فریبا نعمتی مربی این تیم : « در تیم ما افرادی از گروه‌های سنتی مختلف حضور دارند. از یک دختربچه ۵ ساله گرفته تا یک مادر ۲۲ ساله. هدف ما این است که تیم دخترانمان را به دنیا معرفی کنیم. کشور مانند مادر است، ما را از مادرمان جدا کرده‌اند. همه آرزو داریم روزی بتوانیم با پرچم کشورمان مسابقه بدهیم.»
آگهیگروهی از دختران نینجاکار افغان در تهران سعی دارند تا با تمرین مستمر و حفظ آمادگی جسمانی خود به نمایندگی از کشورشان افغانستان در مسابقات بین‌المللی شرکت کنند. این دختران جوان که در رشته های رزمی متنوعی مهارت دارند نام «کابورا وحدت» را برای تیم خود انتخاب کرده اند و می دانند که مسیر دشواری را پیش رو دارند. کابورا نام قدیم کابل بوده است.
فریبا نعمتی مربی این تیم می‌گوید: « در تیم ما افرادی از گروه‌های سنتی مختلف حضور دارند. از یک دختربچه ۵ ساله گرفته تا یک مادر ۲۲ ساله. هدف ما این است که تیم دخترانمان را به دنیا معرفی کنیم و کارهای خوب انجام دهیم. کشور مانند مادر است، ما را از مادرمان جدا کرده‌اند. همه آرزو داریم روزی بتوانیم با پرچم خودمان در مسابقات بین‌المللی شرکت کنیم.»
زنان افغانستانی که هنرهای رزمی تمرین می‌کنند آنطور که شایسته بوده، دیده نشده‌اند
فریبا می‌گوید: «تیم کابورا وحدت را از میان ورزشکارانی در سنین مختلف از شاخه‌های متنوعی مانند تکواندو، کونگ فو، ژیمناستیک و نینجوتسو شکل داده‌ایم.»
او می‌گوید: «زنان افغانستانی که هنرهای رزمی تمرین می‌کنند تا به حال آنطور که شایسته آنها بوده، دیده نشده‌اند. می‌خواهم به آن دسته افرادی که در این ورزش مشغول هستند کمک کنم تا در این مسیر پیشرفت کنند.»
طالبان بیش از اندازه به دختران سخت می‌گیرد
به گفته مربی این تیم «یک جامعه سالم به مادران توسعه یافته نیاز دارد. متاسفانه طالبان بیش از حد به زنان سخت می‌گیرد و این محدودیت‌ها و فشارها بر زنان و دختران افغان تاثیر منفی می‌گذارد. محدودیت‌های طالبان به ویژه بر زندگی حرفه‌ای دختران ورزشکار افغان تاثیر منفی گذاشته است.»
کیمیا خاوری ۸ ساله، عاشق رشته ورزشی خود است و دلش می‌خواهد بتواند در سطح مسابقات بین‌المللی حضور یابد.
حلما هزاره نیز کلاس دوم است و سه سال است که در رشته ژیمناستیک مشغول تمرین است.
برخی دیگر از اعضای تیم نینجارنجر افغانستان از رشته‌های ورزشی دیگر به این تیم دعوت شده‌اند.