سرمایه‌گذاران جهانی فارغ از نگرانی‌های رایج در مورد اختلال موجود در زنجیره تامین و گرانی انرژی که پس از همه‌گیری کرونا و جنگ اوکراین فراگیر شده باید نگران جزر و مد زباله‌های پلاستیکی باشند.
آگهیسرمایهگذاران جهانی فارغ از نگرانی‌های رایج در مورد اختلال موجود در زنجیره تامین و گرانی انرژی که پس از همه‌گیری کرونا و جنگ اوکراین فراگیر شده باید نگران جزر و مد زباله‌های پلاستیکی باشند چرا که مقابله با غرق شدن جهان در این زباله‌ها افزون بر غول‌هایی همچون کوکاکولا هزینه شرکت‌های کوچک بخش خصوصی را نیز به میزان قابل ملاحظه‌ای افزایش خواهد داد.
چهار سال پس از امضای توافقنامه غول‌های تولید کننده کالاهای مصرفی برای همراهی داوطلبانه با معاهده جهانیِ حذف زباله‌های پلاستیکی، پیشرفت ناامیدکننده است. داده‌های منتشر شده از سوی بنیاد الن مک‌آرتور نشان می‌دهد که سه شرکت پپسی کو، مارس و کوکاکولا میزان استفاده از پلاستیک بِکر (تولید شده از سوخت‌های فسیلی) را به جای مواد بازیافتی بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ به ترتیب ۵، ۳ و ۱۱ درصد افزایش داده‌اند. بر پایه این ارقام تحقق تعهد آنها در کاهش مصرف ۵، ۲۰ و ۲۵ درصدی تا سال ۲۰۲۵ دشوار به نظر می‌رسد.
همزمان مصرف‌کنندگان پلاستیک نیز در افزایش استفاده از مواد قابل بازیافت توفیق زیادی نداشته‌اند. چنان که ۱۰ درصد بسته‌بندی‌های پلاستیکی در کشورهای امضاکننده معاهده حذف زباله‌های پلاستیکی مصرف می‌شود و ظروف بستهبندی دوستدار محیط زیست تنها ۱.۲ درصد از مجموع بسته‌بندی‌ها را تشکیل می‌دهد.
همچنین، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی اعلام کرده که با وجود تلاش شهروندان اروپایی برای تفکیک زباله، در اروپا، سالانه تنها ۹ درصد مواد پلاستیکی بازیافت می‌شود. در ایالات متحده نیز ۷۳ درصد از زباله‌های پلاستیکی به مکان‌های دفن زباله ختم می‌شود، جایی که تجزیه پلاستیک در آن ۵۰۰ سال طول می‌کشد. مابقی آن هم سوزانده می‌شود یا روانه سواحل کشورهای در حال توسعه می‌شود.
چشم‌انداز جهانی زمانی نگران‌کننده‌تر می‌شود که آمار نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۶۰ تقاضای سالانه مواد پلاستیکی سه برابر خواهد شد و به حدود ۴۵۰ میلیون تن می‌رسد.
البته حل چالش زباله‌های پلاستیکی در نوع خود پیچیده و پرهزینه است. پلاستیک انواع مختلفی دارد که نمی‌توان آنها را با هم ترکیب کرد. همچنین، استفاده از برخی مواد یا مواد افزودنی بازیافت را دشوار می‌کند. جایگزینی پلاستیک با مواد دوستدار محیط زیست و نیز استفاده از پلاستیک بازیافتی، در مجموع برای شرکت‌ها پرهزینه‌تر است.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
با این وجود، ۱۷۵ دولت توافق کرده‌اند که تا پایان سال ۲۰۲۴ قوانین الزام‌آوری را برای پایان دادن به زباله‌های پلاستیکی تدوین کنند. حدود ۷۰ درصد از شهروندانی هم که در سال گذشته در ۳۴ کشور مورد پرسش قرار گرفته‌اند، خواستار وضع قوانین جدید برای مقابله با زباله‌های پلاستیک هستند.
در چنین شرایطی، بررسی صورت گرفته از سوی موسسه خیریه پیو (PEW) نشان می‌دهد که اگر دولت‌ها از شرکت‌ها بخواهند که هزینه مدیریت زباله‌های پلاستیکی خود را تقبل کنند، آن گاه در مجموع یک هزینه ۱۰۰ میلیارد دلاری به شرکت‌ها تولیدکننده زباله‌های پلاستیکی تحمیل خواهد شد. در این میان، شرکت‌های آمریکایی که به وضوح در اصلاح بستهبندی و سیستم تولید خود نسبت به رقبای اروپایی عقب‌تر هستند، هزینه بیشتری را متحمل خواهند شد.
بنابراین، سرمایه‌گذاران در جهان با آغاز شمارش معکوس بمبی ساعتی مواجه هستند که می‌تواند با تصویب قوانین سخت‌گیرانه دولت‌ها عمل کند و هزینه‌های آنها را افزایش دهد.