و می گوی خوراکی به مواد بیوپولیمر را انجام می دهند. طرحی که حامی آن اتحادیه اروپا است، این طرح به پالایشهای مورد نظر در بیوتکنولوژی می پردازد و کمک می کند تا از پس مانده های غذایی و زباله ها مواد قابل استفاده در علم و فناوری تولید شود. بیو پلیمر ها پس از سلولز ها در جهان یکی از عناصر اصلی تشکیل دهنده مواد غذایی هستند.

خرچنگ، میگو و صدفهای دریایی، مواد تشکیل دهنده شان بیشتر از کیتئین است. کیتئین یک پلی ساکارید است. در واقع پلیمری که از قند های ملکولی مشتق می شود. قندهای ملکولی از نقطه نظر علم شیمی یا بیوتکنولوژی نقش سازنده های ملکولی را ایفا می کند.

بازمانده های یک خرچنگ، لاشه یک خرچنگ، عناصر غیر بازیافتی در خود دارد. از این عناصر می توان در تولید بیوگاز استفاده کرد. در این فرآیند، بیوشیمیستهای مونیخی، آن ها موفق به تهیه سویه های مختلف از مخمر ها شده اند تا بتوانند کیتئین را به روغن طبیعی تبدیل کنند. فرآیندی که بین ۵ تا ۷ روز بطول می انجامد.

کیتئین چه سودی در فناوری بیو پولیمر دارد؟

دکتر ماتیاس اولریش، یکی از محققان این طرح می گوید: «در این ساختار، ما به روغنی طبیعی دست پیدا می کنیم که از میگو و یا خرچنگ بدست امده است. با افزایش فشار شدید به این روغن دست پیدا می کنیم، طی یک فرآیند به پلاستیک نهایی می رسیم.»

روغن طبیعی در یک فرآیند شیمیایی به خلوص بالای رسیده است، حالا ماده اولیه برای ساخت پولیمر است، مرحله بعدی پولیمرکردن است. محصول بیو پولیمری ما از این رآکتور با حرارتی بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ درجه سانتی گراد خارج می شود و بلافاصله به ذره های کوچک تر تبدیل می شوذد.

یکی از محققان می گوید: «از این راکتور که مانند یک زودپز عمل می کند، می توان مقادیر زیادی مواد اولیه تولید کرد. اساس اصلی ما این روغن طبیعی است که آنرا با کاتالیز کردن انرا تغییر داده ایم. پس از پایان فرآیند شیمیایی به پلاستیکهایی با عملکرد فوق العاده دست پیدا خواهیم کرد و آنرا در حوضچه آب سرد می اندازیم.»

در اینجا بیوپولیمر ها در دستگاه کنترل می شوند تا عناصر اصلی آن ها مشخص شوند. از طریق پس مانده های میگو و یا خرچنگ و با کمک یک فرآیند شیمیایی می توان در آینده مواد جدیدی تولید کرد.

www.chibiofp7.fraunhofer.de

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

فناوری تازه تشخیص ذرات آلاینده هوا

ریزجلبک‌ها، تحولی بزرگ در صنعت تولید مکمل‌های غذایی

موزه مجازی از آثار هنر زیرزمینی کمونیسم در مجارستان