تنها یک روز پس از آنکه ۱۸ کشور دیگر «پیمان دریاهای آزاد» را امضا کردند و شمار کل امضاکنندگان آن را به ۴۹ کشور رساندند، آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل ضمن استقبال از این حمایت تاریخی، خواستار بسیج کشورها در راه اجرایی شدن آن شد.
آگهی
آقای گوترش روز سه‌شنبه در جریان کنفرانس اقیانوس سازمان ملل که به میزبانی شهر نیس فرانسه برگزار شد، نسبت به «مبارزه سختی» که با «حرص و طمع» مخالفان این پیمان در پیش است هشدار داد؛ مخالفانی که به گفته او حتی یافته‌های علمی را زیرپا می‌گذارند.
این پیمان یک چارچوب قانونی برای ایجاد مناطق «حفاظت شده دریایی» ایجاد و فعالیت‌ها را در دریاهای آزاد تنظیم می‌کند؛ با این حال اجرای آن هنوز تضمین نشده است چراکه لازم الاجرا شدن آن منوط به امضای پیمان از سوی دست‌کم ۶۰ کشور است.
گوترش از تمام کشورهای باقیمانده خواست تا این پیمان را به سرعت تصویب کنند تا از نظر قانونی الزام‌آور شود.
او در سخنرانی خود به مخالفت‌های قابل توجه با اهداف این معاهده نیز اشاره کرد و گفت: «جهان در حال نزدیک شدن به یک نقطه عطف است؛ نقطه‌ای که فراتر از آن هر نوع بازگشتی غیرممکن است. بگذارید صریح بگویم؛ برخی از گروههای قدرتمند به دلیل منافع خود، ما را به سمت این آستانه سوق می‌دهند.»
گوترش افزود: «ما با نبرد سختی علیه یک دشمن قوی روبرو هستیم که نام آن طمع است. طمعی که شک و تردید ایجاد می‌کند، علم را انکار می‌کند، حقایق را تحریف می‌کند، به فساد پاداش می‌دهد و زندگی را برای کسب سود نابود می‌کند.»
«ما باید سخت‌تر مبارزه کنیم»
اگر این پیمان اجرایی شود، اولین توافق بین‌المللی الزام‌آور از نظر قانونی برای حفاظت از تنوع زیستی در دریاهای آزاد خواهد بود که نزدیک به دو سوم اقیانوس‌های جهان را پوشش می‌دهد.
مقابله با ماهی‌گیری بیش از حد، پایان دادن به آلودگی پلاستیک، تنظیم پروژه‌های استخراج از کف دریا و رسیدن به هدف جهانی «حفاظت ۳۰ در ۳۰» که به معنای محافظت از ۳۰ درصد اقیانوس‌های زمین تا سال ۲۰۳۰ میلادی است، برخی از اهداف این پیمان هستند.
گوترش با تأکید بر وضعیت اضطراری که بر اقیانوسها حاکم است، یادآوری کرد که اهداف تغییرات آب و هوایی را نمی‌توان نادیده گرفت.
او افزود: «سال گذشته برای اولین بار، دمای سالانه جهانی ۱.۵ درجه سانتیگراد گرم‌تر از دوران پیشاصنعتی بود. ما باید سخت‌تر مبارزه کنیم زیرا سرنوشت اقیانوسها و ما به این موضوع بستگی دارد.»
این امید وجود دارد که با امضای این پیمان از سوی ۱۱ کشور دیگر و لازم الاجرا شدن آن، یک تغییر تاریخی در نحوه حاکمیت انسان بر اقیانوسها بوجود آید.