مواد آموزشی مدارس که لوگوی شل روی آنها نقش بسته، در حال شکل دادن به نحوه یادگیری کودکان حتی از سن دهسالگی درباره تغییرات آبوهواست.
یک موزه محبوب تحت فشار فزایندهای قرار دارد تا پس از متهمشدن به گمراهکردن کودکان درباره بحران آبوهوا، ارتباط خود را با غول سوختهای فسیلی، شل، قطع کند.
یک تحقیق از سوی گروه کنشگری آبوهوا Comms Declare نشان داده است که موزه کوئینزلند در استرالیا از سال ۲۰۱۵ بیش از ۱۰٫۲۵ میلیون دلار استرالیا (حدود ۵٫۸۴ میلیون یورو) از کسبوکار گاز QGC شل دریافت کرده است.
در گزارشی تازه، پژوهشگران میگویند این موضوع به شرکت نفت و گاز «نفوذ بالقوه» بر برنامههای همراستا با برنامه درسی و «دیدهشدن گسترده» در مواد آموزشی مورد استفاده دانشآموزان داده است.
با وجود تاکید موزه بر «استقلال کامل»، Comms Declare دریافته است که مواد آموزشی مدرسهای با برند شل که زیر نظر موزه ارائه شدهاند، «کاستیها و تحریفهای نظاممند» داشتهاند که نقش سوختهای فسیلی در تغییرات آبوهوا را کوچکنمایی میکند.
مواد آموزشی تامینمالیشده توسط شل چه چیزهایی را به کودکان آموزش نمیدهند
این گزارش چندین جزوه منتشرشده برای کودکان در چارچوب برنامه Future Makers موزه کوئینزلند را بررسی میکند تا هرگونه سوگیری را شناسایی کند.
این گزارش دریافته که از سوختهای فسیلی بهعنوان محرک اصلی گرمایش جهانی واسیدیشدن اقیانوسها نام برده نشده است، در حالی که اجماع قاطع علمی خلاف آن را نشان میدهد.
سازمان ملل متحد سوزاندن زغالسنگ، نفت و گاز را «بزرگترین عامل»تغییرات آبوهوا توصیف میکند که حدود ۶۸ درصد از انتشار جهانی گازهای گلخانهای و نزدیک به ۹۰ درصد از کل انتشار دیاکسید کربن را به خود اختصاص میدهد. اسیدیشدن اقیانوسها عمدتا بر اثر حلشدن CO2 موجود در جو در آب دریا رخ میدهد و pH آب را کاهش میدهد.
با این حال، در منبع «مقدمهای بر اسیدیشدن اقیانوسها»، از دانشآموزان خواسته شده بود بهجای بحث درباره احتراق زغالسنگ، نفت و گاز، بر طراحی فناوری جذب و ذخیرهسازی کربن (CCS) خود تمرکز کنند.
این گزارش مینویسد: «با حذف سوختهای فسیلی از زنجیره علت و برجستهکردن CCS بهعنوان یک «راهحل»، این منبع یک بحران ناشی از سوختهای فسیلی را بهصورت یک چالش علمی خنثی بازتعریف میکند.» و میافزاید: «عملا نوعی بزک سبز شرکتی را در پوشش آموزش STEM ارائه میدهد.»
پژوهشگران در منبع «حالتهای ماده: جهانِ در حال گرمشدن ما» هیچ پیوندی میان گرمایش جهانی و سوختهای فسیلی نیافتند؛ این عبارت فقط یکبار در یادداشت معلم بهکار رفته بود و جزء اهداف اصلی یادگیری نبود.
این گزارش همچنین استدلال میکند که شل «مسئولیت را» از علل ساختاری به رفتار یا ابداع فردی منتقل میکند و پاسخگویی شرکتی و سیاستی را به حداقل میرساند.
آیا باید منابع آموزشی موزه کوئینزلند حذف شوند؟
بلیندا نوبل، بنیانگذار Comms Declare، میگوید یافتهها برای والدین کوئینزلند «نگرانیهای فوری» ایجاد میکند که به فرزندانشان درباره تغییرات آبوهوا و آینده انرژی «مطالب جانبدارانه و نیمهواقعی» آموزش داده میشود.
نوبل اضافه میکند: «این مانعتراشی اقلیمی است در پوشش آموزش. ما به صنعت دخانیات اجازه نمیدهیم مواد آموزشی را حامی مالی شود؛ شرکتهای سوخت فسیلی نباید نحوه یادگیری کودکان درباره آبوهوا را شکل بدهند.»
چارلی کوکس، فعال شورای حفاظت کوئینزلند، میگوید اغلب خانوادههای کوئینزلند با دیدن اینکه نفوذ شل در دهه گذشته بر موزه ایالتی تا چه حد «شدید و گمراهکننده» بوده، «نگران» خواهند شد.
او میگوید: «این مواد تامینمالیشده از سوی سوختهای فسیلی، کودکان ما را بدون بنیانهای علمی لازم برای هدایت دنیایی که به ارث میبرند رها میکند.» و میافزاید: «علم باید به سیاست جهت بدهد، نه برعکس.»
کوکس، همراه با Comms Declare و دیگر فعالان محیطزیست، اکنون از موزه کوئینزلند میخواهد به همکاری دیرینه خود با شل پایان دهد.
با این حال، موزه کوئینزلند میگوید حمایت مالیاش برای تقویت «تفکر انتقادی، آموزش مبتنی بر شواهد و تعامل با تاریخ طبیعی کوئینزلند» طراحی شده و بهگونهای ساختاربندی شده که بر محتوای علمی اثر نگذارد.
یورونیوز گرین برای دریافت نظر با شل استرالیا و موزه کوئینزلند تماس گرفته است. در صورت دریافت پاسخ، این مطلب بهروزرسانی خواهد شد.