رئیس دفتر سازمان بین‌المللی مهاجرت در افغانستان می‌گوید، کاهش گسترده کمک‌های خارجی توان این سازمان را برای حمایت از صدها هزار افغان آسیب‌پذیر که به کشورشان بازمی‌گردند، به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
آگهی
میونگ پارک در گفتگو با یورونیوز همچنین یادآور شد که پاسخ‌های بشردوستانه پس از یک سری زلزله‌های مرگبار در افغانستان نیز بیش از حد تحت فشار قرار گرفته است.
به گفته پارک، تنها در سال جاری حدود دو میلیون افغان از کشورهای همسایه، به‌ویژه ایران و پاکستان، به افغانستان بازگشته‌اند و بیشترین تعداد بازگشتی‌ها از ایران بوده است. در اوج بحران در ماه ژوئیه، روزانه تا ۴۰ هزار نفر از مرز عبور می‌کردند.
وی افزود که اگرچه برخی بازگشتی‌ها داوطلبانه به کشورشان بازمی‌گردند، بسیاری دیگر نیز به زور اخراج شده‌اند. پاکستان اخیراً روند اخراج افغان‌ها را تحت برنامه «بازگرداندن اتباع غیرقانونی» سرعت بخشیده و به افغان‌هایی که کارت ثبت نام «کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل» دارند مهلت داده تا اول سپتامبر کشور را ترک کنند.
پارک همچنین گفت که گروه زیادی از افغان‌ها، از جمله پناهندگان، از ایران به زور بازگردانده شده‌اند و این روند پس از جنگ دوازده روزه میان ایران و اسرائیل شدت یافته است. تهران برای توجیه اقدامات خود، به نگرانی‌های امنیت ملی اشاره کرده و ادعاهای گسترده‌ای درباره ارتباط افغان‌ها در ایران با سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل مطرح کرده است.
وی با اشاره به وضعیت بازگشتی‌ها گفت: «بسیاری از افراد بدون هیچ دارایی و در شرایط بسیار دشوار بازمی‌گردند و به سرپناه، کمک اقتصادی و حمایت برای بازسازی زندگی خود نیاز دارند. آنها با کشوری جدید روبه‌رو می‌شوند و نمی‌دانند چگونه از سیستم استفاده کنند یا شرایط چگونه است.»
پارک تاکید کرد که بسیاری از بازگشتی‌ها بدون مدارک هستند و حتی کسانی که مدارک دارند، اغلب در مرز توقیف می‌شوند. وی گفت که نیازهای اولیه این افراد شامل پول نقد، سرپناه و دسترسی به فرصت‌های اقتصادی است و بسیاری از آنها تمایل دارند در کشور بمانند و خود را با شرایط وفق دهند، اما پس از مدتی با کمبود فرصت‌های معیشتی و فقدان مسکن مواجه می‌شوند.
کاهش کمک‌های بین‌المللی باعث شده که اکثریت بازگشتی‌ها نتوانند مورد حمایت قرار گیرند. پارک افزود: «کاهش گسترده کمک‌های بشردوستانه و توسعه‌ای، به‌ویژه تصمیم دولت آمریکا برای توقف کمک‌های خارجی در فوریه، عملیات امدادی در سراسر جهان و به‌ویژه در افغانستان را تحت تأثیر قرار داده است. امسال حدود ۱.۷ میلیارد دلار از کمک‌های آمریکا به افغانستان کاهش یافته و حدود ۵۰ سازمان و نهاد بین‌المللی مجبور به توقف یا کاهش فعالیت‌های خود شده‌اند.»
وی در ادامه افزود: «این کاهش منابع نه‌تنها کار ما در دفتر سازمان بین‌المللی مهاجرت در افغانستان، بلکه تمام نهادهای بشردوستانه فعال در کشور را به شکل جدی تحت تأثیر قرار داده؛ ما هم مجبور شدیم تصمیمات دشواری برای اولویت‌بندی مجدد بگیریم و این اتفاق قبل از زلزله‌ها و بازگشت گسترده افغان‌ها از ایران و پاکستان رخ داد.»
پارک توضیح داد که سازمان، معیارهای مشخصی برای تعیین آسیب‌پذیرترین افراد تدوین کرده، اما باز هم اکثریت بازگشتی‌ها نیازمند حمایت هستند. وی افزود: «در سال ۲۰۲۳، با حدود یک میلیون بازگشتی از پاکستان، تقریباً تمام افراد نیازمند توانستند کمک دریافت کنند، اما اکنون تنها می‌توانیم حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد افراد واجد شرایط را حمایت کنیم.»
به‌گزارش سازمان ملل، زلزله‌های اخیر و پس‌لرزه‌های آن که مناطق شرقی و کوهستانی افغانستان را لرزاند و بیش از ۲۲۰۰ کشته بر جای گذاشت، نیازهای فوری را افزایش داده است و برخی مناطق آسیب‌دیده هنوز به کمک‌های اضطراری دسترسی ندارند. سازمان ملل برای کمک به نزدیک به نیم میلیون نفر آسیب‌دیده، درخواست فوری نزدیک به ۱۴۰ میلیون دلار بودجه کرده است.
پارک در ادامه صحبت‌های خود به یورونیوز گفت: «پیش از زلزله مجبور به فشرده‌کردن منابع بودیم و اکنون دوباره برای کمک به مناطق آسیب‌دیده مجبوریم اولویت‌هایمان را بازهم تنظیم کنیم. این به این معناست که افرادی که واقعاً نیازمند حمایت هستند، ممکن است کمکی دریافت نکنند.»
وی همچنین درباره وضعیت زنان بازگشتی هشدار داد و گفت: «بازگشت زنان با چالش‌های بسیار بزرگی همراه است، به‌ویژه زنانی که از ایران بازمی‌گردند و با جامعه‌ای بازتر و فرصت‌های آموزشی و شغلی بیشتر آشنا شده‌اند. اکنون آنها باید با جامعه‌ای در افغانستان روبه‌رو شوند که آزادی شغلی و تحصیلی برای زنان محدود است.»
سازمان بین‌المللی مهاجرت تخمین می‌زند که زنان تقریباً یک‌سوم بازگشتی‌های ایران و حدود نیمی از بازگشتی‌های پاکستان را تشکیل می‌دهند. همچنین آژانس پناهندگان سازمان ملل اعلام کرده که پس از ممانعت طالبان از کار کارکنان زن افغان، کمک‌های خود به بازگشتی‌ها را متوقف کرده است.
در بیانیه این آژانس آمده است که نیروهای امنیتی طالبان مانع ورود کارکنان زن و پیمانکاران سازمان ملل به محوطه‌های این سازمان در کابل شده‌اند و مأموران امنیتی در کابل، هرات و مزار شریف حضور محسوس داشته‌اند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
میهیونگ پارک در پایان تأکید کرد که با وجود تأثیر این محدودیت‌ها، سازمان بین‌المللی مهاجرت در افغانستان، به تعهد خود برای ارائه کمک‌های انسانی و توانمندسازی افغان‌ها ادامه می‌دهد و خدمات خود را از طریق پرسنل زن و مرد در سراسر کشور ارائه می‌کند.