نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا روز دوشنبه گفت که دولتش به واشنگتن درباره انجام یک «عملیات پرچم دروغین» هشدار داده است.
مادورو مدعی است که واشنگتن قصد داشته به کمک «گروه‌های راست افراطی محلی» ونزوئلا، مواد منفجره در سفارت آمریکا در کاراکاس جاسازی و سپس دولت ونزوئلا را متهم کند.
عملیات «پرچم دروغین» یعنی عملی به گونه‌ای انجام شود که طرف دیگر مسئول به نظر برسد.
اولین‌بار خورخه رودریگز، رئیس مجلس ملی ونزوئلا بود که روز یکشنبه در پیامی در حساب تلگرام خود، ادعا کرد چنین توطئه‌ای در جریان است. او گفت که به یک سفارت اروپایی نیز درباره چنین طرح‌هایی هشدار داده شده است، اما مشخص نکرد کدام سفارت.
ونزوئلا در سال ۲۰۱۹ میلادی روابط خود را با ایالات متحده قطع کرد و پرسنل دیپلماتیک این کشور نیز در همان سال دفتر مرکزی خود در کاراکاس را ترک کردند.
نیکلاس مادورو نیز در مصاحبه‌ای تلویزیونی در اواخر روز دوشنبه گفت که دو منبع موثق، یکی داخلی و دیگری بین‌المللی، دولت را از حمله احتمالی مطلع کرده‌اند و نیروهای امنیتی برای تقویت سفارت اعزام شده‌اند.
مادورو افزود که دولت به دنبال دستگیری افراد دخیل در این توطئه است و می‌داند چه کسی آن را ترتیب داده است.
او گفت که هدف از این توطئه، مقصر جلوه دادن دولت او و «تشدید درگیری‌ها» بوده است.
ایالات متحده در هفته‌های اخیر دست‌کم چهار شناور را که گفته می‌شود حامل مواد مخدر از مبدأ ونزوئلا بوده‌اند، هدف قرار داده است.
دونالد ترامپ همچنین گفته است که آمریکا حمله به کارتل‌های مواد مخدری را که «از طریق خشکی» به ونزوئلا می‌آیند، در دست بررسی دارد.
پیش از این در روز دوشنبه، نیویورک تایمز گزارش داده بود که دونالد ترامپ به ریچارد گرنل، فرستاده ویژه خود گفته است که تمام تماس‌ها با ونزوئلا و تلاش‌ها برای دستیابی به یک توافق دیپلماتیک را متوقف کند.
جذب نیرو برای مبارزه با آمریکا
همزمان با این اخبار، روزنامه اسپانیایی «ال پائیس» گزارش داد که شبه‌نظامیان مادورو خود را برای مقابله با ایالات متحده آماده می‌کنند.
بر اساس این گزارش، در این کشور تبلیغات گسترده‌ای در جریان است تا شهروندان طرفدار ایدئولوژی چپ‌گرایانه چاوزیسم (چاویسمو) را که حتی هیچ تجربه نظامی ندارند، جذب کنند.
اکنون صحنه‌های شگفت‌انگیزی در این کشور دیده می‌شوند؛ مردان و زنانی که در هر سن و شرایط جسمی، تفنگ در دست، زیگزاگ می‌روند و روی زمین می‌خزند. به سرعت پشت تپه‌ها پنهان می‌شوند تا از آتش دشمن در امان بمانند. با حداکثر دقت ممکن نشانه‌گیری و شلیک می‌کنند. از رودخانه عبور می‌کنند، روی درخت می‌نشینند و با دوربین دوچشمی افق را رصد می‌کنند. به نظر می‌رسد دشمن پشت در است.
بر اساس این گزارش، ونزوئلا در حال آموزش تاکتیک‌های جنگی به جمعیت غیرنظامی خود است تا در صورتی که ایالات متحده گام نهایی را بردارد و به کشور حمله کند، وارد عمل شوند.
اگرچه سناریوی جنگ برای بسیاری غیرممکن به نظر می‌رسد، اما دولت ونزوئلا سیگنال‌های کاخ سفید را پس از حمله این کشور به قایق‌های حامل مواد مخدر بسیار جدی گرفته است.
«ال پائیس» می‌نویسد که نگرانی در میان مادورو و گارد محافظ او به شدت افزایش یافته است و اگرچه آنها ادعا می‌کنند که چندین میلیون جنگجو در حالت آماده‌باش دارند (رقمی که تأیید آن غیرممکن است)، همچنان امیدوارند با مانورهای فشرده، تعداد بیشتری را به این تعداد اضافه کنند.
مادورو و معاونش دیوسدادو کابلو، حتی ولادیمیر پادرینو وزیر دفاع ونزوئلا، اغلب تجربیات جنگی ویتنام و افغانستان را به عنوان نمونه‌هایی از امکان مقاومت ذکر می‌کنند.
بیشتر کسانی که در این آموزش‌ها شرکت کرده‌اند، به نحوی با حزب حاکم یعنی حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا (PSUV) مرتبط هستند. به گفته اعضای شبه‌نظامی که با این روزنامه مصاحبه کرده‌اند، آنها این کار را «وظیفه میهن‌پرستانه» می‌نامند.
جلسات آموزشی از تلویزیون پخش می‌شود و این آموزش‌ها در نزدیکی کاراکاس انجام می‌شود.
نیروهای مسلح ملی بولیواری (یک بخش نظامی که توسط رژیم تأسیس شده و بسیاری از غیرنظامیان نیز به آن تعلق دارند) نیز با سنگین‌ترین سلاح‌های خود در بزرگراه‌های کاراکاس گشت‌زنی می‌کنند و گفته شده است که این آموزش‌ها همه شوراهای محلی کشور را شامل می‌شود.
با این حال رفتن به یک محله فقیرنشین در کاراکاس و جذب آشکار داوطلبان برای جنگ آسان نیست. حزب حاکم از واکنش شبه‌نظامیان خود راضی است، اما احساس غالب در میان اکثریت مردم در مورد آنچه اتفاق می‌افتد، حس فاصله و انتظار است و به همین دلیل کاهش جمعیت بسیج شده، آشکار است.
یکی از شهروندان ونزوئلا به آهستگی زمزمه کرد: «من برای تیراندازی به خیابان‌ها نمی‌روم، حتی اگر چنین اتفاقی بیفتد... افراد زیادی هستند که از روی ناچاری با دولت همکاری می‌کنند. شما با آنها فقط کار می‌کنید، اما نه بیشتر. هیچ کس با این همه سختی که مردم این کشور تجربه می‌کنند، بیرون نمی‌رود و خودکشی نمی‌کند.»
مادورو اخیراً وضعیتی به نام «وضعیت آشوب خارجی» را اعلام کرد؛ بندی از قانون اساسی که برای این نوع موقعیت‌ها به آن استناد می‌شود، اگرچه در شرایطی مانند ونزوئلا که دولت کنترل کامل را در دست دارد، اقدامی بیهوده به نظر می‌رسد.
برخی از ناظران سیاست ونزوئلا، نگرانند که این اقدام به افزایش سانسور، کاهش فضای محدود مخالفان، تعلیق ضمانت‌های قانون اساسی یا نظامی شدن بیشتر زندگی روزمره در کشور منجر شود.