در حالی که کمیته اضطراری سازمان جهانی بهداشت با تشکیل جلسه برای دومین بار در چند هفته اخیر قرار بود بررسی کند که آیا بیماری آبله میمون را یک بحران جهانی اعلام کند یا خیر، برخی از دانشمندان گفتند که تفاوت‌های چشمگیری بین شیوع این بیماری در آفریقا و کشورهای توسعه یافته وجود دارد.
آگهیدر حالی که کمیته اضطراری سازمان جهانی بهداشت روز پنجشنبه ۲۱ ژوئیه (۳۰ تیر) با تشکیل جلسه برای دومین بار در چند هفته اخیر قرار بود بررسی کند که آیا بیماری آبله میمون را یک بحران جهانی اعلام کند یا خیر، برخی از دانشمندان گفتند که تفاوت‌های چشمگیری بین شیوع این بیماری در آفریقا و کشورهای توسعه یافته وجود دارد. این موضوع هرگونه واکنش هماهنگ را پیچیده‌تر می‌کند.
مقامات برخی از کشورهای آفریقایی می‌گویند که در حال حاضر با همه‌گیری این بیماری در این قاره به‌عنوان یک وضعیت اضطراری برخورد می‌کنند. اما کارشناسان می‌گویند که نسخه خفیف آبله میمون در اروپا، آمریکای شمالی و سایر نقاط اعلام وضعیت اضطراری را غیرضروری می‌کند حتی اگر نتوان شیوع ویروس را متوقف کرد.
مقامات بریتانیایی اخیرا ارزیابی خود از این بیماری را با توجه به شدت آن کاهش داده‌اند.
تدروس آدهانوم گبریسوس، دبیرکل سازمان جهانی بهداشت در جریان برگزاری نشست کمیته اضطراری گفت: «من همچنان نگران تعداد ابتلاهایی هستم که در شمار فزاینده‌ای از کشورها گزارش شده است.»
او در عین حال تصریح کرد که کاهش تعداد موارد ابتلا به آبله میمون در برخی از کشورها «خوشایند» است اما این ویروس همچنان در جاهای دیگر در حال افزایش است و شش کشور نخستین ابتلاها را در هفته گذشته گزارش کردند.
آبله میمون ده‌ها سال است که در بخش‌هایی از مرکز و غرب آفریقا ریشه دوانده است جایی که حیوانات وحشی آلوده به این ویروس، گهگاه مردم مناطق روستایی را به این بیماری مبتلا می‌کنند. این بیماری در اروپا، آمریکای شمالی و برخی دیگر از کشورها دست کم از ماه مه تاکنون در میان مردان همجنسگرا و دو جنس‌گرا شیوع پیدا کرده است.
برخی از کارشناسان نگرانند که این تفاوت‌ها احتمالا نابرابری‌های پزشکی موجود بین کشورهای فقیر و ثروتمند را عمیق‌تر کند.
در حال حاضر بیش از ۱۵ هزار مورد ابتلا به آبله میمون در سراسر جهان وجود دارد. کشورهای غیر آفریقایی تاکنون مرگ و میر ناشی از آبله میمون را گزارش نکرده‌اند. اما در کشورهای آفریقا شماری مرگ و میر مرتبط با این بیماری گزارش شده است.
آبله میمون در آفریقا چه تفاوت‌هایی با سایر نقاط جهان دارد؟
دکتر پل هانتر، استاد پزشکی در دانشگاه شرق انگلستان که قبلا همکاری‌هایی با سازمان جهانی بهداشت داشته است گفت: «آنچه در آفریقا رخ می‌دهد تقریبا جدا از شیوع بیماری در اروپا و آمریکای شمالی است.»
داده‌های محدود از کشورهای آفریقایی نشان می‌دهد که آبله میمون اغلب از حیوانات آلوده به انسان منتقل می‌شود.
دکتر پلاسید امبالا، ویروس شناس و مدیر موسسه تحقیقات ملی بیومدیکال کنگو گفت که تفاوت‌های قابل توجهی بین بیماران در آفریقا و خارج از آفریقا وجود دارد.
وی افزود: «ما در اینجا (کنگو)خیلی سریع پس از سه تا چهار روز زخم‌های قابل مشاهده‌ای را در افرادی که در معرض آبله میمون قرار دارند می‌بینیم اما در کشورهایی مانند بریتانیا و ایالات متحده پزشکان افراد مبتلایی را مشاهده کرده‌اند که تنها یک یا دو زخم در اندام تناسلی خود داشته‌اند.»
وی تصریح کرد: «اگرچنین فردی در تاکسی یا کافه باشد متوجه بیماری او نمی‌شوید. بنابراین افرادی که علائم قابل مشاهده را ندارند ممکن است در سکوت بیماری را گسترش دهند.»
وی افزود که احتمالا رویکردهای متفاوتی در کشورهای مختلف برای متوقف کردن شیوع جهانی مورد نیاز است و اتخاذ یک استراتژی واحد در سراسر جهان مانند بیماری‌های ابولا یا کووید چالش برانگیز خواهد بود.
مقامات ایالات متحده آمریکا این هفته اعلام کردند که بیش از ۱۰۰ هزار دُز واکسن آبله میمون در چند روز آینده به ایالت‌های این کشور ارسال می‌شود و چند میلیون واکسن دیگر را برای ماه‌های آینده سفارش داده‌اند. ایالات متحده تاکنون بیش از ۲ هزار مورد ابتلا را گزارش کرده است و هر روز صدها مورد ابتلای جدید به موارد قبلی اضافه می‌شود.
برخی از کارشناسان بهداشت عمومی ایالات متحده می‌گویند که باید بررسی شود آیا شیوع این بیماری به اندازه‌ای گسترده است که آبله میمون به یک بیماری آمیزشی جدید تبدیل شود.
دکتر هیو آدلر که بیماران مبتلا به آبله میمون در بریتانیا را معالجه می‌کند گفت که موارد یا عفونت‌های جدی فراتر از مردان همجنسگرا و دوجنس‌گرا وجود ندارد.
بسیاری از کارشناسان بر این باور هستند که برای مقابله با گسترش شیوع آبله میمون باید میلیون‌ها دُز واکسن در دسترس کشورها قرار گیرد.