بیماریهای منتقله از طریق پشهها یکی از بزرگترین چالشهای سلامت عمومی در سراسر جهان محسوب میشوند.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) در گزارشی تازه هشدار داد که موارد و مرگومیر ناشی از مالاریا در جهان طی سال گذشته و در پی کاهش بودجهها و «تهدید روبهافزایش» مقاومت دارویی، افزایش یافته است.
برآورد میشود در سال ۲۰۲۴ حدود ۲۸۲ میلیون مورد مالاریا و ۶۱۰ هزار مرگ رخ داده باشد؛ حدود ۹ میلیون مورد و ۱۲ هزار مرگ بیشتر از سال پیش.
به گفته سازمان جهانی بهداشت، ۱۱ کشور آفریقایی حدود دوسوم موارد و مرگهای ناشی از مالاریا را به خود اختصاص میدهند و پیشرفت در کاهش نرخ مرگومیر «هنوز فاصله زیادی با اهداف دارد».
گرت جنکینز، مدیرعامل سازمان غیرانتفاعی Malaria No More UK، در بیانیهای گفت: افزایش موارد در سال ۲۰۲۴ «بهمراتب نگرانکنندهتر است، زیرا هنوز اثرات کاهش بودجه امسال را در نظر نمیگیرد».
کشورهای ثروتمند از جمله ایالات متحده، بریتانیا، آلمان و فرانسه بودجه برنامههای سلامت جهانی را بهشدت کاهش دادهاند، از جمله برنامههای مبارزه با مالاریا.
سازمان جهانی بهداشت گفت کاهش کمکهای بینالمللی خطر بروز شیوعها و بازگشت مالاریا را افزایش میدهد، اما سطح بودجه از پیش هم ناکافی بود.
به گزارش این سند، در سال ۲۰۲۴ بودجه جهانی کنترل مالاریا حدود ۳.۹ میلیارد دلار (۳.۴ میلیارد یورو) برآورد شد. این رقم اندکی کمتر از سال قبل است و با ۹.۳ میلیارد دلار (۸.۱ میلیارد یورو) که نهادهای بهداشتی میگویند لازم است فاصله زیادی دارد.
مالاریا یکی از بزرگترین چالشهای سلامت عمومی در جهان است. این بیماری از طریق پشههای آلوده به انگل به انسان منتقل میشود و حذف آن دشوارتر از بیماریهایی است که بین انسانها منتقل میشوند.
سازمان جهانی بهداشت هشدار داد که با تکامل انگل حامل بیماری، مقابله با مالاریا سختتر میشود و درمانها و اقدامات پیشگیرانه موجود، مانند پشهبندهای آغشته به حشرهکش، کارایی کمتری پیدا میکنند.
دستکم هشت کشور آفریقایی از مقاومت نسبی در برابر داروی آرتیمیسینین خبر دادهاند؛ دارویی که به گفته سازمان جهانی بهداشت از اوایل دهه ۱۹۸۰ و پس از آنکه انگل آموخت از کلوروکین، داروی خط اول آن زمان، بگریزد، «ستون فقرات» درمانهای مالاریا بوده است.
جنکینز خواستار افزایش بودجه جهانی برای مقابله با مالاریا شد؛ از جمله برای درمانهای جدید، پشهبندهای «نسل بعدی» و کارزارهای واکسیناسیون.
جنکینز گفت: «ما به رهبرانی نیاز داریم که نهتنها ابعاد احتمال اوجگیری دوباره مالاریا را درک کنند، بلکه ظرفیت علم مالاریا را برای کمک به کشورها در مقابله با آن ببینند.»