داده‌های آماری نشان می‌دهند که در سال ۲۰۲۳ میزان انرژی ناخالص در دسترس در اتحادیه اروپا ۴٫۱ درصد، معادل حدود ۳۸۰ میلیون بشکه نفت، کاهش یافته و به پایین‌ترین سطح تاریخی خود رسیده است. به رغم این کاهش اما اروپا اکنون با منابع کمتر، کارایی بیشتری دارد.
آگهی
سیاست‌های بلندمدت در زمینه بهینه‌سازی مصرف انرژی باعث کاهش اتلاف در تمام بخش‌ها شده و زمستان‌های معتدل‌تر نیز تقاضا برای گرمایش را کاهش داده‌اند.
در همین حال، افزایش قیمت سوخت‌های فسیلی پس از حمله روسیه به اوکراین نیز موجب تلاش‌های بیشتر در صرفه‌جویی انرژی شده است. به زبان ساده‌تر اروپا توانسته با مصرف کمتر، دستاورد بیشتری داشته باشد.
گرچه هنوز ۶۷ درصد از انرژی اتحادیه اروپا از سوخت‌های فسیلی تامین می‌شود، اما انرژی‌های تجدیدپذیر اکنون ۱۹٫۵ درصد از کل مصرف انرژی را تشکیل می‌دهند؛ افزایشی ۳۱ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۳ که تنها یک درصد با گاز طبیعی فاصله دارد.
کشورهای شمال اروپا مانند سوئد، فنلاند و دانمارک پیشتاز این گذار سبز هستند، به‌طوری‌که انرژی‌های تجدیدپذیر ۴۰ تا ۵۰ درصد از ترکیب انرژی آن‌ها را تشکیل می‌دهد.
در مقابل لهستان و جمهوری چک همچنان به زغال‌سنگ وابسته‌اند و سوخت‌های جامد حدود یک‌سوم از انرژی مصرفی‌شان را تأمین می‌کنند.
روند واردات و مصرف انرژی
اتحادیه اروپا تنها ۴۰ درصد از انرژی مصرفی خود را تولید می‌کند.
تولید داخلی انرژی اولیه از سال ۲۰۱۳ تاکنون نزدیک به ۲۰ درصد کاهش یافته است. تقریبا تمام نفت (۹۵ درصد) و گاز (۹۰ درصد) مصرفی اتحادیه اروپا از خارج وارد می‌شود.
وابستگی انرژی اتحادیه اروپا در حال حاضر ۵۸٫۴ درصد است؛ کمتر از رکورد سال ۲۰۲۲، اما همچنان بالاتر از میانگین دهه ۲۰۱۰.
کشورهای اصلی تامین‌کننده نفت و گاز شامل نروژ، ایالات متحده آمریکا، الجزایر، قطر و روسیه (به رغم کاهش جریان صادرات) هستند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
جزئیات مصرف انرژی
حمل‌ونقل بزرگ‌ترین مصرف‌کننده انرژی در اتحادیه اروپاست و ۳۲ درصد از کل تقاضا را شامل می‌شود.
خانوارها با ۲۶٫۳ درصد در رتبه دوم و صنعت با ۲۴٫۶ درصد در رتبه سوم قرار دارند. خدمات و کشاورزی در مجموع ۹٫۱ درصد و استفاده‌های غیرانرژی مانند روان‌کننده‌ها و خوراک صنعتی ۸ درصد از کل مصرف را تشکیل می‌دهند.
این در شرایطی است که طی سه دهه اخیر سهم حمل‌ونقل از مصرف انرژی، عمدتا به‌دلیل رشد تعداد خودروها و رونق صنعت هوانوردی، افزایش یافته است.
در همین حال تقاضای سوخت جاده‌ای بین ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ افزایش یافت، اما هنوز به سطح اوج سال ۲۰۱۹ نرسیده است. پروازهای بین‌المللی نیز همچنان ۸ درصد کمتر از سطح پیش از کووید-۱۹ هستند.