زمانی که جورجا ملونی، نخست وزیر ایتالیا در سال ۲۰۲۲ قدرت را به دست گرفت، احزاب راست افراطی در سراسر اروپا از پیروزی او استقبال کردند و انتظار داشتند که رهبر جدید در رم برنامه ملی گرایی را دنبال کند و با بوروکراسی بروکسل مبارزه کند.
آگهیاما ملونی به جای درگیری با نخبگان اتحادیه اروپا، دوست و دشمن را با همکاری نزدیک با آنها غافلگیر کرد و خود را به عنوان پلی بین جریان اصلی راست میانه و اردوگاه محافظه کار نشان داد. اگر ملونی بعد از انتخابات پارلمان اروپا از ریاست دوباره اورزولا فن در لاین برای ریاست کمیسیون اروپا حمایت کند، ممکن است نفوذ او از این هم بیشتر شود.
حمایت ملونی می‌تواند بخت فن در لاین برای باقی ماندن در کمیسیون اروپا را افزایش دهد و در مقابل به نخست وزیر ایتالیا اهرم فشاری بر مدیر اجرایی اتحادیه اروپا به عنوان یک رابطه میان راست‌های افراطی و میانهروها در اروپا خواهد داد.
کارلو فیدانزا، رئیس حزب برادران ایتالیایی خانم ملونی در اروپا در این خصوص به خبرگزاری رویترز می‌گوید: «ملونی بهترین کسی است که می‌تواند به عنوان پلی بین جناح‌های مختلف راست و راست میانه در اروپا عمل کند، جایی که او یک رهبر محترم و شناخته شده است».
البته در داخل ایتالیا چندان چنین نظری طرفدار ندارد و ملونی را به عنوان یک سیاستمدار راست افراطی که پیوندهایش با جریان‌های فاشیستی ایتالیا همچنان حفظ شده می‌شناسند. با این حال طرفداران ملونی تلاش دارند این تصویر را از او ارائه نمایند که او از کسانی چون مارین لوپن در فرانسه میانه‌رو تر است و می‌تواند نقطه اتصال گروه‌های مختلف راست و میانهروها در اروپا باشد.
اما نقطه قوت ملونی تاکید فن در لاین در خصوص عدم تمایل او برای کار کردن با کسانی چون متئو سالوینی، رهبر حزب ضد مهاجر «لگا» در ایتالیا و همچنین مارین لوپن در فرانسه است. تنفری که البته یک جانبه نیست و سالوینی و لوپن هم علاقه‌ای به فن در لاین ندارند.
فن در لاین در این مدت اظهار نظر منفی در قبال ملونی نداشته و حتی یک بار در خصوص روابطش با نخست وزیر ایتالیا چنین گفته بود: «من با جورجا ملونی همکاری بسیار خوبی داشته‌ام و او به وضوح طرفدار اروپا است.»
البته بخشی از اظهار نظرهای خانم فن در لاین را می‌توان به در قدرت بودن ملونی مرتبط دانست و شاید رئيس کمیسیون اروپا چاره‌ای نداشته باشد جز اینکه با نخست وزیر ایتالیا همکاری کند، در حالی‌که چنین الزامی برای روابط با سالوینی که رئيس دولت در ایتالیا نیست و یا لوپن که اساسا جایگاهی در دولت فرانسه ندارد، دیده نمی‌شود.
در عین حال در طول ۲ سال اخیر ملونی هم سعی کرده رویکرد هوشمندانه‌ای را از خود بروز دهد. او در سال ۲۰۲۲ و پس از انتخاب به عنوان نخست وزیر در اولین سفر خارجی خود به بروکسل رفت و تلاش کرد نگرانی‌ها نسبت به رویکرد دولت جدید رم در بروکسل را برطرف سازد.
البته در ماه‌های بعد ملونی با کمیسیون بر سر سیاست‌های پناهجویی اختلافات جدی داشته و تلاش کرده اصلاحات اساسی در قوانین پناهندگی اتحادیه اروپا ایجاد کند. ملونی تاکنون در سه نوبت همراه با فن در لاین به شمال آفریقا سفر کرده و قراردادهایی را مصر و تونس برای جلوگیری از خروج پناهجویان از این کشورها به سمت اروپا به امضا رسانده است. توافق‌هایی که به کاهش ۵۸ درصدی تعداد پناهجویان جدید وارد شده به ایتالیا در سال جاری میلادی منتهی شده است.
اما یکی دیگر از سیاست‌های ملونی که باعث نزدیکی روابط او با فن در لاین شده، تاکید دائمی او بر حمایت از اوکراین و انتقادهای بی‌وقفه او از روسیه بوده است. این در حالی است که به صورت کلاسیک احزاب دست راستی در اتحادیه اروپا مخالف حمایت از اوکراین هستند و بر لزوم داشتن رابطه دست‌کم «غیرخصمانه» با پوتین تاکید می‌کنند. این سیاست ملونی را از کسانی چون سالوینی و لوپن متمایز می‌کند.
دانیله آلبرتازی، استاد سیاست در دانشگاه سوری بریتانیا در این خصوص می‌گوید: «ملونی باهوش بوده . کاری که او انجام داده این است که در صحنه بین المللی همراه با جریان اصلی و مسئولیت پذیر باشد چرا که می‌داند به آنها احتیاج دارد.»
با این حال کم نیستند کسانی که در بروکسل، همچون ایتالیا ملونی را یک راست‌گرای رادیکال می‌دانند و سیاست‌های که ملونی در حمایت از اتحادیه اروپا اتخاذ کرده از سر ناچاری بوده چرا که ایتالیا به شدت بدهی دارد و نمی‌تواند به کسانی که به رم کمک مالی می‌کنند دشمنی نماید.
در همین حال ملونی برای کمیسیون به عنصر ارزشمندی تبدیل شده که گاه می‌تواند گره‌های بازنشدنی با دیگر گروه‌های راست افراطی در اتحادیه را باز کند. آخرین نمونه تلاش‌های او برای راضی کردن ویکتور اوربان برای پذیرش بسته بودجه کمکی به اوکراین و همچنین حمایت‌های او از پیمان مهاجرت در اتحادیه اروپا بوده است.
یکی از مقام‌های اتحادیه اروپا که نخواسته نامش فاش شود در این خصوص به رویترز می‌گوید: «ملونی هر انگیزه‌ای که داشت حضورش در اجلاس‌های اخیر بسیار ارزشمند بوده است. کمیسیون عمدتا از طریق ملونی با رهبر مجارستان ارتباط برقرار می‌کند و او را می‌توان «نجواگر اوربان» نامید.»
احزاب راست افراطی و ملی گرای اروپا اغلب پلتفرم‌های سیاست مشابهی دارند، اما در پارلمان اتحادیه اروپا به دو بلوک مجزا تقسیم می شوند.
ملونی رئیس گروه محافظه کاران و اصلاح طلبان اروپایی (ECR) است که شامل حزب قانون و عدالت لهستان (PiS) است. سالوینی و لوپن در بلوک هویت و دموکراسی (ID) هستند، در حالی که حزب فیدز اوربان در حال حاضر بی خانمان است.
فن در لاین اما از حزب راست میانه مردم اروپا (EPP) که بزرگترین گروه سیاسی اتحادیه اروپا است، می‌آید.
ملونی در سال ۲۰۱۹ حمایت از فن در لاین را رد کرد، اما این بار در این خصوص به صورت رسمی اظهار نظر نکرده است. در همین حال مقام‌های حزب «برادران ایتالیا» به رویترز گفته‌اند که ممکن است ایتالیا از انتصاب مجدد فن در لاین در ماه ژوئن به عنوان بخشی از توافقی که شامل یک شغل ارشد در کمسیون جدید باشد حمایت کند.
آگهیبه کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
تمام این معادلات پس از مشخص شدن نتایج انتخابات پارلمان اروپا می‌توانند صورت روشن‌تری پیدا کنند. جایی که ملونی تلاش فراوانی می‌کند با تشکیل یک گروه پارلمانی قدرتمند و توانمند قدرت بیشتری در بروکسل داشته باشد.