پس از تصمیم کوزوو برای انتصاب شهرداران آلبانیایی در شهرهای شمالی این کشور، ایالات متحده اعلام کرد که کوزوو را از برنامه تمرین‌های نظامی خود کنار می‌گذارد.
آگهیاین اقدام آمریکا پس از آن صورت می‌گیرد که با تصمیم جدید پریشتینا در شهرهای شمالی کوزوو که اکثریت مردم آن صرب نشین هستند، شهردارانی آلبانیایی تبار معرفی شده‌اند. این اقدام به شدت‌گیری تنش‌ها در این مناطق انجامیده است.
روز دوشنبه درگیری‌های خشونت آمیزی در بیرون ساختمان شهرداری‌های این شهرها مشاهده شد و در طی آن ۳۰ سرباز نیروهای ناتو و همچنین حدود ۵۰ تظاهرکننده مجروح شدند. پس از آن بود که قدرت‌های غربی خواستار کاهش تنش‌ها در این مناطق شدند.
جفری هوونیر، سفیر آمریکا در پریشتینا در همین رابطه اعلام کرد که کوزو از برنامه «مدافع ۲۳» که در آن بیش از ۲۰ کشور حضور دارند کنار گذاشته می‌شود. بر اساس گفته‌های این مقام آمریکایی کوزوو دیگر در این رزمایش‌های نظامی که از ماه آوریل آغاز شده و تا پایان ژوئن هم در اروپا ادامه دارد، حضور نخواهد داشت.
در سال ۱۹۹۹ میلادی و در پی درگیری‌های خونین در صربستان، کمپین نیروهای ناتو توانست صرب‌ها را مجبور به خروج از کوزوو نماید. از آن زمان، ناتو عملیات حافظ صلح را در این سرزمین که عمدتا آلبانیایی‌ها حضور دارند، انجام می‌دهد. کوزوو در سال ۲۰۰۸ استقلال خود را اعلام کرد اما صربستان هنوز آن‌را به رسمیت نشناخته است.
با این حال برخی اقدامات کوزوو در مقابل صرب‌نشین‌ها در شمال این کشور باعث نارضایتی متحدان این کشور نیز شده است.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا در بیانیه‌ای ضمن انتقاد از آلبین کورتی، نخست وزیر کوزوو اعلام کرد که تصمیم او در مورد شهرداران غیرضروری بوده که تنش‌ها را تشدید می‌کند. او همچنین از همه طرف‌ها خواست تا برای کاهش تنش‌ها اقدام فوری انجام دهند و خشونت‌ها در این مناطق پایان یابد.
سفیر آمریکا هم در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به مذاکره با نخست وزیر کوزوو گفت: «ما مستقیما از کورتی خواستیم تا اقدامات فوری برای کاهش تنش‌ها در شمال انجام دهد اما او به این درخواست‌ها پاسخی نداد.»
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
چند روزی است که اوضاع در این منطقه از کوزوو بسیار متشنج است، جایی که بسیاری از اعضای جامعه اکثریت صرب در چهار شهر پریشتینا را به رسمیت نمی‌شناسند. صرب‌ها انتخابات شهرداری‌ها ماه آوریل در این مناطق را تحریم کردند که در نتیجه این مشارکت بسیار پایین، در نهایت شهرداران آلبانیایی در این مناطق برگزیده و منصوب شدند.